Hund

จากภาษาเยอรมันสูงกลาง hunt, จากภาษาเยอรมันสูงเก่า hunt, จากภาษาเจอร์แมนิกตะวันตกดั้งเดิม *hund

ร่วมเชื้อสายกับภาษาดัตช์ hond, ภาษาอังกฤษ hound, ภาษาเดนมาร์ก hund, ภาษาไอซ์แลนด์ hundur, และภาษากอท 𐌷𐌿𐌽𐌳𐍃 (ฮุนดส)

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /hʊnt/
• สัมผัส: -ʊnt

• เสียง:

  (file)

• เสียง:

  (file)

• เสียง (ออสเตรีย):

  (file)

• คำพ้องเสียง: Hunt

Hund ช. (แข็ง, สัมพันธการก Hundes หรือ Hunds, พหูพจน์ Hunde หรือ (regionally) Hünde, ตัวบอกความเล็ก Hündchen ก. หรือ Hündlein ก. หรือ Hundchen ก., เพศชาย (for the animal) Rüde, เพศหญิง (for the animal) Hündin หรือ Petze หรือ Zaupe หรือ Zibbe)

1. สุนัข
2. (ดาราศาสตร์) กลุ่มดาวสุนัขเล็ก, กลุ่มดาวสุนัขใหญ่

(สุนัข):

• Wauwau (ภาษาเด็ก)
• Köter, Töle (ดูถูก)

(สุนัข):

• “Hund” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
• “Hund” in Duden online
• Friedrich Kluge (1883), “Hund”, in John Francis Davis, transl., Etymological Dictionary of the German Language (พจนานุกรมศัพทมูลวิทยาภาษาเยอรมัน), published 1891
• Hund ในWikipediaภาษาเยอรมันWikipedia ^de