Kopf

พจนานุกรมภาพ
Schädel Gehirn Auge Nase Mund Kinn Kiefer Ohr Schläfe Hals
คลิกที่คำศัพท์ในภาพ
Körper

• (ภาษาพูด; เยอรมนีตอนเหนือและตอนกลาง) Kopp

สืบทอดจากภาษาเยอรมันสูงกลาง kopf (“หัวกะโหลก, ภาชนะดื่มน้ำ”), จากภาษาเยอรมันสูงเก่า kopf, chopf, kupf (“เหยือก, ถ้วย, หัว”), จากภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกดั้งเดิม *kopp, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *kuppaz (“วัตถุทรงกลม, ถ้วย, ขม่อมหัว”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *gew- (“กลับ, งอ, โค้ง, ส่วนโค้ง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาGerman Low German Kopp (“หัว”), ภาษาดัตช์ kop (“หัว”), ภาษาSaterland Frisian Kop (“หัว”), ภาษาอังกฤษ cop (“ขม่อม; หัว”)

อาจมาจากหรือได้รับอิทธิพลจาก ละตินช่วงปลาย cuppa ซึ่งคาดว่าเป็นรูปหนึ่งของ ภาษาละติน cūpa (“อ่าง”) จาก ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *kewp- (“โพรง”) สัมพันธ์กับ ภาษาอังกฤษ cup แม้ว่ารูปและเพศจะทำให้ที่มาของการแผลงแบบที่สองเป็นไปได้น้อยกว่า

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kɔpf/, [kɔp͡f], [kɔp͡ɸ]

• เสียง:

  (file)

• เสียง:

  (file)

Kopf ช. (สัมพันธการก Kopfes หรือ Kopfs, พหูพจน์ Köpfe)

1. ศีรษะ, หัว

   คำตรงข้าม: Fuß, Schwanz (กายวิภาคศาสตร์)

   Der Hut ist zu groß für deinen Kopf.

   หมวกนั่นใหญ่เกินไปสำหรับหัวของเธอ

   Kohlkopf ― หัวกะหล่ำ

   pro Kopf ― ต่อหัว

2. ส่วนยอด อยู่ข้างหน้า อยู่แรกเริ่ม

   Dieser Hammer hat einen schwereren Kopf.

   ค้อนตัวนี้มีส่วนหัวที่หนักกว่า

3. หัวเรื่อง, หัวข้อ; ส่วนหัว

   Im Kopf des Briefes stand die falsche Adresse

   ส่วนหัวของจดหมายมีที่อยู่ที่ผิดอยู่

4. คน; เพื่อน (มักใช้ในบริบทของความคิดและความฉลาด)

   Dummkopf ― คนโง่

   Querkopf ― คนขวางโลก

6. หัว (ด้านหนึ่งของเหรียญ)

   คำตรงข้าม: Zahl

แม่แบบ:de-decl-noun-m

• (หัว): Haupt

• -köpfig
• Kopfhaut
• verkopft

• Kopfhörer
• Kopfkino
• Stahlkopfforelle
• Kopf-an-Kopf-Rennen

• “Kopf” in Duden online
• “Kopf” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
• Friedrich Kluge (1883), “Kopf”, in John Francis Davis, transl., Etymological Dictionary of the German Language (พจนานุกรมศัพทมูลวิทยาภาษาเยอรมัน), published 1891