accent

• เสียง:

  (file)

accent แม่แบบ:กลาง (พหูพจน์ accenten)

1. สำเนียงที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐาน

accent แม่แบบ:ชาย (พหูพจน์ accents)

1. ลักษณะของการพูด (ที่แตกต่าง)
2. เครื่องหมายที่เขียนบนหรือล่างของตัวอักษร
3. ตัวเน้นเสียงสระ ให้มีเสียงแตกต่างจากปรกติ

• Accent aigu
• Accent grave
• Accent circonflexe
• Trema
• E dan l'o

• จากภาษาฝรั่งเศส accent หรือภาษาละติน accentus, ประกอบจากคำว่า ad- + cantus "เพลง"

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈæksent/, /ˈæksənt/
• คำอ่านภาษาไทย: แอ๊กเซนทฺ, แอ๊กเซินทฺ

accent (พหูพจน์ accents)

1. (นับได้, นับไม่ได้) สำเนียงพูดที่บ่งบอกถึงบุคคล ท้องถิ่น หรือเชื้อชาติ

   He speaks with a strong Scottish accent.

   เขาพูดด้วยสำเนียงท้องถิ่นสกอตแลนด์

2. (นับได้) เครื่องหมายที่เขียนบนหรือล่างของตัวอักษร เช่น ที่เขียนบนตัว e อย่าง café
3. (เอกพจน์) การเน้นถึงความสำคัญ, การให้ความสำคัญเป็นพิเศษ

   In all our products the accent is on quality.

   ในสินค้าทั้งหมดของพวกเรา สิ่งสำคัญที่สุดคือคุณภาพ

4. (นับได้) การเน้นเสียงในพยางค์ หรือคำ

   In the word 'because' the accent is on the second syllable.

   ในคำว่า because เสียงเน้นอยู่ตรงพยางค์ที่สองของคำ

• (เครื่องหมายบนตัวอักษร): circumflex
• (การเน้นความสำคัญ): emphasis
• (การเน้นเสียง): stress

จากภาษาฝรั่งเศสเก่า accenter

• IPA: /ˈæksent/
• คำอ่านภาษาไทย: แอ๊กเซนทฺ

accent (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม accents, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล accenting, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล accented)

1. แม่แบบ:สกรรม เน้นพยางค์หรือคำ