δορυφόρος

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δορυφόρος	οι	δορυφόροι
γενική	του	δορυφόρου	των	δορυφόρων
αιτιατική	τον	δορυφόρο	τους	δορυφόρους
κλητική		δορυφόρε		δορυφόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δορυφόρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δορυφόρος < δόρυ + -φόρος (φέρω) και σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική satellite (ή αγγλική) ^[1]

ΔΦΑ : /ðo.ɾiˈfo.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δο‐ρυ‐φό‐ρος

δορυφόρος αρσενικό

1. (αστρονομία) ουράνιο σώμα που περιφέρεται γύρω από έναν πλανήτη

   ⮡  η Σελήνη είναι ο φυσικός δορυφόρος της Γης

2. ο τεχνητός δορυφόρος

   ⮡  η χώρα μας έθεσε σε τροχιά τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο HELLAS-SAT

3. (μεταφορικά)
   1. (πολεοδομία) → δείτε τον όρο πόλη δορυφόρος
   2. (για κράτος, μειωτικό) → δείτε τον όρο κράτος δορυφόρος
4. (ιστορία) που κρατά δόρυ, φρουρός ενός αξιωματούχου

• αντιδορυφορικός
• δορυφορικά
• δορυφορικός
• δορυφοροποίηση

→ και δείτε τις λέξεις δόρυ και φέρω

• δορυφόρος στη Βικιπαίδεια 

---

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δορυφόρος	τὸ	δορυφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	δορυφόρου	τοῦ	δορυφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	δορυφόρῳ	τῷ	δορυφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δορυφόρον	τὸ	δορυφόρον
κλητική ὦ!		δορυφόρε		δορυφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δορυφόροι	τὰ	δορυφόρᾰ
γενική	τῶν	δορυφόρων	τῶν	δορυφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δορυφόροις	τοῖς	δορυφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δορυφόρους	τὰ	δορυφόρᾰ
κλητική ὦ!		δορυφόροι		δορυφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δορυφόρω	τὼ	δορυφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	δορυφόροιν	τοῖν	δορυφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δορυφόρος < δόρυ + -φόρος (φέρω)

δορυφόρος, -ος, -ον

• που κρατάει δόρυ ή λόγχη (λατινικά hastatus)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δορυφόρος	οἱ	δορυφόροι
γενική	τοῦ	δορυφόρου	τῶν	δορυφόρων
δοτική	τῷ	δορυφόρῳ	τοῖς	δορυφόροις
αιτιατική	τὸν	δορυφόρον	τοὺς	δορυφόρους
κλητική ὦ!		δορυφόρε		δορυφόροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δορυφόρω
γεν-δοτ	τοῖν		δορυφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δορυφόρος αρσενικό

1. (ειδικότερα) σωματοφύλακας
2. (για τη ρωμαϊκή κοινότητα) πραιτωριανός
3. (μεταφορικά) που εξυπηρετεί τυφλά

• δορυφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δορυφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.