சுவரெழுத்து

இக்கட்டுரை கூகுள் மொழிபெயர்ப்புக் கருவி மூலம் உருவாக்கப்பட்டது. இதனை உரை திருத்த உதவுங்கள். இக்கருவி மூலம் கட்டுரை உருவாக்கும் திட்டம் தற்போது நிறுத்தப்பட்டுவிட்டது. இதனைப் பயன்படுத்தி இனி உருவாக்கப்படும் புதுக்கட்டுரைகளும் உள்ளடக்கங்களும் உடனடியாக நீக்கப்படும்

சுவரெழுத்து (ஒருமை: கிராஃபிட்டோ (graffito); பன்மையிலும் அதே விதமாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது) என்பது பொருளின் மீது ஏதாவது விதத்தில் கீறப்பட்ட, கிறுக்கப்பட்ட, வரையப்பட்ட அல்லது குறிக்கப்பட படங்கள் அல்லது எழுத்துக்களுக்கான பெயர் ஆகும். கிராஃபிட்டி என்பது ஏதாவது ஒரு வகை பொதுக் குறியிடுதல் ஆகும். சுவர் ஓவியங்களை விரிவுபடுத்துவதற்கு சாதாரண எழுத்துக்களில் எழுதப்பட்ட வடிவங்களாக அவை இருக்கலாம். பண்டைய கிரேக்கம் மற்றும் ரோமப் பேரரசு^[1] க்கு பிந்தையத் தேதியை எடுத்துக்காட்டுகளாக கொள்ளும் போது, கிராஃபிட்டி பண்டைய காலங்களில் இருந்தே உளதாய் இருக்கிறது. நவீன காலங்களில் தெளிக்கும் சாயம், வழக்கமான சாயம் மற்றும் குறிப்பிகள் போன்ற பொருள்கள் வழக்கமாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. பல நாடுகளில் சொத்து உரிமையாளர்களின் உடன்பாடு இல்லாமல் சொத்தைப் பாழ்படுத்துவது போக்கிரித்தனமாக கருத்தப்பட்டு சட்டத்தின் மூலமாக தண்டனை வழங்கப்படுகின்றன. சிலசமயங்களில் சமுதாய மற்றும் அரசியல் தகவல்களை தொடர்புகொள்வதற்கு கிராஃபிட்டி பயன்படுத்தப்பட்டது. பிறர் இதை சாதாரணமாக போக்கிரித்தனம் எனக் குறிப்பிடும் போது, காட்சியகங்கள் மற்றும் பொருட்காட்சிகளில் பார்வைக்கு வைக்கும் மதிப்புள்ள கலை வடிவமாக சிலர் இதை நினைக்கின்றனர். பொதுவாழ்க்கையில் இருந்து மறைந்து வாழும் வாழ்க்கைமுறையை உருவாக்கும் இரகசிய ஹிப் ஹாப் இசை மற்றும் பீ-பாயிங் போன்றவற்றை பெரும்பாலும் சார்ந்து பாப் கலாச்சாரத்திலும் கிராஃபிட்டி பெரிதும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.^[2] நாட்டின் எல்லையைக் குறிப்பிடுவதற்கான குழு சமிக்கையாகவும், குழு-சார்ந்த செயல்பாடுகளுக்கான சுட்டிக்காட்டியாகவோ அல்லது "குறிச்சொல்லாகவோ" கிராஃபிட்டி பயன்படுகிறது. நகர அதிகாரிகள்/சட்ட செயலாக்கம் போன்றவற்றுள் கிராஃபிட்டி ஏற்பின்மையை உருவாக்கி சச்சரவுகளால் சூழப்பட்டுள்ளது. மேலும் கிராஃபிட்டிகள் பொது இடங்களில் பார்க்கும் படியாகவே செயல்படுத்தப்படுகின்றன. கிராஃபிட்டியானது மாறுபட்ட வகைகளையும் பாணிகளையும் கொண்டு மிகவும் மதிப்புமிக்க போட்டியாளரின் கலை வடிவமாக துரிதமாக இவை செயல்படுகின்றன. பாதுகாப்பு காரணமாக பல அதிகாரிகள் மூலமாக இவை தீட்டப்பட்டாலும் சிலசமயங்களில் அதே அதிகார எல்லையிலும் மேற்கொள்ளபடுகின்றன.

கிராஃபிட்டி மற்றும் கிராஃபிட்டோ ஆகியவை இத்தாலி வார்த்தையான கிராஃபியட்டோ வில் ("கீறப்பட்டது") இருந்து வந்ததாகும். "கிராஃபிட்டி" கலை வரலாற்றிலும் பயன்படுகிறது. ஒரு பரப்பின் மீது வடிவத்தைக் கீறுவது மூலமாக கலைப் பணிகளில் இது ஈடுபடுத்தப்படுகிறது. இதற்கு தொடர்பான சொல்லாக "கிராஃபிட்டோ" குறிப்பிடப்படுகிறது. இதில் வண்ணப்பொருளின் ஒரு அடுக்கு வழியாகக் கீறப்படுவது மற்றொன்று மூலமாக கீழாக வெளிப்படுகின்றன. முக்கியமாக இத்தொழில்நுட்பம் குயவர்கள் மூலமாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அவர்கள் பாண்டத்தில் மெருகிட்ட பிறகு வடிவப்பை கீறுவதற்கு இதைப் பயன்படுத்துகின்றனர். பண்டைய காலங்களில் கிராஃபிட்டியானது ஒரு கூர்மையான பொருளைக் கொண்டு சுவர்களில் செதுக்கப்பட்டது. எனினும் சிலசமயங்களில் சுண்ணக்கட்டி அல்லது நிலக்கரி போன்றவையும் பயன்படுத்தப்பட்டன. "எழுதுவதற்கு" என்ற பொருளில் வரும் கிரேக்க வினையுரிச் சொல்லான γράφειν (கிராஃபைன் (graphein)) கூட அதே மூலத்தில் இருந்தே வந்ததாகும்.

சுவரெழுத்து என்ற சொல்லானது கல்வெட்டுகள், பட ஓவியங்கள் மற்றும் பலவற்றிற்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. இவை கேட்டாகோப்ஸ் ஆஃப் ரோம் அல்லது பொம்பெய் (Pompeii) போன்ற பண்டைய செப்புல்கெர்ஸ் (sepulchers) அல்லது சிதைவுகளுடைய சுவர்களில் இருந்து அறியப்பட்டுள்ளன. போக்கிரித்தனம் என்று நிரூப்பிக்கப்பட்ட ஏதாவது ஒரு வகையில் அவற்றின் மேற்பரப்புகளில் கிராஃபிக்ஸ் பயன்படுத்தப்பட்டதன் மூலம் இந்த வார்த்தை தோற்விக்கப்பட்டது.

30,000 BCE க்கும் முந்தைய கிராஃபிட்டியின் வடிவங்களில் வரலாற்று காலத்துக்கு முற்பட்ட குகை ஓவியங்கள் மற்றும் படவெழுத்துக்கள் வடிவில் இருந்தன. இவற்றிற்கு விலங்கு எழும்புகள் பரணிடப்பட்டது 2018-10-03 at the வந்தவழி இயந்திரம் மற்றும் வண்ணப்பொருள்கள்^[3] போன்றவை பயன்படுத்தப்பட்டன. பெரும்பாலும் குகைகளின் உள்ளே சடங்காச்சாரம் மற்றும் புனிதத் தன்மையுடைய இடங்களில் இந்த உதாரணங்கள் காணப்படுகின்றன. சுவர்களில் வரையப்பட்டுள்ள படங்களானது விலங்குகளின் வனவாழ்க்கையையும், பல சூழ்நிலைகளில் வேட்டையாடும் வேகங்களையும் காட்சிகளாகக் காட்டுகின்றன. கிராஃபிட்டியின் இந்த வடிவம் என்பது இந்த விளக்கப்படங்களின் உருவாக்கம் வரலாற்று காலத்துக்கு முற்பட்ட சமுதாய உறுப்பினர்களை ஒப்பிடுகிறது என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு உடன்பாடற்று உள்ளது.

பண்டைய-அரேபிய வடிவமான சஃபாடிக் (Safaitic) மொழியின் மூலம் மட்டுமே கிராஃபிட்டியில் இருந்து வந்த ஒரே மூலமாக உள்ளது: தெற்கு சைரியா, கிழக்கு ஜோர்டன் மற்றும் வடக்கு சவூதி அரேபியா போன்ற நாடுகளின் மேம்பட்ட எரிமலைப்பாறை பாலைவனங்களில் உள்ள பாறை மற்றும் கற்பாறைகளின் மேல்பரப்பில் கல்வெட்டுகள் வெட்டப்பட்டுள்ளன. 1வது நூற்றாண்டு BCE முதல் 4வது நூற்றாண்டு CE வரை சஃபாடிக்கின் காலமாக இருந்தது.

"நவீன பாணி" கிராஃபிட்டியின் முதல் அறியப்பட்ட எடுத்துக்காட்டானது பண்டைய கிரேக்க நகரமான எப்ஹெசஸில் (Ephesus) (நவீன யுகத்தில் துருக்கி எனப்படுகிறது) அறியப்பட்டது. விபச்சாரத்திற்கான விளம்பரம் என இதை உள்ளூர் குறிப்பேடுகள் தெரிவிக்கின்றன. மொசைக் மற்றும் கல்நடைபாதைக்கு அருகில் இந்த கை அச்சிலான கிராபிட்டி அமைந்திருந்தது. இது காலச்சு மற்றும் எண்ணுடன் சேர்ந்து இதயத்தின் ஒத்திருத்தலை தெளிவில்லாமல் கொண்டிருந்தது. இந்த கை அச்சானது கட்டணத்தை உணர்த்துவதுடன் அருகில் விலை மகளிர் இல்லம் இருந்துள்ளதைக் குறிப்பதாக இது நம்பப்படுகிறது.^[4]

பண்டைய ரோமானியர்கள் சுவர்கள் மற்றும் நினைவுச்சின்னங்களில் கிராஃபிட்டியை செதுக்கியதற்கு எகிப்தில் இடம்பெற்றுள்ளவை எடுத்துக்காட்டுகளாக உள்ளன. மரபார்ந்த உலகத்தின் கிராஃபிட்டியானது இன்றைய சமுதாயம் சார்பான உள்ளடக்கத்தைக் காட்டிலும் மாறுபட்ட பண்புகளைக் கொணர்ந்துள்ளது. காதல் சாற்றுரைகள், அரசியல் சாதுரியம் மற்றும் சமுதாய மற்றும் அரசியல் சிந்தனைகளில்^[5] இன்றைய பிரபல செய்திகளுக்கு ஒத்த எண்ணங்களுடைய சாதாரண வார்த்தைகள் போன்ற சொற்றொடர்களை பண்டைய கிராஃபிட்டி உணர்த்தியது. பொம்பெயில் வெசுவிஸ் (Vesuvius) வெடித்துச் சிதறுவதில் இருந்து காப்பதற்கு பண்டைய ரோமானிய தெரு வாழ்க்கையினுள் லத்தின் சாபங்கள், மந்திர மொழிகள், காதலின் சாற்றுரைகள், எழுத்துக்கள், அரசியல் முழக்கங்கள் மற்றும் பிரபல இலக்கிய மேற்கோள்கள் உள்ளிட்ட கிராஃபிட்டி எழுதப்பட்டிருந்தன. நொவெல்லியா பிரிமிஜெனியா ஆஃப் நுசெரியா என்ற ஒரு விலைமாதுவின் முகவரியை ஒரு கல்வெட்டு தருகிறது. அவள் பெருமளவு தேவைக்கு சேவைகளை செய்யும் மிகப்பெரிய அழகியாக இருந்திருக்கிறாள். மற்றொன்று 'மன்சுட்டா டெனி ' (mansueta tene) என்ற விரைக்குறி சார்ந்த உரையான "கவனமாய் கையாளவும்" என்பதனைக் கொண்டிருந்தது.

பண்டைய காலங்களில் ஏமாற்றப்பட்ட காதலும் கிராஃபிட்டியாக சுவர்களில் எழுதப்பட்டன:

Quisquis amat. veniat. Veneri volo frangere costas

fustibus et lumbos debilitare deae.

Si potest illa mihi tenerum pertundere pectus

quit ego non possim caput illae frangere fuste?

யாரெல்லாம் காதல் செய்கிறீர்களோ நரகத்திற்கு செல்லுங்கள். வீனஸின் விலா எலும்புகளை நான் உடைக்க விரும்புகிறேன்

இதனுடன் அவளது இடுப்பெழும்புகளையும் உருக்குலைக்க விரும்புகிறேன்.

என்னுடைய இளமையான இதயத்தை அவள் உடைத்தால்

ஏன் அவளை தலைக்கு மேல் நான் அடிக்கக் கூடாது?

-CIL IV, 1284.

கிராஃபிட்டியின் வரலாற்று வடிவங்களானது முந்தைய கலாச்சாரங்களின் வாழ்க்கைமுறைகள் மற்றும் மொழிகளை அறிந்து கொள்வதற்கு உதவியாக உள்ளன. இந்த கிராஃபிட்டியில் எழுத்துக்கோவை மற்றும் இலக்கணத் தவறுகள் ரோமானியக் காலங்களில் இலக்கிய படியின் அறிவுக்கூர்மையையும், லத்தின் பேசுவதில் உச்சரிப்பைப் பற்றிய குறிப்புகளையும் தருகின்றன. அதன் எடுத்துக்காட்டுகளாவன, CIL IV, 7838: Vettium Firmum / aed [ilem] quactiliar [ii] [sic] rog [ant]. இங்கு "qu" என்பது "co" என உச்சரிக்கப்படுகிறது. CIL IV, 4706-85 இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ள கிராஃபிட்டியின் 83 பகுதிகளானது எழுத்தறிவு எதிர்பார்க்கப்படாத சமுதாய நிலைகளில் வாசிக்கும் எழுதும் திறமைகளுக்கு சான்றாக அமைகிறது. வெசுவிஸ் வெடித்துச் சிதறிய நேரத்தில் கட்டடக் கலைஞர் க்ரெஸ்சென்ஸ் மூலமாக திருத்தியமைக்கப்பட்ட பெரிஸ்டைலிலும் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றிருந்தது. இங்கு பணிபுரிந்த மேற்பார்வையாளர்கள் மற்றும் அவரது பணியாளர்கள் என இரு சார்பில் இருந்தும் கிராஃபிட்டி எழுதி வைக்கப்பட்டுள்ளது. CIL VII, 12, 18-20 இல் விலை மகளிர் இல்லத்தில் 120 பாகங்களைக் கொண்ட கிராஃபிட்டி இருந்தது. அதில் சிலவற்றில் அங்கு பணிபுரிந்த விலைமாதுக்கள் மற்றும் அவர்களது வாடிக்கையாளர்களைப் பற்றிய விவரங்கள் உள்ளன. CIL IV, 4397 இல் மல்லர்கள் அகாடமியில் செலடஸ் க்ரெஸ்சென்ஸ் என்ற மல்லர் விட்டுச்சென்ற க்ராபிட்டியின் கிறுக்கல்கள் உள்ளன (Suspirium puellarum Celadus thraex : "த்ராசிய (Thracian) இனத்தை சேர்ந்த செலடஸ் பெண்களுக்கு வெட்கத்தை ஏற்படுத்துவார்").

பொம்பெயில் இருந்து மற்றொரு பாகத்தில் ஒரு சத்திர சுவரில் அதன் உரிமையாளர் மற்றும் அவரது ஐயத்துக்குரிய வைன் பற்றி எழுதி வைக்கப்பட்டுள்ளது:

நிழக்கிழார், உங்களுடைய துன்பத்தில் இருக்கலாம்

உங்களது தலைக்கு மேல் அழிவைக் கொண்டு வரலாம்

நீங்கள் கலக்கப்பட்டா வைனைக் குடியுங்கள்,

பதிலாக உங்களது விருந்தினர்களுக்கு நீரைக் கொடுங்கள்.^[6]

கிரேக்கர்களும் ரோமானியர்களும் மட்டுமே கிராஃபிட்டியை உருவாக்கவில்லை: கவுட்டெமேலாவில் (Guatemala) டிக்கலின் நிலப்பரப்பின் மாயனில் பழமையான எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன. ரோம் மற்றும் ஐயர்லாந்தின் நியூகிரஞ் மவுண்டில் கடற்கொள்ளையர்களின் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றுள்ளது. மேலும் கான்ஸ்டண்டினோபிலில் உள்ள ஹகியா சோபியாவின் பேனிஸ்டரின் மந்திரக் குறிப்புகளில் வரன்ஜியன் அவரது பெயரை (ஹால்வ்டன்) கீறியிருக்கிறார். கிராஃபிட்டியின் பழமையான வடிவங்கள் மூலமாக பண்டைய கலாச்சாரங்களின் வாழ்க்கை முறைகள் மற்றும் மொழிகள் போன்றவற்றைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள முடிந்தது.

ரோமமென்ஸ்கியூ ஸ்கேண்டினவியன் தேவாலய சுவர்களில் பெரும்பாலும் கீறப்பட்டுள்ளதால் கிராஃபிட்டியானது டெகெரன்ஸ் எனவும் அறியப்படுகிறது.^[7]

பின்ட்ரிச்சியோ, ராப்பெல், மிச்செலங்கலோ, கிர்லண்டயோ அல்லது பிலிப்பினோ லிப்பி போன்ற கலைஞர்கள் மறுமலர்ச்சியடைந்த போது நீரோவின் டோமஸ் ஆவுரா வீழ்ச்சியில் வழித்தோன்றலாக இருந்தனர். அவர்கள் தங்களது பெயர்களை^[8][9] செதுக்கி அல்லது ஓவியமாக வரைந்தும், குரோடெஸ்செ யின் அலங்கார பாணியை மீண்டும் பயன்படுத்தினர். அமெரிக்க வரலாற்றிலும் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றதற்கு கையெழுத்துப் பாறை போன்ற எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன. ஒரேகன் ட்ரையலுடன் இணைந்து இது ஒரு தேசிய அடையாள சின்னமாக உள்ளது.

பின்னர் 1790 ஆம் ஆண்டுகளில் நெப்போலியனின் எகிப்து போரின் நினைவுச்சின்னங்களில் பிரெஞ்ச் வீரர்கள் அவர்களது பெயர்களை பொறித்து வைத்தனர்.^[10] கிரீஸில் உள்ள அட்டிகாவில் கேப் சோயூனியனில் பாசெடனின் கோவிலின் தூண்களில் ஒன்றில் லார்டு பைரோன் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார்.^[11]

கிராஃபிட்டி பெரும்பாலும் ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்துடன் இணைந்து காணப்படுவதோடு, எண்ணற்ற சர்வதேச பாணிகள் நியூயார்க் நகர சப்வே கிராஃபிட்டியில் இருந்து பெறப்பட்டன (கீழே காண்க). எனினும் இந்த நூற்றாண்டில் கிராஃபிட்டிக்கு என பல பிற சிறப்பான சான்றுகளும் உள்ளன. கிராஃபிட்டியானது இரயில்பாதை பாக்ஸ்கார்கள் மற்றும் சுரங்கப்பாதைகளில் நீண்டகாலமாய் இடம்பெற்று வருகிறது. இதில் டெக்ஸினோவானது மிக நீண்ட வரலாற்றுடன் 1920 ஆம் ஆண்டுகளின் முன்பில் இருந்து இன்று வரை தொடந்து கடைபிடிக்கப்பட்டு வருகிறது ^[12]. இரண்டாம் உலகப்போரின் போதும் அதன் பின்னர் நீண்டகாலங்கள் வரை, "கில்ராய் வாஸ் ஹியர்" என்ற சொற்றொடர் பின்தொடரும் விளக்கப்பட்டத்துடன் உலகம் முழுவதும் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தன. அமெரிக்கப் படைகளில் இது பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது காரணமாகவும், அமெரிக்க பிரபல கலாச்சரத்தை வடிகட்டுவதற்கு இது பயன்பட்டதாலும் இவ்வாறு பின்பற்றப்பட்டது. சார்லி பார்க்கர் ("யார்டுபேர்டு" அல்லது "பறவை") இறந்த பிறகு விரைவிலேயே "பறவை வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறது" என்ற வார்த்தைகளுண்ட நியூயார்க் முழுவதும் கிராஃபிட்டி இடம்பெறத் தொடங்கியது.^[13] மே 1968 இன் மாணவர் கண்டனங்கள் மற்றும் பொது வேலை நிறுத்தத்தின் போது புரட்சியாளர், கலகக்காரம் மற்றும் சுழ்நிலையியலாளர் முழுங்களின் அணியைப் பாரிஸ் கண்டது. அதில் L'ennui est contre-révolutionnaire ("சலிப்புத்தன்மை என்பது சேவைப் புரட்சியாகும்") என்பதை வெளிப்படுத்தும் வரையப்பட்ட கிராஃபிட்டியும், சுவரொட்டி ஓவியங்களும், வரையப்பட்ட ஓவியங்களும் இடம்பெற்றிருந்தன. அதே சமயம் அமெரிக்காவில் (கருப்பு சிறுத்தை ஹியூ நியூட்டன் பற்றிய "சுதந்திர ஹியூ" போன்ற) பிற அரசியல் சொற்றொடர்கள் வரையறைக்குட்பட்ட பகுதிகளில் கிராஃபிட்டியாக சுருக்கமாக பிரபலமடைந்தாலும் அவை மறக்கக்கூடியதாகவே இருந்தது. 1970 ஆம் ஆண்டுகளில் மிகவும் பிரபலமான கிராஃபிட்டோவாக "டிக் நிக்சன் பிபோர் ஹீ டிக்ஸ் யூ" இருந்தது. இது அமெரிக்க ஜனாதிபதியிடம் இளைய சமுதாயத்தின் பகையை எதிரொலிப்பதாக இருந்தது.

இதில் ராக் அண்ட் ரோல் கிராஃபிட்டியானது குறிப்பிடத்தக்க சார்நிலை பாணியாக இருந்தது. லண்டன் சுரங்கப்பாதையில் செதுக்கப்பட்ட சொற்றொடரான "க்ளாப்டன் ஒரு கடவுள்" என்ற வார்த்தை 20வது நூற்றாண்டில் பிரபலமான கிராஃபிட்டோவாக இருந்தது. 1967 ஆம் ஆண்டு இலையுதிர் காலத்தில் இஸ்லிங்டன் சுரங்கவழி நிலையத்தில் ஒரு ஆர்வலர் மூலமாக சாயத்தை தெளித்து இச்சொற்றொடர் எழுதப்பட்டிருந்தது. சுவரில் ஒரு நாய் சிறுநீர் கழிப்பதைப் போன்ற கிராஃபிட்டியானது புகைப்படமாக எடுக்கப்பட்டது. 1970 ஆம் ஆண்டுகளின் தொடக்கத்தில் பங்க் ராக் இயக்கத்தில் விரிவுபடுத்துவதை எதிர்ப்பதிலும் கிராஃபிட்டி பயன்படுத்தப்பட்டது. பல பங்க் இரவு விடுதிகள், குந்துகைகள் மற்றும் ஒருவர் அடிக்கடி பார்க்கச் செல்லும் இடங்களில் கிராஃபிட்டி பிரபலமாகப் பயன்படுத்தப்படுகையில் பிளாக் ஃபிளாக் மற்றும் கிராஸ் போன்ற இசைக்குழுக்கள் (மற்றும் அவர்களைத் தொடர்பவர்கள்) பரவலாக வரையப்பட்ட அவர்களது பெயர்கள் மற்றும் முத்திரைகளை பயன்படுத்தத் தொடங்கினர். 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில் தலைகீழாகக் கவிழ்த்தப்பட்ட மார்ட்னி கண்ணாடியானது பங்க் இசைக்குழுவான மிஸ்சிங் பவுன்டேசனின் குறிச்சொல்லாக இருந்தது. இது கீழ்நிலை மேன்ஹேட்டனில் எங்கும் காணப்படும் கிராஃபிட்டியாக மாறி அமெரிக்கா மற்றும் மேற்கு ஜெர்மனி முழுவதும் உள்ள ஹார்டு கோர் பங்க் ரசிககள் மூலமாக பயன்படுத்தப்பட்டது.^[14]

மேலும் த லார்ட் ஆஃப் த ரிங்க்ஸின் கதாநாயகனைக் குறிக்கும் "புரூடோ வாழ்கிறார்" போன்ற வரிகளும் மிகவும் பிரபலமாக இருந்தன.

மக்கள் பெரும்பாலும் ஈரமான சிமெண்ட் அல்லது கான்கிரீட்டில் அவர்களது அடிச்சுவடுகளை விட்டுச்செல்கின்றனர். கிராஃபிட்டியின் இந்த வகையானது பெரும்பாலும் தம்பதியினரின் பரஸ்பர வாக்குறுதியை நினைவுபடுத்துவதற்கும் அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட நிகழ்ச்சியில் ஒரு நபரின் வருகையை சாதாரணமாக பதிவு செய்வதற்கும் பயன்படுகிறது. பெரும்பாலும் இவ்வகை கிராஃபிட்டியானது தேதியிடப்பட்டு ஆண்டுகள் கணக்காக தொடாமலேயே விடப்பட்டு உள்நிலை வரலாற்று நினைவுகளைக் கொடுக்கும்.

1960 ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில் அமெரிக்கா முழுவதும் அரசியல் நடவடிக்கைகளின் வெளிப்பாட்டின் வடிவமாக கிராஃபிட்டி பயன்பட்டது. சேவேஜ் ஸ்கல்ஸ், லா பேமிலியா மற்றூம் சேவேஜ் நோமட்ஸ் போன்ற எல்லைகளைக் குறியிடுவதற்கு குழுக்கள் மூலமாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டன. 1960 ஆம் ஆண்டுகளின் இறுதியை நோக்கிச் செல்லும் போது பிலடெல்பியாவின் கிராஃபிட்டி எழுத்தாளர்களான கார்ன்பிரெட், கூல் ஏர்ல் மற்றும் டாப்கேட் 126 ஆகியோரின் கையெழுத்துகள்—குறிச்சொல்கள் போன்றவை இடம்பெறத் தொடங்கின.^[15][16] நவீன கிராபிட்டியைப்^[17] பயன்படுத்திய ஆரம்பகால எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக கார்ன்பிரெட் பெரும்பாலும் குறிப்பிடப்படுகிறார். சுமார் 1970-71 ஆம் ஆண்டுகளில் TAKI 183 மற்றும் Tracy 168 இன் எழுச்சியைப் பின்பற்றிய எழுத்தாளர்கள் இருந்த நியூயார்க் நகரத்திற்கு கிராஃபிட்டியை மையப்படுத்திய புதுமைகள் நகர்ந்தன. அவர்கள் தங்களது அடைப்பெயர்களில் தாங்கள் வசிக்கும் தெரு எண்ணையும் சேர்த்துக்கொண்டனர். அவர்களது பணியுடன் இரயில் "வெடித்துச் சிதறுவதாகவும்" அவர்களது புகழை சுரங்கப்பாதை எடுத்துக்கொள்வதாகவும் இருந்தது ஈர்க்கக்கூடியவையாக இருந்தன அல்லது "நகரம் முழுவதும்" போதுமான அளவு பரவக்கூடியதாகவும் இருந்தன. துவக்கத்தில் த புரோன்க்ஸில் இருந்த எழுத்தாளர்கள் பலரிடம் குழிழ் எழுத்துவடிவம் கடைபிடிக்கப்பட்டது. எனினும் ட்ரேசி 168 இன் விரிவான எழுத்து மூலமாக திருத்தமான "கட்டுப்பாடற்ற பாணியாக" வரையறுக்கப்பட்ட ஓவியமாக பரவியது.^[15][18] 70 ஆம் ஆண்டுகளில் ஆரம்பகால பாணியை வகுத்தவர்கள் டோண்டி, ஜெப்பர் (Zephyr) மற்றும் லேசி பிங்க் போன்ற கலைஞர்கள் மூலமாக இணைந்தனர்.^[15]

ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்தின் நான்கு முக்கிய மூலங்களில் ஒன்றாக கிராஃபிட்டியும் உள்ளது (அதனுடன் ராப்பிங், DJயிங் மற்றும் பிரேக் டான்சிங் போன்றவையும் உள்ளது).^[19] ஹிப் ஹாப்பின் பிற நோக்கங்களுக்கு பயிற்சிபெற்ற ஆரம்பகால கிராஃபிட்டி கலைஞர்களிடம் இருந்து கிராஃபிட்டி மற்றும் ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரம் இடையேயான தொடர்பு உருவானது. மேலும் ஹிப் ஹாப்பின் மூலங்கள் இருக்கும் பிற பகுதிகளில் இது பயிற்சிபெறப்பட்டு கலை வடிவங்களாக மலர்ச்சி பெற்றன. 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் மத்தியில் இந்த வடிவமானது தெருக்களில் இருந்து கலை உலகத்திற்கு பெயர்ச்சியடைந்தது. ஜீன்-மைக்கேல் பாஸ்குவிட் ஓவியக்கூடங்களில் அவரது SAMO குறிச்சொல்லை விடுத்தார். ஹிப் ஹாப்பிற்கு தெரு ஓவியங்களின் தொடர்புகள் கூட தளர்த்தப்பட்டது. எனினும் ஆர்டிபேக்ட்ஸ்' "ராங் சைட் ஆஃப் டா ட்ராக்ஸ்", கியூவெலின் பிர்க் வால்ஸ் மற்றும் ஏசோப் ராக்கின் "நோ ஜம்பர் கேபில்ஸ்" போன்ற டிராக்குகளைக் கொண்ட கிராஃபிட்டிக்கு என்று பிரத்யேகமான ஹிப் ஹாப் வாழ்த்துப்பாடல்கள் தொன்னூறுகள் முழுவதும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தன.^[15]

கிராஃபிட்டியை ஆதரித்த ஆரம்பகால கலைஞர்கள் 1920 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பிருந்தே இருப்பதாகத் தேதியிடப்படுகிறது. ஆனால் இன்றைய சமகாலத்திய உலகத்தில் கிராஃபிட்டி இயக்கமானது 1960 ஆம் ஆண்டுகளின் அரசியல் செயல்பாடுகள் மற்றும் குழு உறுப்பினர்கள் மூலமாகவே உண்மையில் ஆரம்பிக்கப்பட்டன^[20]. கிராஃபிட்டியின் "துவக்க காலம்" 1969 ஆம் ஆண்டு முதல் 1974 ஆம் ஆண்டு வரை வரையறுக்கப்படுகிறது. இக்காலவரையானது ஆதரவு மற்றும் பாணியின் கால மாறுபாடுகளில் இருந்தது. கிராஃப்பிட்டியின் குறிச்சொற்கள் மற்றும் படங்களுக்கான புதிய மையமாக நியூயார்க் நகரம் மாறியது (முன்பு பிலடெல்பியா, பென்சில்வேனியா இருந்தது). அச்சமயத்தில் இருந்த கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் நகரம் முழுவதும் முடிந்த அளவிற்கு பல குறியீடுகளை இட்டனர். இது வெளிப்பாட்டின் இறுதியான நோக்கமாக இருந்தது. பிலடெல்பியாவில் இருந்து NYCக்கு கிராஃபிட்டி இடம்பெயர்ந்த பிறகு விரைவில், நியூயார்க்கின் ஊடக கவனத்தைப் பெற்ற முதல் கிராஃபிட்டி கலைஞர்களில் ஒருவரான TAKI 183ஐ இந்நகரம் உருவாக்கியது. TAKI 183 மேன்ஹேட்டனில் உள்ள வாசிங்டன் ஹைட்ஸில் ஒரு பூட் மெசஞ்சராகப் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்த ஒரு இளைஞர் ஆவார். அவரது குறிச்சொல்லானது அவரது பெயரான டெமிட்ரியஸ் (டெமிட்ராக்கி) இருந்து TAKIஐயும், அவரது தெரு எண்ணான 183ஐயும் கலந்து இருந்தது. ஒரு பூட் மெசஞ்சராக இருந்து கொண்டே அவரது பயணங்களில் அவரது குறிச்சொற்களை தொடர்ந்து சுரங்கப்பாதையில் இடத்தொடங்கினார். 1971 ஆம் ஆண்டில் நியூயார்க் டைம்ஸில் "'டாக்கி 183' ஸ்பான்ஸ் பென் பால்ஸ்" என்ற கட்டுரை வெளிவர இது காரணமாக இருந்தது.^[10][16][21] ஒரு ஆரம்பகால எழுத்தாளராக ஜூலியோ 204 அவரது பங்களிப்பை அளித்துள்ளார். எனினும் அச்சமயத்தில் அவரது செயல்பாடுகள் கிராஃபிட்டி உபகலாச்சாரத்திற்கு வெளியே அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. ஸ்டே ஹை 149, பேஸ் 2, ஸ்டிச் 1, ஜோ 182, ஜூனியர் 161 மற்றும் கே 161 ஆகிய பெயர்களும் அச்சமயத்தில் குறிப்பிடப்படும் படியான பிற பெயர்களாக இருந்தன. நியூயார்க்கின் ஆரம்பகால கிராஃபிட்டி கலைஞர்களில் பார்பரா 62 மற்றும் ஈவா 62 போன்றோரும் முக்கியமானவர்களாக இருந்தனர். மேலும் அவர்கள் கிராஃபிட்டியை எழுதும் முதல் பெண்ணாகவும் அறியப்பட்டனர்.

மேலும் அக்காலத்தில் நகரத்தெருக்களின் வெளியே இருந்து சுரங்கப்பாதைகள் வரை இந்த செயல்பாடுகள் இடம்பெற்றிருந்தன. அச்சமயத்தில் கிராஃபிட்டியானது போட்டிகளுக்கும் முதன்முறையாக வித்திட்டது. அந்த சமயத்தில் பெரும்பாலான கலைஞர்களின் முக்கிய நோக்கமாக "எழுச்சி கொள்ளல்" இருந்தது: சாத்தியமான பல இடங்களில் குறிச்சொற்களையும், வெடிப்புகளையும் ஏற்படுத்துவதே அந்த முக்கிய நோக்கமாகும். குறைந்த ஆபத்து இருக்கும் இரயில் தடங்களைக் கொண்ட சுரங்கப்பாதை வழிகளிலும் கலைஞர்கள் கிராஃபிட்டியை உருவாக்கத் தொடங்கினர். பெரும்பாலும் சுரங்கப்பாதை கார் வழிகளில் மிகவும் பெரிய பாகங்களைக் கொண்ட ஓவியங்களை வரைந்தனர். கிராஃபிட்டியின் செயல்பாடுகள் அதிகாரப்பூர்வமாக விரிவுபடுத்தப்பட்ட போது இவ்வகை செயல்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

1971 ஆம் ஆண்டுகளில் கலைஞர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்ததன் காரணமாகவும் ஒவ்வொரு கிராஃபிட்டி கலைஞரும் தன்னை மற்றொருவருடன் இருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டுவதற்காகவும் அவர்களது குறிச்சொற்களில் நேர்த்தியான கையொப்பங்கள் இடம்பெறத் தொடங்கின. வளர்ந்து வரும் கடினத்தன்மை மற்றும் ஆக்கத்திறன்களில் இருந்து ஒரு பகுதியாக குறிச்சொற்களின் அளவுகளும் விகிதமும் வளர்ச்சிபெறத் தொடங்கின – எடுத்துக்காட்டாக பல கலைஞர்கள் அவர்களது குறிச்சொற்களில் எழுத்துக்களின் அளவையும் வரியின் அடர்த்தியையும் அதிகப்படுத்துவதோடு அவர்களது குறிச்சொற்களுக்கு எல்லைக்கோடிடவும் தொடங்கினர். 1972 ஆம் ஆண்டில் ஐயத்துக்கிடமான 'தலைசிறந்த பாகம்' அல்லது 'பாகத்திற்கு' இது உருவாக்கியது. இந்த பாகங்களை செய்ததற்கான முதல் பாராட்டு சூப்பர் கூல் 223 க்கு கிடைத்தது.^[22][23][24]

போல்கா புள்ளிகள், க்ராஸ்ஹேட்சுகள் மற்றும் செக்கர்கள் போன்ற வடிவமைப்புகள் பயன்படுத்தப்படுவது மிகவும் பிரபலமானது. கலைஞர்கள் அவர்களது பணியை விரிவுபடுத்துவதற்காக தெளிக்கும் வண்ணசாயங்களைப் பயன்படுத்துவது அச்சமயத்தில் மிகவும் அதிகரித்தது. சுரங்கப்பாதை காரின் உயரம் முழுவதும் "மேலிருந்து கீழாக" செய்யப்பட்ட பணிகள் அச்சமயத்தில் அவர்களது முதல் பங்களிப்பையும் உருவாக்கியது. அச்சமயத்தில் கிராஃபிட்டியின் மொத்த ஆக்கத்திறனும் கலைசார்ந்த முதிர்ச்சியும் அறியப்படால் இருக்கவில்லை – 1972 ஆம் ஆண்டில் ஒருங்கிணைந்த கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் (UGA) அமைப்பை ஹகோ மார்டின்ஸ் நிறுவினார். அச்சமயத்தில் UGA வில் பல சிறந்த கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் இருந்தனர். மேலும் ஓவியக்கூட அமைப்பில் கிராஃபிட்டியை வழங்குவதற்கு அவர்கள் முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தனர். 1974 ஆம் ஆண்டில் கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் அவர்களது பணியில் இயற்கைக்காட்சி மற்றும் கார்டூன் பாத்திரங்களைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கினர். TF5 (த பேபுலஸ் ஃபைவ்) அனைத்து கார்களிலும் அவர்களது வடிவமைப்புகளை விரிவாகப் பயன்படுத்துவதில் அறியப்பட்ட பணிக்குழுவாகும்.^[25]

1970களின் மத்திய காலத்தில் கிராஃபிட்டியை எழுதுதல் மற்றும் கலாச்சாரத்தில் அதிகப்படியான தரங்கள் வகுக்கப்பட்டன. நியூயார்க் நகரத்தில் பொருளாதாரக் கட்டுப்பாடுகளின் காரணமாக அமெரிக்க வரலாற்றில் இந்த சமயத்தில் தான் கிராஃபிட்டி வேகமாய் பரவியது. இதனால் கிராஃபிட்டியை அகற்றும் திட்டங்கள் அல்லது இடை வழிப் பராமரிப்புடன் கலை வடிவமாக போரிடுவதற்கு அதன் திறமை குறைவாகவே இருந்தது. இச்சமயத்தில் சுரங்கப்பாதை இரயில்கள் முழுவதும் "டாப்-டூ-பாட்டம்ஸ்" தோன்றியது. இக்காலத்தில் மிகவும் மதிப்பான "த்ரோ-அப்"புகளை (throw-up) வடிவமைப்பது நிரூபிக்கப்பட்டது. இது ஒரு சாதாரண 'குறியிடுதலைக்' காட்டிலும் மிகவும் கடினமானதாக இருந்தது. ஆனால் ஒரு "பகுதியாக" கடினமாக இருக்கவில்லை. த்ரோ-அப்புகள் அறிமுகமாகி குறுகிய காலத்திலேயே குறைந்த காலத்தில் ஏராளமான த்ரோ-அப்புகளை பார்ப்பதற்கு பந்தயங்களுக்கு வழிவகுத்தன.

கிராஃபிட்டி எழுதுதல் மிகவும் போட்டி நிறைந்த விசயமானது. மேலும் கலைஞர்கள் "அனைத்து-நகரங்களுக்கும்" செல்வதற்கு விளைந்தனர் அல்லது NYC இன் அனைத்து நகராட்சிகளிலும் அவர்களது பெயர்களைக் காண எண்ணினர். இதன் விளைவாக 70களின் முற்பகுதியில் தொகுக்கப்பட்ட தரங்கள் செயலற்றுப் போனது. இந்த ஒழுங்கு மாறுதல்களானது 1980களில் இருந்த பல கலைஞர்களை பரவுவதற்கும் மாறுவதற்கும் விருப்பமூட்டியது.

1970களின் பிற்பகுதி மற்றும் 1980களின் முற்பகுதியில் இந்த காட்சிக்கு புதிய ஆக்கத்திறனுடைய அலை கொண்டு வரப்பட்டது. கிராஃபிட்டியின் இந்த தாக்கமானது புரோனிக்ஸ் நகரைத் தாண்டி வளர்ந்தது. இந்த கிராஃபிட்டி இயக்கமானது நட்பார்ந்த ஃப்ரீடியின் ஊக்குவிப்புடன் தொடங்கியது. ஃபேப் 5 ஃப்ரீடி (ஃப்ரெட் பிராத்வெய்ட்) அச்சமயத்தில் மற்றொரு பிரபலமான கிராஃபிட்டி கலைஞராக இருந்தார். இவர் புரோக்லினில் "சுவர்-எழுதும் குழுவைத்" தொடங்கினார். 70களின் பிற்பகுதியில் தெளிப்பு நுட்பமும் எழுத்துக்களும் இடையில் இருந்த மாறுபாடுகளானது அப்பர் மேன்ஹேட்டன் மற்றும் புரூக்லினுக்கு இடையில் எவ்வாறு இணைந்தது என்பதை அவர் உணர்ந்திருந்தார்: "அதில் இருந்து 'இயற்கை பாணி' உருவானது".^[26] ஃபேப் 5 ஃப்ரெடியானது பெரும்பாலும் புரோனிக்ஸில் ஆரம்பகால நிறுவதல்களுக்குப் பின்னால் கிராஃபிட்டி மற்றும் ராப் இசையில் தாக்கத்தைப் பரப்புவதற்கு உதவியாக இருந்தது. பெரும்பாலும் கீழ்நிலை நகர கலை மற்றும் இசைக் காட்சிகளுக்கு தொடர்பை உண்டாக்கியது. 1970களின் முற்பகுதியில் ஹகோ மார்டின்ஸின் ரேசர் கேலரியில் இருந்து முதன் முறையாக கிராஃபிட்டி கலாச்சாரத்திற்கு வரவேற்கும் முறை கலை உலகில் பரவத்தொடங்கியது.

எனினும் முதன்மையாக கிராஃபிட்டியை அடியோடு அழிக்க உருவாக்கப்பட்ட இடைவழி அதிகாரத்திற்கு முன்பு இது உண்மையான கடைசி அலையை நிறுவியது. MTA (மெட்ரோ டிரான்சிட் அதாரிட்டி) ஆனது வேலிகளை பழுதுபார்த்து மாறா நிலையுடன் கிராஃபிட்டியை நீக்கத்தொடங்கின. மேலும் கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் உருவாவதைத் தடுத்து போராடின. கலைஞர்களின் வேலையை அழிப்பதன் மூலமாக MTA எதிர்ப்பை தெரிவித்த்தனர். பெரும்பாலும் பல கலைஞர்களின் வேலை தொடர்ந்து நீக்கப்படுவதால் அவர்களுக்கு ஏமாற்றத்திற்கு வழிவகுத்தது.

1979 ஆம் ஆண்டில் கிராஃபிட்டி கலைஞர் லீ குவினொன்ஸ் மற்றும் ஃபேப் 5 ஃப்ரெடி ஆகியோர் கலை வாணிகர் க்ளவுடியோ புரூனியின் மூலமாக ரோமில் ஒரு கேலரியை திறந்தனர். நியூயார்க்கிற்கு வெளியே இருந்த பலருக்கும் இது அவர்களது முதல் கலை வடிவத்துடன் எதிர்பாராத சந்திப்பாக இருந்தது. டெப்பி ஹாரியுடன் ஃபேப் 5 ஃப்ரெடி நட்பானது ப்ளண்டியின் தனிப்பாடல்களான "ராப்சரின்" (க்ரைசாலிஸ், 1981) வீடியோவில் SAMO© கிராஃபிட்டியின் ஜீன்-மைக்கேல் பாஸ்குவேட்டை இடம்பெற வைத்தது. மேலும் ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்தில் கிராஃபிட்டியின் மூலங்களை சித்தரிப்பதை அவர்களது முதல் கண்ணோட்டமாக பலர் தெரிவித்தனர். மிகவும் முக்கியமாக சார்லி அஹெர்ன் சார்பற்று வெளியிட்ட புனைக்கதை திரைப்படம் வைல்டு ஸ்டைல் (வைல்டு ஸ்டைல், 1982) மற்றும் அதற்கும் முன்பு PBS ஆவணப்படமான ஸ்டைல் வார்ஸ் (1983) வெளியானதாகும். "த மெசேஜ்" மற்றும் "பிளானெட் ராக்" போன்ற வெற்றிப் பாடல்கள் மற்றும் அதன இசை வீடியோக்கள் (இரண்டுமே 1982) போன்றவை ஹிப் ஹாப்பை அனைத்து நோக்கிலும் நியூயார்க்கிற்கு வெளியே ஆர்வத்தை கொண்டு வருவதற்கு முக்கியப் பங்காற்றின.ஸ்டைல் வார்ஸ் திரைப்படமானது ஸ்கீம், டோண்டி, மின்ஒன் மற்றும் ஜெப்பர் போன்ற பிரபலமான கிராஃபிட்டி கலைஞர்களை மட்டும் சித்தரிக்கவில்லை. திரைப்படத்தில் இடம்பெற்றிருந்த தனிப்பட்ட ராப் சவுண்ட்டி ராக்கினுள் ராக் ஸ்டெடி கிரிவ் போன்ற ஆரம்பகாலத்தில் பிரபலமான பிரேக் டான்சிங் குழுக்களின் மூலமாக ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்தை நியூயார்க்கினுள் கிராஃபிட்டியின் பங்காக மீண்டும் மலரச்செய்தது. 1980 ஆம் ஆண்டுகளின் முற்பகுதியில் இளைய சமுதாயத்தின் ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்தினுள் சென்று பெரும்பாலான பயனுள்ள திரைப்படத்தின் வழிகாட்டியாக இன்னும் ஸ்டைல் வார்ஸ் அங்கீகரிக்கப்படுகிறது.^[27] ஃபேப் 5 ஃப்ரெடி மற்றும் ஃபியூச்சரா 2000 இருவரும் 1983 ஆம் ஆண்டில் நியூயார்க் நகர ராப் நிகழ்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக பாரிஸ் மற்றும் லண்டனுக்கு ஹிப் ஹாப் கிராஃபிட்டி கலாச்சாரத்தைக் கொண்டு சென்றனர்.^[28] PHASE 2 போன்ற எழுத்தாளர்களின் உதவியுடன் ஹாலிவுட்டிலும் கிராஃபிட்டி கவனத்தைப் பெற்றது. பீட் ஸ்ட்ரீட் (ஓரியன், 1984) போன்ற திரைப்படங்களின் மூலம் சர்வதேச அளவில் இக்கலாச்சாரத்திற்கு வெளிப்பாடு கிடைத்தது.

இக்காலத்தில் புதிய ஸ்டென்சில் கிராஃபிட்டி வகையுடைய வெளிப்பாடும் தோன்றியது. தோராயமாக 1981 ஆம் ஆண்டில் கிராஃபிட்டி கலைஞர் பிலெக் லி ரேட் மூலமாக பாரிசில் இதன் சில முதல் எடுத்துக்காட்டுகள் உருவாக்கப்பட்டன; 1985 ஆம் ஆண்டில் நியூயார்க் நகரம், சிட்னி மற்றும் மெல்போன் உள்ளிட்ட பிற நகரங்களிலும் ஸ்டென்சில்கள் இடம்பெறத் தொடங்கின. அவை அமெரிக்க புகைப்படக்கலைஞர் சார்லிஸ் கேட்வுட் மற்றும் ஆஸ்திரேலிய புகைப்படக்கலைஞர் ரென்னி எல்லிஸ்^[29] ஆகியோர் மூலமாக ஆவணப்படுத்தப்பட்டன.

நியூயார்க்கிற்கு வெளியேயும் வெளிநாடுகளிலும் இக்கலாச்சாரம் பரவியதுடன் நியூயார்க் நகரத்தில் கிராஃபிட்டியின் கலைசார்ந்த நோக்கு பெரும்பாலும் அழியும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டது. பல்வேறு காரணங்களால் எழுதுதலானது துரிதமான தடைசெய்யப்பட்டது. வளர்ந்து வரும் இந்த தாறுமாறான நோய் காரணமாக தெருக்கள் மிகவும் அபாயகரமாக மாறிய காரணத்தால் கிராஃபிட்டி கலைஞர்களின் மேல் அபராதங்களை விதிக்கும் சட்டங்கள் கொண்டு வரப்பட்டன. மேலும் சாயம் விற்பனை செய்வதும் தடை செய்யப்பட்டு ராக்கிங் (களவாடல்) பொருள்களை உருவாக்குவதும் மிகவும் கடினமானது. அனைத்திற்கும் மேலாக MTA மிகப்பெரிய அளவில் அவர்களது கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான வரவுசெலவுத் திட்டத்தை அதிகப்படுத்தியது. பல சாதகமான வண்ணம் தீட்டப்படும் இடங்கள் கடுமையாகப் பாதுகாக்கப்பட்டன. சாலைகளில் ரோந்துகள் செல்லப்பட்டன. புதிய மற்றும் மேம்படுத்தப்பட்ட சுவர்கள் அமைக்கப்பட்டன. மேலும் இந்த சுவர்களின் பகுதிகள் வலிமையானதாகவும் கடினமானதாகவும் உறுதியானதாகவும் இருந்தன. சுரங்கப் பாதைகள் வர்ணம் தீட்டுவதற்கு கடினமாக மாறிய காரணத்தால் பல எழுத்தாளர்கள் தெருக்களுக்கு சென்றனர். அங்கு மிகவும் நடப்பில் உள்ள எழுத்தின் வடிவத்தை அவர்கள் பயணம் செய்யும் இரயில்கள் பாக்ஸ் கார்களில் எழுதினர்.

எனினும் பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் இதில் இருந்து விடுபடுவதைக் காட்டிலும் புதிய பிரச்சினைகளை சந்திப்பதை சவாலாக எதிர்கொள்ள ஆரம்பித்தனர். இந்த சவால்களுக்கு எதிர்மறையாக நல்ல எழுதும் இடங்கள் மற்றும் வலிமை மற்றும் ஒற்றுமை ஆகியவற்றைப் பெருக்குவதை முக்கியமான ஒன்றாகக் கலைஞர்கள் கருதினர். பிலேடு, டோண்டி, மின் 1, குய்க், சீன் மற்றும் ஸ்கெம் ஆகியோர் இக்காலத்தில் குறிப்பிடத்தக்க சில கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் ஆவர் வழக்கமான NYC சுரங்கப்பாதை கிராஃபிட்டி கலைஞர்களுக்கான முடிவாக இது குறிப்பிடப்பட்டது. மேலும் பெரும்பாலான "டை ஹார்டு" கலைஞர்கள் மட்டுமே இந்த ஆண்டுகளில் உருவாகினர். இந்த உள்ளூர் பகுதிகளில் கிராஃபிட்டியை உருவாக்குவது எளிமையாக இருந்தாலும் பெரும்பாலும் அறியப்படுவதால் மாறுபட்ட பகுதிகளுக்கு அவர்கள் பயணிக்கத் தொடங்கினர்.

1985 மற்றும் 1989க்கு இடைப்பட்ட காலங்கள் "டை ஹார்டு" காலமாக அறியப்பட்டது. இச்சமயத்தில் கிராஃபிட்டி கலைஞர்களுக்கான கடைசி அடியானது ஸ்கார்ப் யார்டுக்காக ஒதுக்கி வைக்கப்பட்ட சுரங்கப்பாதை இரயில்களின் வடிவமே ஆகும். பாதுகாப்பு அதிகமானததுடன் இந்த கலாச்சாரம் பின்வாங்கத் தொடங்கியது. கார்களுக்கு வெளியே முன்பு விரிவாகப் பயன்படுத்தப்பட்ட "பர்னர்கள்" தற்போது வர்ணம் மூலமாகப் பெரும்பாலும் ஊறவைக்கப்பட்டிருக்கும் எளிமையான குறியிடும் குறிச்சொற்கள் மூலமாக செயல்படுத்தப்பட்டன.

1986 ஆம் ஆண்டின் மத்தியில் MTA மற்றும் CTA இரண்டும் "கிராஃபிட்டியின் மேல் போரில்" வெற்றிபெற்றனர். அப்போது இருந்த கிராஃபிட்டி கலைஞர்களின் எண்ணிக்கை நலிவுற்றது. கலைஞர்களின் எண்ணிக்கை குறைவாக இருந்ததால் கிராஃபிட்டி கூட்டங்கள் மற்றும் "பாம்பிங்"குடன் ஒருங்கிணைந்த வன்முறைகள் எழுந்தன. 80களின் சில எழுத்தாளர்களுக்கான புதிய பில்போர்களுகாக கூரைகளில் மேலும் இருந்தது. அக்காலத்தில் கோப்2, க்ளா மனி, சேன் ஸ்மித்^[30], ஜெப்பர் மற்றும் டீ கிட் போன்ற கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் குறிப்பிட்டு பேசப்பட்டனர்.^[31]

கிராஃபிட்டியின் தற்போதைய காலம் என்பது கிராஃபிட்டி கலைஞர்களில் பெரும்பாலோனோர் சுரங்கப்பாதை அல்லது இரயில் கார்களில் இருந்து "தெரு கேலரிகளுக்கு" நகர்ந்தனர். நியூயார்க்கில் போக்குவரத்து அமைப்புகளுக்கு வெளியே கிராஃபிட்டியுடன் காணப்பட்ட சுரங்கப்பாதைக் கார்கள் அனைத்திலும் அவை நீக்கப்பட்ட போது 1989 ஆம் ஆண்டு மேமாதத்தில் இருந்து சுத்தமான இரயில் இயக்கம் தொடங்கியது. இதன் காரணமாக பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் அவர்களது கலையை வெளிப்படுத்துவதற்கு புதிய வழிகளை பயன்படுத்தத் தொடங்கினர். கிராஃபிட்டியைக் கண்டிப்பாக கலையின் உண்மையான வடிவமாகக் கருதுவதற்கு பெரும்பாலான சச்சரவுகள் எழுந்தன.^[32]

சுத்தமான இரயில் இயக்கத்திற்கு முன்பு நியூயார்க் மட்டுமல்லாமல் மற்ற பெரிய அமெரிக்க நகரங்களும் தூய்மையாகவே இருந்தன. போக்குவரத்து நிறுவனங்கள் அவர்களது இரயில்களை தூய்மைப்படுத்தத் தொடங்கிய பிறகு எதிர்பாராத வகையில் பொதுமக்களுக்கு மகிழ்ச்சியளிக்காத வகையில் கிராஃபிட்டி அமெரிக்கத் தெருக்களில் இடம்பெறத் தொடங்கியது.

கிராஃபிட்டி குழுவினர் பெரிய ஆப்பிலுக்கு மிகப்பெரிய ஊறுவிளைக்கின்றனர் என நாட்டின் பிற பகுதியில் உள்ள இதில் விருப்பமில்லாத நகர அதிகாரிகள்

தெரிவித்தனர். தெற்கு புரோனிக்ஸில் பிறந்த வண்ணமயமான பூச்சுக்கள் கட்டடங்கள், பாலங்கள் ஒவ்வொரு நகரின் மையத்தில் உள்ள நெடுஞ்சாலைகள் போன்றவற்றை பூர்த்தி செய்தன. கலிபோர்னியாவில் உள்ள பிலதெல்பியாவில் இருந்து சாண்டா பார்பரா வரை இந்த இரகசிய கலைஞர்கள் செய்த வேலைகளை தூய்மை செய்வதற்கான வருடாந்திர செலவுகள் பில்லியன்களைத் தாண்டின. ^[33] இச்சமயத்தில் பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் அவர்களது பணிகளை கேலரிகளிலும் அவர்களது சொந்த ஸ்டுடியோக்களிலும் பார்வைக்கு வைத்தனர். ஜீன்-மைக்கேல் பாஸ்குவேட் போன்ற கலைஞர்களுடன் 1980களின் முற்பகுதியில் இதன் பயிற்சி தொடங்கியது. அவர் தனது கையெழுத்தான SAMO (சேம் ஓல்ட் ஷிட்) உடன் கிராஃபிட்டியை வரையத் தொடங்கினார். மேலும் கெய்த் ஹாரிங்கால் அவரது கலையை ஸ்டியோ இடங்களில் கொண்டுவர முடியவில்லை.

சில சமயங்களில் கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் கடையின் முன் வாசல்களில் (குறிப்பாக நோயாளியின் நினைவில் இருப்பவர்கள்) மிகவும் விரிவான கிராஃபிட்டியை உருவாக்கி விடுவார்கள் அந்த கடையில் உரிமையாளர் அதை மறைப்பதற்கு தயங்கி இருப்பார். புரோனிக்ஸில் ராப்பர் பிக் புன்னின் இறப்பிற்குப் பிறகு அவரது வாழ்க்கையை சித்தரிக்கும் பல்வேறு சுவரோவியங்கள் BG183, பயோ, நைசர் TATS CRU போன்றோரால் இரவிற்குள் வெளிப்படையாய் இடம்பெற்றன;^[34] த நோட்ரியஸ் B.I.G., டூபக் ஷாக்கர், பிக் L மற்றும் ஜேம் மாஸ்டர் ஜே ஆகியோர் இறப்புகளுக்குப் பிறகும் இதே போன்ற ஓவியங்கள் இடம்பெற்றன.^[35][36]

கிராஃபிட்டியின் புகழ் மற்றும் உண்மைத்துவம் வணிகமயமாக்கல் நிலையை அடைந்தது. 2001 ஆம் ஆண்டில் சிக்காக்கோ மற்றும் சான் பிரான்சிஸ்கோவில் கணினி ஜாம்பவான் IBM ஒரு விளம்பரப் பிரச்சாரத்தை நிறுவியது. அதில் "அமைதி, அன்பு மற்றும் லினக்ஸை" குறிப்பிடுவதற்கு மக்கள் தெளிக்கும் வர்ணத்தைக் கொண்டு தெருவோரங்களில் அமைதி சின்னம், இதயம் மற்றும் பென்குவின் (லினக்ஸ் நற்பேருக்கான அறிகுறி) ஆகியவற்றை வரைந்தனர். எனினும் சில "தெரு கலைஞர்களின்" ஒழுங்கினங்கள் காரணமாக அவர்கள் கைது செய்யப்பட்டு காலித்தனத்திற்காக தண்டனையளிக்கப்பட்டனர். மேலும் தண்டனை மற்றும் தூய்மை செய்யும் செலவுகளுக்காக US$120,000 காட்டிலும் அதிகமான தொகை அபராதமாக விதிக்கப்பட்டது.^[37][38]

2005 ஆம் ஆண்டில் நியூயார்க், சிக்காக்கோ, அட்லாண்டா, பிலதெல்பியா, லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் மற்றும் மியாமி போன்ற இடங்களில் சோனி மூலமாக அதே போன்ற விளம்பரம் நிறுவப்பட்டு TATS CRU மூலமாக செயல்படுத்தப்பட்டது. அதன் கையடக்க PSP விளையாட்டு அமைப்பை சந்தையிடும் நோக்குடன் இந்த விளம்பரம் மேற்கொள்ளப்பட்டது. இந்த பிரச்சாரத்தில் IBM பிரச்சாரத்தின் சட்ட பிரச்சினைகளை கருத்தில் கொண்டு சோனி கட்டட உரிமையாளர்களுக்கு பணம் கொடுத்து அவர்களது கட்டடங்களில் வர்ணம் பூசும் உரிமையைப் பெற்றனர் "ஒரு கூட்டமான மயக்கும்-விழிகளைக் கொண்ட நகர் குழந்தைகள் துடுப்பு அல்லது ஆடும் குதிரையின் சரக்கு பலகையைக் கொண்ட PSP உடன் விளையாடுகின்றனர்"^[38]

வணிகரீதியான வளர்ச்சியுடன் வீடியோ விளையாட்டுகளிலும் கிராஃபிட்டி சித்தரிக்கப்பட்டது. வழக்கமாக நேர்மறையான நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட்டது – எடுத்துக்காட்டாக ஜெட் செட் ரேடியோ தொடரானது (2000–2003) சர்வாதிகார காவல்துறையின் கொடுமைக்கு எதிராகப் போராடும் பதின்வயதிருடைய குழுவின் கதையைக் கூறுகிறது. அதில் கிராஃபிட்டி கலைஞர்களின் கட்டற்ற பேச்சுரிமையை வரையறுக்க முயற்சி செய்யப்பட்டிருந்தது. IBM (பின்னர் சோனி) போன்ற நிறுவனங்கள் மூலமாக கலை வடிவத்தை வணிகமயமாக்குவதற்கு வணிகரீதியற்ற கலைஞர்கள் தெரிவிக்கு எதிர்மறையான விளைவை இதன் கதைக்களம் காட்டுகிறது. சோனியின் ப்ளேஸ்டேசன் 2விற்கான ரக்குகாகி ஒகோக்கு தொடரில் (2003–2005) ஒரு அநாமதேய கதாநாயகன் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்கிறார். அவரது மந்திரத்தால் ஊடுருவிப் பரவும் வாழ்க்கை கிராஃபிட்டி உருவாக்கங்கள் மோசமான ராஜாவிற்கு எதிராக போராடுகிறது. அந்த ராஜா அவனுக்கு ஆதாயத்தை தரும் ஓவியத்தை மட்டுமே அனுமதிக்கிறார். அரசியல் சார்ந்த விசையாக நவீன கிராஃபிட்டியின் ஆரம்ப மூலங்களைத் தொடர்ந்து மற்றொரு விளையாடுத் தலைப்பான Marc Eckō's Getting Up: Contents Under Pressure (2006) வெளியானது. சிதைந்த நகரத்திற்கு எதிராக சண்டையிடுவதாக இதன் கதைக்களம் இடம்பெற்றிருந்தது. மேலும் ஜெட் செட் ரேடியோ தொடரைப் போன்று கட்டற்ற பேச்சின் கொடுமையும் இருந்தது.

பாம்ப் த வேர்ல்ட் (2004) போன்ற பிற விளையாட்டுகளிலும் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றிருந்தது. இதன் ஆன்லைன் கிராஃபிட்டி உருவகப்படுத்துதல்களை கிராஃபிட்டி கலைஞர் க்ளார்க் கென்ட் உருவாக்கி இருந்தார். இதில் பயனர்கள் உலகளவில் 20 இடங்களில் உள்ள இரயில்களில் ஓவியங்களை வரைவர். சூப்பர் மரியோ சன்ஷைனில் (2002), கதாநாயகனான மரியோ வில்லன் பவுசர் ஜுனியர் மூலமாக நகரத்தில் உருவாக்கப்பட்டிருந்த கிராஃபிட்டியை சுத்தம் செய்கிறது. நியூயார்க்கின் மேயர் ருடல்ஃப் கிலியானி ("உடைந்த ஜன்னல்கள் கோட்பாடின்" வெளிப்பாடு) அல்லது சிக்காக்கோ மேயர் ரிச்சர்டு எம். தாலேயின் "கிராஃபிட்டி பிளாஸ்டர்களின்" கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான அலுவல் படையின் வெற்றியை இதன் கதைக்களம் தெரிவிக்கிறது.

ஏராளமான பிற கிராஃபிட்டியல்லாத மையமான வீடியோ விளையாட்டுகள் விளையாட்டாளர்களை கிராஃபிட்டியை உருவாக்குவதற்கு இடமளித்தது (ஹால்ஃப்-லைஃப் தொடர், டோனி ஹாக்'ஸ் தொடர்|டோனி ஹாக்'ஸ் தொடர்]], த அர்ப்ஸ்: சிம்ஸ் இன் த சிட்டி , ரோலிங் மற்றும் கிராண்ட் தெஃப்ட் ஆட்டோ: சான் ஆன்டெரஸ் போன்றவை). கிராஃபிட்டியின் உள்நிலை-விளையாட்டு சித்திரங்கள் பல பிற தலைப்புகளிலும் வெளிவந்தன (த டார்க்னெஸ் , டபுள் ட்ராகன் 3: த ரோசெட்டா ஸ்டோன் , நெட்ஹாக் , சாமுராய் சாம்புலோ: சைடுடிராக்குடு, த வேர்ல்ட் என்ட்ஸ் வித் யூ , த வாரியர்ஸ் , ஜஸ்ட் காஸ் , போர்டல் , மெய்நிகர் கிராஃபிட்டியின் பல்வேறு எடுத்துக்காட்டுகள் போன்றவை இதில் அடக்கமாகும்). "கிராஃபிட்டி" என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தும் விளையாட்டுகள் இருந்தாலும் அவற்றில் அவற்றிற்கு ஒத்த சொல்லான "வரைதலும்" பயன்படுத்தப்பட்டது (யாகூ! கிராஃபிட்டி , கிராஃபிட்டி மற்றும் பல).

மார்க் எக்கோ என்ற நகர் சார்ந்த ஆடை வடிவமைப்பாளர் அக்காலத்தில் கிராஃபிட்டியை கலையின் வடிவமாக வாதாடினார். "இன்றைய வரலாற்றில் கிராஃபிட்டியானது மிகவும் வலிமையான கலை இயக்கமாக உள்ளது. என்னுடைய தொழில் வாழ்க்கை முழுவதும் என்னை இயக்கும் சக்தியாக இது இருந்துள்ளது" எனக் கூறினார்.^[39]

நன்கு அறியப்பட்ட மற்றோரு கிராஃபிட்டிக் கலைஞராக கெய்த் ஹேரிங் இருந்தார். அவர் வணிகரீதியான விசயங்களுக்கு பாப் ஓவியம் மற்றும் கிராஃபிட்டியைப் பயன்படுத்தினார். 1980களில் ஹேரிங் அவரது முதல் பாப் கடையைத் திறந்தார்: இக்கடையில் அனைவரும் அவரது வேலைகளை அணுகுவதற்கு அனுமதி அளிக்கப்பட்டது—அவை அனைத்தும் அது வரை நகர சுவர்களில் வர்ணம் பூசப்படும் பூச்சாக மட்டுமே உணரப்பட்டிருந்தன இந்த பாப் கடையில் பைகள் மற்றும் டி-சர்டுகள் போன்ற வணிகச் சரக்குகளும் கிடைத்தன. ஹேரிங் அதைப் பற்றி விளக்குகையில் "பாப் கடை என்னுடைய வேலைகளை அணுகும் படி செய்தது. இது பெரிய அளவில் பங்கு கொள்வதற்கும் கலையை மிகவும் மலிவாக உற்பத்தி செய்ய விரும்பாத இடமாகவும் இருந்தது. மற்றொரு வார்த்தைகளில் அறிக்கையாகவே இன்னும் கலை இங்கு இருக்கிறது" என்றார்.

வட அமெரிக்க மற்றும் வெளிநாடுகளில் கலை மற்றும் வடிவமைப்பு சமுதாயம் இரண்டிலும் பல உறுப்பினர்களைப் பெறுவதற்கான மைல்கல்லாக கிராஃபிட்டி இருந்தது. மைக் கியன்ட், பர்சூ, ரிம், நோஹ் மற்றும் எண்ணற்ற பிற அமெரிக்க கிராஃபிட்டி கலைஞர்களினுள் வலுக்கு பலகையில் அவர்களது தொழில் வாழ்க்கை உருவாக்கப்பட்டது. DC ஷூஸ், ஆடிடாஸ், ரெபெல்8 ஓஸிரிஸ் அல்லது சர்கா^[40] போன்ற நிறுவனங்கள் ஆடை மற்றும் ஷூ வடிவமைப்பிற்கு இவர்களைப் பயன்படுத்திக் கொண்டது. இதற்கிடையில் DZINE, டேஸ், பிளேட், த மேக் போன்றவை துவக்கத்தில் தெளிக்கும் வண்ணத்தை மிதமாகக் கூடப் பயன்படுத்தியிருக்கவில்லை என்றாலும் கேலரி கலைஞர்களிடம் பெரும்பாலான உருவாக்கப் பணிகளை அளித்தனர்.^[40]

ஆனால் கடந்து செல்லும் முக்கிய பாப் கலாச்சாரத்தின் கிராஃபிட்டிக் கலைஞர்களின் மிகப்பெரிய எடுத்துக்காட்டாக பிரென்ச் குழுவான 123க்ளான் இருந்தது. 1989 ஆம் ஆண்டு சைன் மற்றும் க்ளார் மூலமாக 123க்ளான் உருவாக்கப்பட்டது. அவர்கள் மெதுமெதுவாக அவர்களது பணிகளை விளக்க வரைபடம் மற்றும் வடிவமைப்பில் ஈடுபடுத்தி இன்னும் அவர்களது கிராஃபிட்டி கலை மற்றும் பாணியைப் பராமரித்து வருகின்றனர். அப்பணிகளின் மூலமாக அவர்கள் சின்னங்கள் மற்றும் விளக்க வரைபடங்கள், ஷூக்கள் மற்றும் நைக், ஆடிடாஸ் ,லம்போர்ஹினி, கொக்க கோலா, ஸ்டஸி சோனி, நாஸ்டக் மற்றும் பிற நிறுவனங்களுக்கான வடிவத்தையும் உருவாக்கினர்.^[41]

இந்த அனைத்து தாக்கங்களின் உச்சநிலையாக விடியோ விளையாட்டுகளிலும் மற்றும் கங் பாக்ஸ் (Kung Faux) என உலகளவில் அறியப்படும் மிக் நியுமன்^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]} (Mic Neumann) உருவாக்கியத் தொலைக்காட்சித் தொடரின் ஹிப் ஹாப் இசைகளிலும் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றது. அத்தொடரில் கிராஃபிட்டியின் விளக்க வரைபடங்களைக் கொண்ட குங் பூ திரைப்படங்களின் உதாரண காட்சிகள், வீடியோ விளையாட்டு சிறப்பு fx, ஹிப் ஹாப் இசை மற்றும் ESPO aka ESPO, KAWS, STASH மற்றும் பியூச்சரா 2000 போன்ற கிராஃபிட்டி கலைஞர்கலின் பின்னணிக் குரல்களும், பிரேக் டான்சிங் ஜாம்பவான் க்ரேசி லெக்ஸ் (நடனக் கலைஞர்) மற்றும் ஹிப் ஹாப் முன்னோடிகள் அஃப்ரிக்கா பம்பாட்டா, பிஸ் மார்கி & குவின் லட்டிஃபாஹ்ஹின் பங்களிப்புகளும் அதில் இருந்தன.

தென் அமெரிக்காவில் மிகவும் முக்கியமாக பிரேசிலில் கணிசமான கிராஃபிட்டி மரபு இருந்து வருகிறது. பிரேசிலில் இருக்கும் சா பவுலோ (São Paulo) உலகளவில் உள்ள கிராஃபிட்டி கலைஞர்களுக்கு பொதுவான அகத்தூண்டலாக செயல்படுகிறார்.^[42]

பிரேசில் "தனிச்சிறப்புடைய உயர்வான கிராஃபிட்டி வலிமையைப் பெற்றிருப்பதாகவும் ... [சம்பாதித்துள்ளது] கலைசார்ந்த தூண்டுதலுக்காக சர்வதேச அளவில் நற்பெயரைப் பெற்றிருப்பதாகவும் பெருமை கொள்கிறது".^[43] "பிரேசிலின் நகரங்களில் ஒவ்வொரு எண்ணிப்பார்க்கக்கூடிய இடங்களிலும் கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றுள்ளது"^[43] கலைசார்ந்த இணைகள் "இன்றும் 1970களில் நியூயார்க்கிலும் சா பவுலோவின் ஆற்றலுக்கு இடையில் பெரும்பாலும் வரையப்பட்டுள்ளது".^[44] சா பவுலோவின் "தூய்மையற்ற பெருநகர்"^[44] "கிராஃபிட்டியின் புதிய தலமாக விளங்கியது"^[44]. "ஏழ்மை மற்றும் வேலையின்மை ... [மற்றும்] காவிய கஷ்டங்கள் மற்றும்ம் நாட்டில் வறுமைக்கோட்டில் உள்ள மக்களின் நிலைகள்" இந்த மேன்கோ குறிப்பாய் தெரிவிக்கிறது^[45] மற்றும் முக்கியப் பொறிகளாக "பிரேசிலில் நீண்டகால ஏழ்மை"^[46] "உடல் சிலிர்க்கச் செய்யும் கிராஃபிட்டி கலாச்சாரதின் ஊக்கமாக அமைந்தது".^[46] உலக சொற்களில் பிரேசில் "வருவாயில் பெரும்பாலும் சரிசமநிலையற்ற பங்களிப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. சட்டங்களும் விதிகளும் அடிக்கடி மாறுகின்றன".^[45] மேன்கோ வாதிக்கும் சில காரணிகள் மிகவும் எளிதாக மாறக்கூடிய சமுதாயத்தை பங்களிக்கின்றன. பொருளாதாரப் பிரிவுகள் மற்றும் சமுதாயக் கவலைகளுடன் அந்த கீழ்கட்டுமானம் தாங்கப்படுகிறது. மேலும் "காலித்தனம் மற்றும் உரிமையுடைய விளையாட்டு" உணரப்பட்டதாக^[46] தென் ஆப்பிரிக்க கிராஃபிட்டிக் கலை உள்ளது.

மத்திய கிழக்கில் கிராஃபிட்டியானது இஸ்ரேல் மற்றும் இரானில் யுனைட்டடு அரப் எமிரேட்ஸுடன் பல்வேறு 'எமிரேட்ஸின்' ஓடிப்பிடிப்பவர்கள் இயக்கும் பொட்டலங்களுடன் மெதுவாகத் தோன்றியது. தெஹ்ரான் சுவர்களில் இரானிய கலைஞர் A1ஒன்னின் பணிகளைக் கொண்ட புகைப்படத் தொகுப்புகளுடன் சட்டபூர்வமற்ற எழுத்தாளர்களின் இரண்டு கட்டுரைகளை முக்கியமான இரானிய செய்திப் பத்திரிகை ஹம்சாஹிரி (Hamshahri) வெளியிட்டது. டோக்கியோ-சார்ந்த வடிவமைப்பு பத்திரிகை பிங்மேக் (PingMag) A1ஒன்னை நேர்காணலிட்டு அவரது பணிகளைக் கொண்ட புகைப்படங்களை வெளியிட்டது.^[47] இஸ்ரேலி வெஸ்ட் பேங்க் பேரியர் (Israeli West Bank barrier) கிராஃபிட்டிக்கான இடமாக மாறியது. பெர்லின் சுவரில் ஒன்றை நினைவூட்டும் பொருட்டு கிராஃபிட்டி இடம்பெற்றது. லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் இருந்து JUIF மற்றும் லண்டனில் இருந்து DEVIONE போன்று உலகின் பல பகுதிகளில் இருந்து இஸ்ரேலில் உள்ள பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் வந்தனர். சமயம் சார்ந்த மேற்கோளான "נ נח נחמ נחמן מאומן" ("நா நச் நச்சமா நச்மன் மியுமன்") பொதுவாக இஸ்ரேல் முழுவதும் கிராஃபிட்டியைப் பயன்படுத்தி இடம்பெற்றுள்ளது.

நவீன கால கிராஃபிட்டி கலைஞர் பல்வேறு திறமைகளுடன் உள்ளவராகக் காணப்படுகிறார். அதனால் அமைதியின் வெற்றிகரமான உற்பத்திக்கு இது இடமளிக்கிறது^[48]. ஏரோசோல் டப்பிகளில் (aerosol cans) உள்ள தெளிக்கும் வண்ணம் கிராஃபிட்டி மிகவும் தேவைப்படும் பொருள்களில் ஒன்றாகும். இந்த வணிகப் பொருளில் இருந்து பார்வைக்குப் புலப்படும் கிராஃபிட்டியின் முக்கியப் பணிகளுக்கு மாறுபாட்ட பாணிகளில், நுட்பங்களில் மற்றும் திறமைகளில் வடிவங்கள் கிடைக்கின்றன. வன்சரக்கு மற்றும் கலையகங்களில் தெளிக்கும் வர்ணங்கள் கிடைக்கும். இவை மெய்நிகராக அனைத்து நிறங்களிலும் கிடைக்கும்.

1980களின் முற்பகுதியில் உருவரைதகடு கிராஃபிட்டி உருவானது. முழுவதுமான வடிவமைப்பு அல்லது உருவத்தை உருவாக்குவதற்கு கடினமான பொருள்களின் புறப்பகுதிகள் மற்றும் வடிவங்களை வெட்டி இது உருவாக்கப்படுகிறது (அட்டை அல்லது பொருள் அமைவுகள் போன்றவை). உருவரைதகடு பின்னர் ஏரோசோல் டப்பின் விரைவான எளிதான பணிகளின் மூலமாக அழிந்து போனது. இதனைப் பயன்படுத்தி உருவாக்கப்படும் உருவங்கள் திட்டமிட்ட பரப்பில் இடம்பெறத் தொடங்கின. கிராஃபிட்டியின் இந்த முறை மிகவும் சிறிய நேரத்தை எடுத்துக் கொண்டு துரிதமான நுட்பத்தைக் கொண்டிருப்பதால் கலைஞர்களிடம் பிரபலமடைந்தது. சட்ட அமலாக்கம் மூலமாக தொடர்ந்து அவர்கள் பிடிக்கப்படுவதன் காரணமாக கிராஃபிட்டிக்கு நேரமும் முக்கியக் காரணியாக இருந்தது.

நவீன கிராஃபிட்டிக் கலை பெரும்பாலும் கலை மற்றும் நுட்பங்களைக் கூடுதலாக ஒருங்கிணைத்திருந்தது. எடுத்துக்காட்டாக கிராஃபிடி எழுத்தாளர்களுக்கான புதிய ஊடகமாக எறியப்பட்ட உருவங்கள் மற்றும் ஒளி-வெளியிடும் டயோடுகளை கிராஃபிட்டி ஆராய்ச்சி மையம் ஊக்குவித்தது. முந்தைய கிராஃபிட்டி கலைப் பணிகளின் சுருக்கமான வடிவங்கள் மற்றும் மெதுவான திருத்தங்களுடன் செய்த ஆய்வின் மூலமாக மீளாக்க கிராஃபிட்டி யை இத்தாலியக் கலைஞர் காசோ உருவாக்கினார். யார்ன்பாம்பிங் (Yarnbombing) என்பது மற்றொரு நவீன கிராஃபிட்டி வடிவமாகும். யார்ன்பாம்பர்ஸ் திருத்தங்களை மேற்கொள்ள அரிதாக முந்தைய கிராஃபிட்டியை இலக்காகக் கொள்கின்றன.

கிராஃபிட்டியின் சில பொதுவான பாணிகள் அவற்றின் சொந்தப் பெயர்களையே கொண்டுள்ளன. "குறிச்சொல்" என்பது கலைஞரின் பெயரை எழுதுவதற்கான அடிப்படை எழுத்தாகும். இது சாதாரணமாக கையெழுத்தாகவே இடப்படுகிறது. கிராஃபிட்டி எழுத்தாளரின் குறிச்சொல் என்பது அவரது தனிப்பட்ட கையொப்பமாகும். குறியிடுதல் என்பது பெரும்பாலும் கைமுறை கிராஃபிட்டி எழுதுவதன் எந்த செயலையும் குறிக்கும் கிராஃபிட்டியின் எதிராளிகளின் போது எடுத்துக்காட்டாக அளிக்கப்படுகிறது (இது கிராஃபிட்டியின் மிகவும் பொதுவான வடிவமாக உள்ளது). குறிச்சொற்கள் நேர்த்தியானதாகவும் சிலசமயங்களில் புதிரான தகவல்களையும் கொண்டிருக்கும். மேலும் கலைஞரின் குழுவுடைய ஆரம்ப எழுத்துக்களையோ அல்லது பிற எழுத்துக்களையோ கொண்டிருக்கும். "பிஸ்ஸிங்" எனப்படும் குறியிடுதலின் ஒரு வடிவமானது மீண்டும் நிரப்பும் தீயணைக்கும் சாதனத்தைக் கொடுக்கும் செயல்பாடாக உள்ளது. மேலும் வர்ணத்தில் உள்ள உள்ளடக்கங்களை மாற்றி சுமார் 20 அடிக்கும் உயரமான குறிச்சொற்களைத் தருகிறது. இந்தக் குறியிடுதலின் வடிவத்தில் கைமுறையை நிலையாக இலக்கினுள் வைத்திருப்பது மிகவும் கடினமாகும். வழக்கமாக வளைவுகளாகவோ சிதறியோ வெளியே வருகின்றன.

இதன் மற்றொரு வடிவம் "த்ரோ-அப்" ஆகும். "பாம்பிங்" எனவும் அழைக்கப்படும் இவ்வடிவம் வழக்கமாக இரண்டு அல்லது மூன்று நிறங்களில் துரிதமாக வர்ணம் பூசப்பட்டு வேகத்திற்கான கலைநயத்தை பூர்த்தி செய்கிறது. த்ரோ-அப்புகள் ஒரு நிறத்துடன் பரப்பின் எல்லைக்கோடாக செயல்படுகிறது. "பீஸ்" என்பது கலைஞரின் பெயரை மிகவும் விரிவான பிரதிநிதித்துவத்துடன் எழுதுவதாகும். வழக்கமாக மிகவும் அதிமான வண்ணங்களுடன் சேர்ந்து வர்ணமயமான எழுத்துக்களுடன் சேர்ந்து வரும். உண்மையில் இம்முறை மிகவும் அதிகமான நேரத்தை எடுத்துக்கொள்வதால் கலைஞர் பிடிபடுவதற்கு வாய்ப்புகள் மிகவும் அதிகமாக உள்ளன. "பிளாக்பஸ்டர்" அல்லது "ரோலர்" என்பது பெரிய பீஸாகும். பெரும்பாலும் தொகுதி அளவுடைய பாணியிலேயே நிறைவேற்றப்படும். இரண்டு மாறுபட்ட நிறங்களுடன் ஒரு பெரிய பகுதியை சாதாரணமாக இது நிரப்புகிறது. சிலசமயங்களில் அதே சுவரில் பிற எழுத்தாளர்களும் வர்ணம் பூசுவதைத் தடுக்கும் நோக்கிலும் இம்முறை செயல்படுத்தப்படுகிறது. வழக்கமாக விரிவான வர்ண ரோலர்கள் மற்றும் மலிவான வெளிப்புற வர்ணத்தின் கேலன்களுடன் இப்பணி நிறைவேற்றப்படுகிறது.

இதில் மிகவும் கடினமான பாணி "வைல்ட்ஸ்டைல்" ஆகும். இம்முறை கிராஃபிட்டி வழக்கமாக எழுத்துக்களையும் புள்ளிகளையும் உட்புறமாக இணைக்கிறது. இம்முறை கிராஃபிட்டியில் பெரும்பாலும் எழுத்துக்கள் ஒன்றுக்கொன்று பிணைத்துக்கொள்ளும் படி தெளிவற்ற முறையில் எழுத்தப்படுவதால் வழக்கமாக கிராஃபிட்டியல்லாத கலைஞர்களுக்கு வாசிப்பதற்கு கடினமாக இருக்கும். துரிதமாக பணி நிறைவேற்றபடுவதற்காக சில கலைஞர்கள் ஒட்டிகளையும் பயன்படுத்துகின்றனர். கிராஃபிட்டி கலாச்சாரத்தில் இம்முறை ஒரு ஒழுங்கற்ற பழக்கமாக விமர்சிக்கப்படுகையில் ஒட்டிகள் அதன் உரிமையில் முழுவதும் விளக்கமாக செயல்படுகின்றன. பெரும்பாலும் பிற பொருட்களுடன் இணைப்பதற்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன. ஒட்டி குறிச்சொற்கள் பொதுவாக வெறுமையான அஞ்சற் ஒட்டிகளில் நிறைவேற்றப்படுகின்றன. இவை எழுத்தாளர்களின் பணம் செலவிடப்படாமல் எளிதாகவே நிறைவேற்றப்படுகின்றன.

பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் பயிற்சியை சரியெனக் காட்டுவதற்கு நேரத்தை செலவிட்டு கடினமான கிராஃபிட்டிகளை படைப்பதாக நம்புகின்றனர். ஒரு பீஸை உருவாக்குவதற்கு (அனுபவம் மற்றும் அளவைப் பொறுத்து) 30 நிமிடங்கள் முதல் மாதங்கள் வரை பிடிக்கிறது. LA நதியின் மேல் மிகப்பெரிய கிராஃபிட்டி வார்த்தைகளை எழுதுகையில் சாபெர் MSK இந்த அனுபவத்தைப் பெற்றார். மற்றொரு கிராஃபிட்டி கலைஞர் ஒரு சாதாரண த்ரோ அப்புடன் மிகவும் குறைவான நேரங்களை செலவிட்டு பீஸின் மீது தனது வேலையை செய்தார். ஸ்டைல் வார்ஸ் ஆவணப்படத்தில் எழுத்தாளர் "CAP" மூலமாக இது நிரூபிக்கப்பட்டது. அவரது துரிதமான த்ரோ அப்புகளால் பகுதிகளில் அழிவை ஏற்படுத்தி பிற எழுத்தாளர்களில் புகார்களைப் பெற்றார். இது "கேப்பிங்" என அறியப்பட்டது. இவை பெரும்பாலும் எழுத்தாளர்களுக்கு இடையில் சச்சரவு ஏற்படும் போது நிறைவேற்றப்பட்டது.

புதிய முயற்சியில் இறங்கும் (avant-garde) கலைஞர்கள் மூலமாக கிராஃபிட்டியின் பயன்பாடின் மீதுள்ள கோட்பாடுகள் 1961 ஆம் ஆண்டில் ஸ்கேண்டினவியன் இன்ஸ்ட்டியூட் ஆஃப் கம்பேரிட்டிவ் வேண்டலிசம் வரை செல்கிறது. பல சமகாலத்திய ஆய்வாளர்கள் மற்றும் கலை விமர்சகர்கள் கூட கிராஃபிட்டியில் உள்ள கலைசார்ந்த மதிப்பை பார்க்கத் தொடங்கினர். மேலும் பொதுக் கலையின் வடிவமாக அதை அங்கீகரித்தனர். பல கலை ஆராய்ச்சியாளர்களைப் பொறுத்தவரை குறிப்பாக நெதர்லாந்து மற்றும் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸின் ஆராய்ச்சியாளர்கள் இதை ஒரு பொதுக்கலையின் வடிவமாகக் கூறினர். உண்மையில் சமுதாய விடுதலைக்கு ஒரு சிறந்த கருவியாகவும் அல்லது அரசியல் இலக்கை அடைவதற்கான வழியாகவும் இது செயல்பட்டது.^[49]

பெல்பஸ்ட் மற்றும் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் உள்ள சுவரோவியங்கள் அதிகாரப்பூர்வமான அங்கீகாரத்திற்கு மற்றொரு எடுத்துக்காட்டாகும்.^[50] நேர ச்சரவுகளில் அதைப் போன்ற சுவரோவியங்கள் சமுதாயத்துக்குரிய மனித இனத்துக்குரிய மற்றும்/அல்லது இனம்சார்ந்து பிரிக்கப்பட்ட சமுதாயங்களில் உள்ள உறுப்பினர்களின் தகவல் தொடர்பு மற்றும் சுய-வெளிப்பாட்டை உணர்த்தும் கருவியாக செயல்பட்டன. மேலும் விரிவுபடுத்தப்பட்ட பேச்சின் சிறப்பான கருவியாகவும் இது நிரூபிக்கப்பட்டது. ஆகையால் நீண்ட கால ஓட்டத்தின் பிளவுகளையும் குறிப்பிட்டுக் காட்டுகிறது. பெர்லின் சுவரும் கிராஃபிட்டி மூலமாக விரிவாக நிரப்பப்பட்டுள்ளது. GDR மேலான அடக்குமுறையான சோவியத் விதிகளை குறிப்பிட்டு சமுதாய பிரச்சினைகளை அவை எதிரொலிக்கின்றன.

பல கலைஞர்களு கிராஃபிட்டியில் ஈடுபடுத்திக் கொண்டதுடன் அதே போன்ற செயல்பாடான ஸ்டென்சிலிங் கையும் கருத்தில் கொண்டனர். பல கலைஞர்களு கிராஃபிட்டியில் ஈடுபடுத்திக் கொண்டதுடன் அதே போன்ற செயல்பாடான {0}ஸ்டென்சிலிங்{/0}கையும் கருத்தில் கொண்டனர். 2000களின் முற்பகுதியில் ஸ்ரீலங்காவின் மனித இன சச்சரவு நகர்புற பிரிட்டனை அவரது வர்ணமயமான ஸ்டென்சில்ஸ் மற்றும் ஓவியங்கள் மூலமாக வெளிப்படுத்துகையில் அங்கீகரிக்கப்பட்டார். கிராஃபிட்டி கலைஞர் மதாங்கி அருள்பிரகாசம் a.k.a. M.I.A. அவரது "கேலங்" மற்றும் "பக்கி டன் கன் போன்ற அவரது தனிப்பாடல்களின் இசை வீடியோக்கள் மூலமாக அரசியல் வன்முறைகளை எடுத்துரைத்ததற்காகவும் அவரது கலைக்காகவும் மிகவும் அறியப்பட்டார். அவரது கலைவேலைகளின் ஒட்டிகள் பெரும்பாலும் பிரிக் லேனின் லண்டன் போன்ற இடங்கள் முழுவதும் இடம்பெற்றுள்ளன. விளக்குக் கம்பங்கள் மற்றும் தெருச் சின்னங்கள் ஆகியவற்றில் இடம்பெற்றிருப்பது செவில்லி உள்ளிட்ட உலகளவில் உள்ள நகரங்களில் வாழும் பிற கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள்/ஓவியர்களை சிந்திக்க வைத்தது.^[51] கிராஃபிட்டி கலைஞர் ஜான் பெக்னர் "நகர்புற சூழ்நிலைகளுக்கு தலைப்பு எழுத்தாளர் எனவும் எதிர்ப்புக்கான விளம்பரங்களை எழுதுபவர் என்றும்" லூசி லிப்பார்டு^[52] மூலமாக அழைக்கப்படுகிறார். எழுபதுகளின் மத்தியில் இருந்து என்பதுகளின் நகர சூழல் அழிகிற நியூயார்க் நகரத்தினுள் நேரடியான கலை இடையீடுகளுக்கு வழிவகுத்தது. சமுதாய மற்றும் அரசியல் பிரச்சினைகளை இலக்காகக் கொண்டு பெக்னெர் அவரது சொல் நிறுவுதல்களுக்கு அறியப்பட்டார். நியூயார்க் முழுவதும் உள்ள கட்டடங்களில் ஸ்டென்சில் முறையில் அவரது பணிகளை நிறுவினார்.

கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் அவர்களது கிராஃபிட்டியை காட்டுவதற்கு தொடர்ச்சியாக நிலையான மிரட்டல்களை எதிர்கொண்டனர். பலர் அவர்களது அடையாளங்களையும் மதிப்பையும் காத்துக் கொள்வதற்கு அடையாளமற்ற கலைஞர்களாக பணியாற்றினர்.

பல சூழ்நிலைகளில் கிராஃபிட்டியுடன் வணிகமயமாக்கலில் (பொதுவாக ஹிப் ஹாப்) கிராஃபிட்டி கலை சட்டபூர்வமாய் பயன்படுத்தப்பட்டாலும் கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் அடையாளமற்ற போக்கையே தேர்ந்தெடுத்தனர். பல காரணங்களுக்காவும் அல்லது காரணங்களின் தொடர்புக்காகவும் இவ்வாறு அவர்கள் இருந்தனர். கிராஃபிட்டி இன்னும் ஹிப் ஹாப் மூலங்கள் நான்கில் ஒன்றாக எஞ்சியிருக்கிறது. கிராஃபிட்டியானது ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்திற்கு விற்கப்படுவதால் "பாடும் நடனமாடும் நட்சத்திரத்தின்" உருவப்படம் "செயல்திறன் கலை"யாக கருதப்படுவதில்லை. பார்வைக்குரிய கலையின் வடிவமாக இருப்பதால் உள்முகச்சிந்தனை பிரதியுடைய கலைஞரின் வகையில் பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் இன்னும் விழுந்துவிடுவதாகக் கூறப்படுகிறது.

பேன்ஸ்கை உலகில் மிகவும் கெட்ட பெயரெடுத்த மற்றும் பிரபல தெரு கலைஞர்களில் ஒருவர் ஆவார். அவர் இன்றும் சமுதாயத்தில் அடையாளமற்ற கலைஞராக இருக்கிறார்^[53]. அவர் முக்கியமாக இங்கிலாந்தில் உள்ள பிரிஸ்டலில் அரசியல், போருக்கு எதிரான ஸ்டென்சிலுக்காக அறியப்படுகிறார். ஆனால் அவரது பணியை லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் முதல் பாலஸ்தீனம் வரை எங்கும் காணலாம். UK இல் கலைசார்ந்த இயக்கத்திற்காக மிகவும் அங்கீகரிக்கப்பட்ட அடையாளமாக பான்ஸ்கை இருக்கிறார். ஆனால் கைது செய்யப்படுவதை தவிர்ப்பதற்காக அவரது அடையாளத்தை இரகசியமாகவே வைத்துள்ளார். பான்ஸ்கையின் பெரும்பாலான கலை வேலைகளை லண்டன் தெருக்களிலும் அதைச்சுற்றியுள்ள புறநகர்ப் பகுதிகள் முழுவதும் காணலாம். மத்திய கிழக்கு உட்பட உலகை சுற்றி அவர் படங்கள் வரைந்துள்ளார். மத்திய கிழக்கில் அவர் இஸ்ரேலின் வாதத்துக்கிடமான வெஸ்ட் பேங்க் தடையையும் மற்றொரு பகுதியில் அங்கதப் படங்களையும் வரைந்துள்ளார். ஒரு பகுதியில் வசீகரமான கடற்கரையில் சுவரில் ஒரு ஒட்டையையும் மற்றொரு பகுதியில் மலை இயற்கைக்காட்சியையும் காட்டுகிறது. 2000 ஆம் ஆண்டில் இருந்து ஏராளமான கண்காட்சிகளும் இங்கு நடைபெறுகின்றன. இதன் நவீன கலை வேலைப்பாடுகள் ஏராளமான பணத்தை வருவாயாகப் பெற்றுள்ளது. பான்ஸ்கையின் கலையானது மரபார்ந்த சச்சரவின் முக்கியமான எடுத்துக்காட்டாகும்: காலித்தனமும் கலையும். கலை ஆதரவாளர்கள் நகர்புற பகுதிகளில் அவரது பணிகளை ஆதரிக்கையில் நகர அதிகாரிகளும் சட்ட செயலாக்கங்களும் பான்ஸ்கையின் வேலை காலித்தனம் என்றும் சொத்துக்களைப் பாழ்படுத்துகிறார் எனவும் கருதுகின்றனர். பிரிஸ்டலின் சமுதாய உறுப்பினர்கள் பலரும் பான்ஸ்கையின் கிராஃபிட்டி சொத்து மதிப்புகளைக் குறைந்து ஒழுங்கீன நடவடிக்கைகளை ஊக்குவிக்கிறது எனக் கருதுகின்றனர்.

பிக்ஸ்னிட் (Pixnit) மற்றொரு கலைஞர் ஆவார். அவர் பொது மக்களிடம் இருந்து அவரது அடையாளங்களைத் தேர்ந்தெடுக்கிறார்^[54]. பான்ஸ்கையின் அரசாங்கத்திற்கு எதிராக கொள்கை மதிப்புகளுக்கு எதிராக அழகு மற்றும் வடிவமைப்பு நோக்குடன் அவர் கிராஃபிட்டியைக் கையாள்கிறார். மாசாசுசெட்ஸில் உள்ள கேம்பிரிட்ஜில் அவர் வாழும் உள்ளூர் நகர்புறப் பகுதிகளில் உள்ள கடைகள் மற்றும் அங்காடிகளில் மேல் உள்ள பூ வடிவமைப்புகள் உள்ள ஓவியங்கள் பெரும்பாலும் அவருடையதாக இருக்கும். சில கடை உரிமையாளர்கள் அவரது பணியை ஆதரித்து மேலும் செய்வதற்கு ஊக்குவிக்கின்றனர். "ஸ்டீவ்'ஸ் கிச்சனின் மேல் பீசஸ்களில் ஒன்று பார்ப்பதற்கு மிகவும் அழகாக இருப்பதால் விடப்பட்டுள்ளது" என ஆல்ஸ்டனில் உள்ள நியூ இங்கிலாந்து காமிக்ஸின் மேலாளர் எரின் ஸ்காட் கூறியுள்ளார்.

கிராஃபிட்டி பெரும்பாலும் துணைப்பண்பாட்டின் ஒரு பகுதியாக மதிப்பைப் பெற்று சட்டத்திற்கு எதிராகக் கலகம் செய்கிறது. தொழிபுரிபவர்களின் பரிசீலனைகள் பெரும்பாலும் வேறுபாடு கொண்டிருந்தாலும் பரவலான மனப்பாங்குகளுடன் சார்ந்து உள்ளது. இது அரசியல் செயல்பாடுகளை வெளிப்படுத்தப்பட்டு எதிர்ப்பு நுட்பங்களின் வரிசையில் ஒரு கருவியாக செயல்படுகிறது. 1970களின் பிற்பகுதி மற்றும் 1980களின் முற்பகுதியின் போது லண்டன் இரகசிய அமைப்பானது போருக்கு எதிரான, கலகக்காரன், பெண்ணுரிமை ஏற்புக் கோட்பாளர் மற்றும் நுகர்வோர்களுக்கு எதிரான தகவல்களை கொண்ட ஸ்டென்சிலிங் பிரச்சாரத்தை நடத்திய அனர்கோ-பங்க் இசைக்குழு க்ராஸும் இதில் இருந்தது ஒரு ஆரம்பகால எடுத்துக்காட்டாகும்.^[55]

ஆம்ஸ்டெர்டம் (Amsterdam) கிராஃபிட்டியானது பங்க் காட்சியின் ஒரு முக்கியப் பகுதியாக இருந்தது. 'டி ஜூட்', 'வெண்டக்ஸ்' மற்றும் 'டாக்டர் ரேட்' போன்ற பெயர்களுடன் இந்நகரம் நிரம்பியிருந்தது.^[56][57] கிராஃபிட்டியை ஆவணப்படுத்துவதற்கு ஒரு பங்க் பத்திரிகை கேலரி அன்ஸ் என அழைக்கத் தொடங்கியது. 1980களின் முற்பகுதியில் ஐரோப்பாவிற்கு ஹிப் ஹாப் வந்த போது ஏற்கனவே கிளர்ச்சியூட்டும் கிராஃபிட்டி கலாச்சாரம் இருந்தது.

1968 ஆம் ஆண்டு மே மாத்தத்தில் மாணவர்களின் கண்டனங்கள் மற்றும் பொது வேலை நிறுத்தமானது L'ennui est contre-révolutionnaire ("சலிப்புத்தன்மை என்பது புரட்சிக்குரிய வேலையாகும்") மற்றும் Lisez moins, vivez plus ("குறைவாகப் படி, நீடித்து வாழ்") போன்ற புரட்சியான, கலகத்தை ஏற்படுத்தும் சூழ்நிலையாளரின் சொலவடங்களை கண்டது. இந்த சொலவடங்கள் முழுமையடையாம இருந்தாலும் கிராஃபிட்டியானது பலருக்கு கலகம் செய்யும் ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தி வேலை நிறுத்தம் செய்பவர்களுக்கு நல்ல கருத்துக்களை வாய்மொழியாகக் கோபமாகத் தெரிவிக்க வைத்தது.

கிராஃபிட்டி கலையின் முன்னேற்றங்கள் கலையகங்களிலும் கல்லூரிகளிலும் "தெருக்கள்" அல்லது "சுரங்கப்பாதை"களில் இடம்பெற்றது. மேலும் 1990களில் புதிய பரப்பினை மேலிடுவதற்கு சப்வெர்ஸ்டிங், கலாச்சார தடை அல்லது உத்திசார்ந்த ஊடக இயக்கங்களின் மிகவும் வெளிப்படையான அரசியல் பாத்திரமாக செயல்பட்டது. பல நாடுகளில் கிராஃபிட்டி கலையானது தற்காலிகப் வர்ணத்தைப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர பல வழிகளில் சட்டத்திற்குப் புரம்பானதாக இருப்பதில் இருந்து கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் சமூக பொருளாதார சூழ்நிலைகளை அவர்களது தொடர்பு மூலமாக பிரித்தரிவதற்கு இந்த இயக்கங்கள் அல்லது பாணிகளைப் பயன்படுத்தினர். 1990களில் இருந்து பெரும்பாலான கலைஞர்கள் பல்வேறு காரணங்களுக்காக தற்காலிக வர்ணங்களுக்கு தங்களது நிலையை மாற்றிக் கொண்டனர்—ஆனால் முதன்மையாக காவல்துறை மற்றும் நீதிமன்றங்களின் தண்டனையில் இருந்து தப்பிப்பது கடினமாக இருந்தது அல்லது இதற்கு கண்டனக் குரல் எழுப்புபவர் குற்றவாளி எனத் தீர்பளிக்கப்படுவதால் தெருக்களில் நடந்து செல்வதைக் காட்டிலும் கனநேரத்தில் ஆக்கிரப்பு செய்வதாலும் இவ்வாறு முடிவெடுத்தனர். சில சமுதாயங்களில் நிலையான வர்ணங்களில் ஏற்படுத்தப்பட்ட வேலைகளைக் காட்டிலும் நிலையற்ற பணிகள் நீண்ட நாட்கள் நிலைத்திருந்தது. ஏனெனில் தெருக்களில் நடக்கும் சமுதாயக் கண்டனமாகவே இப்பணிக்கான சமுதாயப் பார்வை இருந்தது—அதைப் போன்ற கண்டனங்கள் தற்காலிகமாக இருந்தாலும் பயனுள்ளதாக இல்லை.

அதைப் போன்ற நிலையற்ற கருத்துக்களை பகிர்ந்து கொள்ளும் கலைஞர்கள் இருக்கும் சில பகுதிகளில் முறைப்படியமையாத போட்டிகள் வளர்ந்தன. அதாவது சமுதாயத்தில் மதிப்பு பெறும் வேலைகளைச் சார்ந்து வேலை செய்யப்படும் நேரம் அழிவைத் தவிர்க்கிறது. செப்பமுறாத பணிகள் சிறிது மதிப்பைப் பெற்றாலும் ஒரே நிலையாக விரைவாக நீக்கப்பட்டன. மிகவும் திறமையான கலைஞர் வேலை செய்த நாட்களை இதனால் இழந்தார்.

சொத்துக்களின் மேலான கட்டுப்பாட்டை பெறுவதே கலைஞர்களின் முதன்மையான எண்ணமாக இருந்தது—இல்லையெனில் அவர்களால் கலை, அரசியல் பணிகளை முதன்மையாக உருவாக்க முடியவில்லை—அதனால் தற்காலிகமான வர்ணங்களுக்கு அவர்கள் மாறினர்.

எனவே சமகாலத்திய தொழில் புரிவோர்கள் மாறுபட்டு இருந்தனர் பெரும்பாலும் இந்த செயல்முறைகளுக்கு எதிராகவே இருந்தனர். அலெக்சாண்டர் பிரெனர் போன்ற சில தனிப்பட்ட நபர்கள் மற்ற கலை வடிவங்களை அரசியலை மிதமாகப் பயன்படுத்தினர். மேலும் எதிர்பாளர்களுக்கு சிறை தண்டனைகளையும் வழங்கினர்.^[59]

அடையாளமற்ற குழுக்கள் மற்றும் தனிப்பட்ட நபர்களில் செயல்முறைகள் பரவலாக இருந்தத. மேலும் தொழில் புரிபவர்கள் ஒவ்வொரு செயல்முறைகளையும் ஏற்றுக் கொள்வதில் அர்த்தம் காணவில்லை. எடுத்துக்காட்டாக முதலாளிகளுக்கு எதிரான கலைக் குழுவான ஸ்பேஸ் ஹைஜேக்கர்ஸ் 2004 ஆம் ஆண்டில் பான்ஸ்கையின் முதலாளித்துவ மூலங்கள் மற்றும அவரது அரசியல் கற்பனைக்கு இடையில் உள்ள முரண்பாடுகளைப் பற்றி பாகங்களை வரைந்தனர்.

ஒரு இயக்கமாக கிராஃபிட்டியின் அரசியல் நோக்கத்தில் ஒன்றாக அரசியல் அமைப்புகள் மற்றும் தனிப்பட்டவர்கள் அவர்களது கருத்துக்களைத் தெரிவிக்க கிராஃபிட்டியை ஒரு கருவியாகப் பயன்படுத்தினர். அதன் சட்டவிரோதத்தன்மை காரணமாக அந்த செயல்பாடு பொதுவாக அரசியல் முக்கியத்துவத்தில் இருந்து விலகி அமைப்புகளுக்கு சாதகமாகவே இருந்தது (எ.கா. இடது சாரி அல்லது வலது சாரி அமைப்புகள்) அவர்களிடம் பணம் இல்லை என குறிப்பிட்டுக் கூறி அவர்களது நடவடிக்கைகளைத் தெரிவிப்பவர்களும் – அல்லது சிலசமயங்களில் விருப்பப்படுபவர்களும் – அவர்களது தகவல்களைப் பரப்புவதற்கு விளம்பரங்களை வாங்குபவர்களும் இவ்வாறு இருந்தனர். "ஆட்சியில் உள்ளவர்கள்" அல்லது "நிலைநாட்டுதல்" கட்டுப்பாடு முக்கிய அழுத்தமாக இருந்ந்து சீர்திருத்த/மாறுபட்ட கருத்துக்களை ஒழுங்குமுறையில் தவிர்த்தது. இவ்வகை கிராஃபிட்டி பண்பற்றதாகக் கருதப்பட்டது; எடுத்துக்காட்டாக வல்லாண்மையை ஆதரிப்பவர்கள் பெரும்பாலும் கிறுக்கலான ஸ்வாஸ்திகாகள் மற்றும் பிற நாசி உருவங்களை வரைந்தனர்.

1970களில் UK இல் கிராஃபிட்டியின் ஒரு புதுமையான வடிவம் மனி லிபரேசன் பிரன்ட் (MLF) மூலமாக திட்டமிடப்பட்டு வெளிப்படுத்தப்பட்டது. கவிஞர் மற்றும் நாடக ஆசிரியர் ஹெத்கோட் வில்லியம்ஸ் பத்திரிகை ஆசிரியரும் நாடக ஆசிரியருமான ஜெஃப் ஜோன்ஸ் போன்ற இரகசியப் பத்திரிகை எழுத்தாளர்களின் தளர்வான இணைவும் இதற்கு காரணமாகும். வழக்கமான ஜான் புல் அச்சிடும் தொகுப்புடன் கலாச்சார விளம்பரம், அச்சிடப்பட்ட வங்கிபணங்கள் ஆகியவற்றின் மத்தியமாக காகிதப் பணங்களை துவக்கத்தில் அவர்கள் பயன்படுத்தினர். லண்டனின் லாட்புரோக் குரோவின் பிரதிநிதியாக குறுகிய காலம் MLF செயல்பட்டாலும் அச்சமயத்தின் மாற்றான மற்றும் இலக்கிய சமுதாயமாகவே மையப்படுத்தப்பட்டது. எண்ணத்தக்க நிறுவுவதற்கு எதிரான காட்சி மற்றும் நகைச்சுவையான தெரு கிராஃபிட்டியும் இப்பகுதியில் வில்லியம்ஸ் மூலமாக உருவாக்கப்பட்டது. [3] பரணிடப்பட்டது 2012-09-03 at the வந்தவழி இயந்திரம்

வடக்கு ஐயர்லாந்தில் இரண்டு பகுதிகளிலும் இருந்த சச்சரவு அரசியல் சார்ந்த கிராஃபிட்டியை உருவாக்கியது. வடக்கு ஐரிஷில் மிகப்பெரிய சுவர் ஓவியங்கள் அடங்கிய அரசியல் சார்ந்த கிராஃபிட்டியும் சொலவடங்களும் சுவரோவியங்களாக க் குறிப்பிடப்பட்டன. கொடிகள் பறப்பது மற்றும் கெர்ப் கற்களின் ஓவியங்களுடன் சேர்ந்து இந்த சுவரோவியங்கள் நிலப்பகுதி சார்ந்த நோக்கத்திற்காக பயனானது. பெரும்பாலும் குழுக்களின் பயன்பாடுகளுடன் சம்பந்தப்பட்டிருந்தது. வீட்டுக் கூரைகள் அல்லது பீஸ் வரிசைகளில் பெரும்பாலாக கலைஞர்கள் ஓவியங்கள் வரைந்தனர். உயர்ந்த சுவர்களில் செய்யப்பட்ட பணிகள் மாறுபட்ட சமுதாயங்களைக் குறித்தது. சுவரோவியங்கள் பெரும்பாலும் இக்காலத்தில் விரிவாகப் பரவியது. பாணியிலும் வலிமையான அடையாளமாக அல்லது ஐக்னொகிராஃபிக் உள்ளடக்கமாகவும் நிலைத்து நின்றது. அரசு பற்றுள்ள சுவரோவியங்கள் பெரும்பாலும் 17வது நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஜேம்ஸ் II மற்றும் வில்லியம் III ஆகியோருக்கு இடையேயான போரில் இருந்து வரலாற்று நிகழ்வுகளைத் தெரிவிக்கின்றன. குடியரசு சார்ந்த சுவரோவியங்கள் வழக்கமாக மிகவும் நவீன சிக்கல்களை குறிப்பிடுகின்றன.

நிலப்பகுதி சார்ந்த கிராஃபிட்டியானது பிறர்களிடம் இருந்து குறிப்பிட்ட குழுக்களை வேறுபடுத்திக் காட்டுவதற்கு குறிச்சொற்கள் மற்றும் சின்னங்களை உருவாக்கிக் காட்டுவதற்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. இந்த உருவப்படங்கள் வெளியாட்களுக்கு ஒரு கடுமையான பார்வையைத் தரும் அர்த்தத்தில் உருவாக்கப்பட்டதாகும். குழு சார்ந்த கிராஃபிட்டியில் கூறப்படும் செய்தியானது புதிரான அடையாளங்கள் மற்றும் துவக்கசொற்களை தனிச்சிறப்புடைய காலிகிராபிஸ்களில் (calligraphies) கடுமையாக சார்ந்திருக்கிறது. குழு உறுப்பினர்கள் குழு முழுவதும் அவர்களது உறுப்பினர் உரிமத்தை குறிப்பிடுவதற்கும் எதிராளிகள் மற்றும் பணியாளர்களிடம் இருந்து அவர்களை வேறுபடுத்திக் காட்டுவதற்கும் கிராஃபிட்டியைப் பயன்படுத்தினர். மிகவும் பொதுவாக நிலப்பகுதி சார்ந்த மற்றும் கருத்து சார்ந்த இரண்டிலும் எல்லைகளைக் குறிப்பிட கிராஃபிட்டி பயன்படுத்தப்பட்டது^[60].

இந்தப் பிரிவு எந்த ஆதாரங்களையும் மேற்கோள்களாகக் கொண்டிருக்கவில்லை. தகுந்த மேற்கோள்களைச் சேர்ப்பதன் மூலம் இந்தப் பிரிவை மேம்படுத்த அருள் கூர்ந்து உதவுங்கள். ஆதாரமற்ற தகவல்கள் விவாதிக்கப்பட்டு நீக்கப்படலாம். (March 2009)

கிராஃபிட்டியானது சட்டபூர்வமான மற்றும் சட்டவிரோதமான விளம்பரங்களிலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. நியூயார்க் நகரத்தில் புரோனிக்ஸ்-சார்ந்த TATS CRU அவர்களாகவே கோலா, மெக்டொனால்ட்ஸ், டொயோட்டா மற்றும் MTV போன்ற நிறுவனங்களுக்கு சட்டபூர்வமான விளம்பரப் பிரச்சாரங்களை செய்து வருகின்றனர். U.K. இல் கோவன்ட் கார்டனின் பாக்ஸ்பிரெஸ் அவர்களது கடையை ஊக்குவிப்பதற்கு ஹோப்ஸ் ஆஃப் க்ராஸின் ஜபாடிஸ்டா (Zapatista) புரட்சியாளரின் ஸ்டென்சில் உருவங்களைப் பயன்படுத்தினர். ஸ்மிர்னோஃப் அவர்களது உற்பத்திப் பொருள்களைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை அதிகரிப்பதற்கு (சுற்றுப்புற தூசிகளை நீக்கி தூய்மையான படத்தைப் பெறுவதற்கு தூசியுள்ள பகுதிகளில் அதிக அழுத்தத்தை வெளியிடும் குழாய்களைப் பயன்படுத்துகின்றனர்) கலைஞர்களை பணிக்கமரித்தி தலைகீழ் கிராஃபிட்டியை உருவாக்குகின்றனர். தற்போதைய சின்னமான பராக் ஒபாமாவின் "HOPE" ஒட்டியை உருவாக்கிய செப்பர்டு ஃபேரி அவரது புகழைப் பெற்றதற்குப் பின்னர் "ஆன்டெர் த கியான்ட் ஹேஸ் எ போஸ்ஸி" என்ற ஒட்டி விளம்பரத்தை உருவாக்கினார். இதில் ஃபேரியின் கலையானது அமெரிக்கா முழுவதும் இடம்பெற்றது. சார்லி கீப்பர் நாவலின் ரசிகர்கள் அக்கதைக்கு ஆதரவளித்து ஊக்கம் கொடுக்கும் நோக்குடன் டிராகனின் ஸ்டென்சில் கிராஃபிட்டி உருவங்களையும் நவீனப்படுத்தப்பட்ட கதைத் தலைப்புகளையும் உருவாக்கினர்.

பல கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் 'கட்டணம் பெற்ற சட்டபூர்வமான கிராஃபிட்டியைக்' காட்டிலும் சட்டபூர்வமான விளம்பரங்களையும் கண்டனர். இவை முக்கியமான விளம்பரங்களுக்கு எதிரானவைகளாக இருந்தன. கிராஃபிட்டி ஆராய்ச்சி மையம் இந்தக் கட்டளை விதிகளுக்கு எதிரான அறிக்கையை தயாரிக்கும் பொருட்டு நியூயார்க்கில் பல்வேறு முக்கிய விளம்பரங்களை இலக்காகக் கொண்டு செயல்பட்டனர்.

புரூக்லின் அருங்காட்சியகத்தில் 2006 ஆம் ஆண்டு கண்காட்சியில் கலைவடிவமாக கிராஃபிட்டி காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டது. அது நியூயார்க்கின் வெளிப்புற நகரங்களில் தொடங்கப்பட்ட இது 80களின் ஆரம்பகாலத்தில் க்ரஷ், லீ, டேஸ், கெய்த் ஹேரிங் மற்றும் ஜீன்-மைக்கேல் பாஸ்குவேட் ஆகியோரின் பணிகளுடன் சிறந்த உயர்ந்த இடத்தைப் பெற்றது.

க்ரஷ், டேஸ் மற்றும் லேடி பிங்க் உள்ளிட்ட நியூயார்க் கிராஃபிட்டி கலைஞர்களின் மூலமான 22 வேலைப்பாடுகள் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டன. டைம் அவுட் பத்திரிகையில் இந்த கண்காட்சியைப் பற்றிய ஒரு கட்டுரையில் கிராஃபிட்டியைப் பற்றிய பார்வையாளர்களின் ஊகத்தை மறுபரிச்சிலை செய்ய இந்த கண்காட்சி உதவியாக இருக்கும் என அறங்காப்பாளர் சார்லோட்டா கோட்டிக் கூறினார். வில்லியம்ஸ்பர்க் கலை மற்றும் வரலாற்று மையத்தின் கலைஞரும் செயற்குழு இயக்குனருமான டெரன்ஸ் லிண்டால் அந்த கண்காட்சி மற்றும் கிராஃபிட்டி பற்றி பின்வருமாறு கூறினார்:^[61]

"கிராஃபிட்டி ஒரு புரட்சி என்பது என்னுடைய கருத்தாகும்" என அவர் கூறினார். மேலும் "எந்த ஒரு புரட்சியும் குற்றமாகவே கருதப்படும். மக்கள் தங்களுக்கு எதிரான கருத்துக்களை தெரிவிக்க எண்ணுகையில் சுவர்களில் எழுதுகின்றனர்" எனத் தெரிவித்தார்.

ஆஸ்திரேலியாவில் கலை வரலாற்று ஆசிரியர்கள் பார்வைக்குரிய கலையுடன் உறுதியாக மதிப்பிட்டு போதுமான ஆக்கத்திறன் சிறப்புடைய உள்ளூர் கிராஃபிட்டி சிலவற்றை மதிப்பிட்டனர். ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழக செய்தி ஊடகத்தின் கலை வரலாற்று உரையான ஆஸ்திரேலியன் பெயிண்டிங் 1788-2000 இல் பல்வேறு ஆஸ்திரேலிய தொழில்புரிவோர்களின் பணி உள்ளிட்ட சமகாலத்திய பார்வைக்குரிய கலாச்சாரத்தில் கிராஃபிட்டியின் நிலை பற்றிய நீண்ட விவாதமும் இடம்பெற்றுள்ளது.^[62]

கலைசார்ந்த கிராஃபிட்டி என்பது மரபுசார்ந்த கிராஃபிட்டியின் நவீன தின மரபாகும். சுய வெளிப்பாட்டின் கடினமான கலைசார்ந்த வடிவத்திற்கு சுவரில் சொற்றொடர்களை எழுதுவதன் மூலம் அவை தானாகவே வெளிப்படுகின்றன^[63].

2009 ஆம் ஆண்டு மார்ச் மற்றும் ஏப்ரல் மாதங்களுக்கு இடையில் பாரிசில் உள்ள கிராண்ட் பாலாய்ஸில் 150 கலைஞர்கள் 300 வகையான கிராஃபிட்டிகளை காட்சிக்கு வைத்தனர் — பிரென்ச் கலை உலகில் தெளிவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கலை வடிவமாக அவை இருந்தன.^[64][65]

2009 ஆம் ஆண்டு கிராஃபிட்டி கலைஞர் "ஸ்கேஃப்" "GRAFF; கிராஃபிட்டியின் கலை & நுட்பத்தை" வெளியிட்டார். கிராஃபிட்டி கலையை உருவாக்கும் முழு நுட்பங்களையும் கொண்ட உலகின் முதல் புத்தகமாகும்.

பொது இடங்களின் கலையின் வடிவத்தை காட்டும் பயனுள்ள முறையாக கிராஃபிட்டி உணரப்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது; கிராஃபிட்டியின் எதிர்ப்பாளர்கள் இதை தேவையில்லாத தொல்லை எனவும் அல்லது காலித்தனத்தின் உச்சநிலை எனவும் அவ்வாறு காலித்தனம் செய்யப்பட்ட சொத்துக்களை சரிசெய்ய வேண்டும் எனவும் கூறுகின்றனர். "வாழ்க்கையின் தரத்தின்" வெளியீடாக கிராஃபிட்டி பார்க்கப்படுகிறது. கிராஃபிட்டியை இழித்துக் கூறுபவர்கள் அவை இருப்பது பொது இடங்களில் அழுக்கடைந்த தோற்றங்களை ஏற்படுத்துகிறது எனவும் குற்றம் செய்வதற்கான உச்சநிலை பயம் எனவும் கூறுகின்றனர்.

1984 ஆம் ஆண்டில் நகரத்தில் வளர்ந்து வரும் குழு-சார்ந்த கிராஃபிட்டி தொல்லைகளுக்கு எதிராக போராடுவதற்கு பிலதெல்பியா ஆண்டி-கிராஃபிட்டி நெட்வொர்க் (PAGN) உருவாக்கப்பட்டது. PAGN ஆனது சுவரோவிய கலைகளின் திட்டத்தின் உருவாக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது. விரிவான அதிகாரம் அளிக்கப்பட்ட சுவரோவியங்கள் பெரும்பாலும் அடிக்கப்படும் இடங்களை மாற்றுவதற்கும் நகர விதிகளில் இருந்து பாதுகாப்பதற்கும் ஒருவர் அபராதம் விதிக்கப்படுவதைக் குறைப்பதற்காகவும் இவை உருவாகின.

பிலடெல்பியா சுரங்கப்பாதை வரிசையானது அதன் பிராட் & ரிட்ஜ் (8வது மற்றும் சந்தைக்கு) வரிசையுடன் சேர்ந்த பிராட் மற்றும் ஸ்ப்ரிங்க் கார்டன் நிறுத்தத்தில் கலைவடிவத்தின் நீண்டு-நிலைத்திருக்கும் எடுத்துக்காட்டைக் கொண்டுள்ளது. 15 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக இங்கு குறிச்சொற்களும் சுவரோவியங்களும் இங்கு இடம்பெற்றுள்ளன.

இம்மாதிரியான செயல்பாடுகள் காலித்தனத்திற்கு வழிவகுக்கும் என்றும் சூழ்நிலை மிகவும் மோசமாக சீரழிவதற்கு வழிவகுக்கும் எனவும் "புரோக்கன் வின்டோ கோட்பாட்டின்" வழக்கறிஞர்கள் நம்புகின்றனர். நியூயார்க் நகரத்தின் முன்னாள் மேயர் எட் கோச்சின் புரோக்கன் வின்டோ கோட்பாட்டின் மீதுள்ள வலிமையான உடன்பாடானது 1980களின் முற்பகுதியில் நியூயார்க்கின் கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான பிரச்சாரங்களை செய்ய "ஆர்வலர்களை" ஊக்குவித்தது; இதனால் இரயில்களில் உள்ள பூச்சுகளை நீக்குவதற்கு இரசாயனம் மூலமாகத் தூய்மை செய்யப்பட்டது. நியூயார்க் நகரத்தில் எப்போதுமே ஆர்வமிக்க சகிப்புத்தன்மையற்ற காவல்துறை செயல்பட்டு வருகிறது. எனினும் உலகம் முழுவதும் பெரும்பாலான அதிகாரிகள் கிராஃபிட்டியை ஒரு சிறிய-தொல்லையளிக்கும் குற்றமாகவே பார்க்கின்றனர். இதில் ஈடுபவர்களுக்கும் பல்வேறு நிலையான அபராதங்களை விதிக்கின்றனர். நியூயார்க் நகரத்தின் இரயில்கள் சுத்தம் செய்யப்பட்ட பிறகு வீட்டின் மேற்கூறைகள் முக்கியமான கிராஃபிட்டி இடமாக மாறியது.

1995 ஆம் ஆண்டில் நியூயார்க் நகர மேயர் ருடல்ஃப் கிலானி கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான சிறப்புப் படையை அமைத்தார். நியூயார்க் நகரத்தில் கிராஃபிட்டி காலித்தனங்கள் மூலமாக ஏற்படும் பிரச்சினைகளுக்கு எதிராக செயல்பட தொடங்கப்பட்ட அமைப்பாகும். இது நகரம் முழுவதும் "வாழ்க்கைக் குற்றங்களின் தரத்தின்" மேல் நடவடிக்க எடுத்தது. அமெரிக்க வரலாற்றில் இது கிராஃப்பிட்டிக்கு எதிரான மிகப்பெரிய பிரச்சாரங்களில் ஒன்றாகவும் இருந்தது. அதே ஆண்டு நியூயாக் நிர்வாகக் குறியீட்டின் தலைப்பு 10-117 ஆனது 18 வயதுக்கு கீழ் உள்ளவர்களுக்கு ஏரோசோல் தெளிக்கும்-வர்ண டப்பியை விற்பதை தடை செய்தது. மேலும் இந்த தெளிப்பு வர்ணத்தை விற்கும் வியாபாரிகள் கண்டிப்பாக அதன் கேசை பூட்ட வேண்டும் அல்லது முகப்பிற்கு பின்புறம் இந்த டப்பிகளை காட்சிக்கு வைப்பது பூட்டப்பட வேண்டும் என்றும் ஆர்வமிக்க திருடர்களிடம் இருந்து அவற்றைப் பாதுக்காக்க வேண்டும் எனவும் அச்சட்டம் கூறியது. நகரத்தில் கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான சட்டத்தில் வன்முறைகள் நிகழ்ந்தால் ஒவ்வொரு நிகழ்வுக்கும் US$350 அபராதமாக விதிக்கப்பட்டது.^[66] இந்த சட்டத்தை எதிர்த்து நியூயார்க் நகர கிராஃப்பிட்டி கலைஞர் ஜெஃப்பர் அவரது கருத்துக்களை எழுதியுள்ளார்.^[67]

ஜனவரி 1, 2006 அன்று நியூயார்க் நகரத்தில் சட்டமன்ற உறுப்பினர் பீட்டர் வாலோன் ஜூனியர் மூலமாக சட்டமியற்றப்பட்டது. அதில் 21 வயதுக்கு கீழ் உள்ளவர்கள் தெளிக்கும் வர்ணம் அல்லது நிரந்தர மார்க்கர்களை பயன்படுத்துவது சட்டவிரோத செயலாகும் என இருந்தது. கலை மாணவர்கள் மற்றும் "ஒழுங்குமுறை" கிராஃபிட்டி கலைஞர்களுக்கு ஆதரவாக மேயர் மைக்கேல் புலூம்பெர்க் மற்றும் சட்டமன்ற உறுப்பினர் வலோனுக்கு எதிராக வழக்கு தொடர்ந்த அலங்காரம் மற்றும் ஊடக மங்கோலியர் மார்க் எக்கோ மூலமாக இச்சட்டம் மக்களைப் புண்படுத்தும் ஒன்றாக வலியுறுத்தப்பட்டது. மே 1, 2006 அன்று நடுவர் ஜார்த் பீ. டேனியல்ஸ் கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான சட்டத்திற்கு அண்மை திருத்தங்களுக்கு எதிரான பூர்வாங்க தடை ஆணைக்கான வாதியின் கோரிக்கை ஏற்றுத் தீர்ப்பளித்தார். இதன் மூலம் நியூயார்க் காவல் துறை (மே மாதம் 4 ஆம் தேதி) கட்டுப்பாடுகளுக்கு கீழ்படியக் கட்டாயப்படுத்துவது தடை செய்யப்பட்டது.^[68] 2006^[69] ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதத்தில் டெல்வேரில் உள்ள நியூகேஸ்டில் கவுண்டியில் இதே போன்ற ஆணை எதிர்பார்க்கப்பட்டது. 2006 ஆம் ஆண்டு மே மாதத்தில் இருந்து கவுண்டி அவசரச் சட்டமாக இது இயற்றப்பட்டது.^[70]

கிராஃபிட்டி மற்றும் குழு-சார்ந்த காலித்தனத்தை ஒடுக்குவதற்காக சிக்காக்கோவின் மேயர் ரிச்சர்டு எம். டேலே "கிராஃபிட்டி பிளாஸ்டர்ஸை" உருவாக்கினார். தொலைபேசி அழைப்பு விடுத்து 24 மணிநேரங்களில் அவை சுத்தம் செய்யப்படும் என அறிவிக்கப்பட்டது. கிராஃபிட்டியின் பல்வேறு வகைகளை நீக்குவதற்கு இந்த அலுவலகம் (நகரத்தின் 'நிறத் திட்டத்திற்கு' ஒத்திருக்கும்) வர்ணங்களையும் அப்ப-சோடா-சார்ந்த கரைப்பான்களையும் பயன்படுத்தியது.^[71]

1992 ஆம் ஆண்டில் சிக்காக்கோவிற்கு அளிக்கப்பட்ட அரசாணையில் அரிப்பு முறை உபகரணம் மற்றும் குறிப்பிகளின் சில வகை தெளிக்கும் வர்ணங்களை விற்பதும் உடமையாகக் கொண்டிருப்பதும் தடை செய்யப்பட்டது.^[71] அதிகாரம் 8-4 இன் கீழ் இச்சட்டம் வருகிறது: பொதுமக்கள் அமைதி & ஆரோக்கியம், பிரிவு 100: காலித்தனம். இந்தக் குறிப்பிட்ட சட்டம் (8-4-130) கிராஃபிட்டியை பயன்படுத்துவது குற்றமெனவும் ஒவ்வொரு நிகழ்வுக்கும் US$500 ஐக்காட்டிலும் குறைவான தொகை அபராதமாக விதிக்கப்படும் எனவும் இது கூறியது. பொதுவான குடிமயக்கம், அற்பமான அல்லது சமயம் சார்ந்த சேவைகளை தடுப்பது போன்றவற்றிற்கான அபராதங்களை விஞ்சக்கூடியதாக இது இருந்தது.

2005 ஆம் ஆண்டில் பிட்ஸ்பர்க் நகரத்தில் கிராஃபிட்டி நிகழ்வுகளுக்கு இணைவுக் குறியிடுதல் மூலமாக கிராஃபிட்டி கலைஞரை சந்தேகித்து குற்ற வழக்குத் தொடர்வதற்காக ஆதாரங்களை அதிகரிப்பதற்கும் தரவுத்தள-இயக்க கிராஃபிட்டி கண்டறியும் அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது.^[72] இந்த அமைப்பின் மூலமாக கண்டறியப்பட்டு முக்கியமான கிராஃபிட்டி காலித்தனமாக டேனியல் ஜோசப் மோன்டேனோ சந்தேகிக்கப்பட்டார்.^[73] நகரத்தில் 200க்கும் அதிமான கட்டடங்களில் "த கிங் ஆஃப் கிராஃபிட்டி"^[74] என்ற குறிச்சொற்களை இட்டதற்காக அவருக்கு 2.5 முத 5 ஆண்டுகள் வரை சிறை தண்டனை அளிக்கப்பட்டது.^[75]

ஐரோப்பாவில் சமுதாயத்தை சுத்தப்படுத்தும் படைகள் கிராஃபிட்டிக்கு பொறுப்பேற்று இருந்தன. 1992 ஆம் ஆண்டில் பிரான்ஸில் ஒரு உள்ளூர் சாரணர் அணி கிராஃபிட்டியை நீக்குவதற்கு முயல்கையில் டார்ன்-எட்-காரோனின் புருனிகுவெலில் (Bruniquel) ஒரு பிரென்ச் கிராமத்திற்கு அருகே Cave of Mayrière supérieure இல் பிசோனின் இரண்டு வரலாற்றுக் காலத்துக்கு முற்பட்ட ஓவியங்களை பரணிடப்பட்டது 2017-11-09 at the வந்தவழி இயந்திரம் கவனக்குறைவாக சேதப்படுத்தியது தொல் பொருள் ஆராய்ச்சியின் அவர்களுக்கு 1992 Ig நோபல் பரிசை பெற்றுத் தந்தது.^[76]

நகர்புற வாழ்க்கையின் மேல் கவலை கொண்டு ஐரோப்பிய நகரங்களில் உள்ளூர் மற்றும் வாகனம் சார்ந்த இசை அமைப்புகளில் இருந்து தூசு, குப்பை, கிராஃபிட்டி, விலங்குகளின் சாணம் மற்றும் அதிகப்படியான சத்தம் போன்றவற்றில் இருந்து காப்பதற்கும் தவிர்ப்பதற்கும் நகர்புற சுற்றுச்சூழல் காவலர்களை உருவாக்கும் ஐரோப்பிய ஆணையத்தை 2006 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதத்தில் ஐரோப்பிய பாராளுமன்றம் உருவாக்கியது.^[77]

ஆண்டி-சோசியல் பிகேவியர் ஆக்ட் 2003 பிரிட்டனின் தற்போதைய கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான சட்டமாக உள்ளது. 2004 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதத்தில் பிரிட்டனை சீராக வைத்திருங்கள் பிரச்சாரமானது கிராஃபிட்டியை எதிர்க்கும் சகிப்புத்தன்மையற்ற அழைப்பை செய்தியாக வெளியிட்டது. கிராஃபிட்டி குற்றவாளிகளுக்கு "அதே இடத்தில்" அபராதங்கள் விதிக்கும் முன் மொழிதல்களுக்கு ஆதரவளித்தும் வலியுறுத்தப்பட்டது. மேலும் 16 வயதுக்கு கீழ் உள்ளவர்களுக்கு ஏரோசோல் வர்ணத்தை விற்பதற்கு தடை விதிக்கக்கூறியும் வலியுறுத்தப்பட்டது.^[78] விளம்பரங்களிலும் இசை வீடியோக்களிலும் கிராஃபிட்டிப் படங்களைப் பயன்படுத்துவது குற்றம் என அந்த செய்தி வெளியிட்டில் அறிவிக்கப்பட்டது. கிராஃபிட்டியின் உண்மை உலக அனுபவத்தின் மூலம் பெரும்பாலும் சித்தரிக்கப்பட்ட 'குளுமையான' அல்லது 'எரிச்சலூட்டும்' படங்களில் இருந்து நீக்கப்பட்டுள்ளது தெரியவந்துள்ளது என விவாதிக்கப்பட்டது

இந்தப் பிரச்சாரத்திற்குப் பிறகு 123 MPகள் (பிரதமர் டோனி பிளேர் உட்பட) ஒரு பட்டயத்தில் கையெழுத்திட்டனர்: கிராஃபிட்டி எனபது கலையல்ல. அது ஒரு குற்றம் என அதில் எழுதப்பட்டிருந்தது.என்னுடைய வாக்காளர் தொகுதியின் சார்பாக இந்த பிரச்சினையில் இருந்த நமது சமூகம் விடுபவதற்கு என்னால் இயன்றவரை பங்களிப்பேன். ^[79] எனினும் கடந்த சில ஆண்டுகள் பிரித்தானிய கிராஃபிட்டி பிரிவானது 'கலைத் தீவிரவாதி' பான்ஸ்கை என்று சுய-தலைப்பிடப்பதன் மூலமாக திகைக்க வைத்தது. அவர் UK இல் கிராஃபிட்டி பாணி (ஓவியத்தின் வேகத்திற்கு உதவுவதற்கு முன்னணி ஸ்டென்சிகளைக் கொண்டு வந்தார்) மற்றும் உள்ளடகத்திற்குப் பதிலாக புரட்சி செய்தார்; நகரத்தில் சமுதாய நிலையில் மிகப்பெரிய குறைகளை அல்லது அரசியல் சூழல்களை அவரது பணியின் மூலமாகத் தெரியப்படுத்தினார். பெரும்பாலும் அவரது மையக்கருத்தாக குரங்குகளையும் எலிகளையும் பயன்படுத்துவார்.

UK இல் ஆண்டி-சோசியல் பிகேவியர் ஆக்ஸ்ட் 2003 (க்ளீன் நெய்பர்ஹூட்ஸ் அண்ட் என்விரான்மென்ட்ஸ் ஆக்ட் 2005 திருத்தம் செய்யப்பட்டது) அல்லது குறிப்பிட்ட வழக்குகளில் நெடுஞ்சாலைகள் சட்டம் மூலமாக சொத்தைப் பாழ்படுத்தும் எந்த உரிமையாளருக்கு எதிராகவும் நடவடிக்கை எடுக்கும் அதிகாரத்தை நகர மன்றங்கள் பெற்றிருந்தன. இதன் மூலம் சொத்தை பாழ்படுத்த அனுமதிக்கும் சொத்துக்களின் உரிமையாளர்கள் தண்டிக்கப்பட்டனர்.

2008 ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதத்தில் முதன் முறையாக குற்றம் மெய்பிக்கப்பட்ட கிராஃபிட்டி கலைஞர்களுக்கு சதித்திட்ட தண்டனை அளிக்கப்பட்டது. மூன்று-மாத காவல்துறை கண்காணிப்பு நடவடிக்கைக்குப் பிறகு^[80] DPM குழுவின் ஒன்பது உறுப்பினர்கள் குறைந்தது £1 மில்லியன் மதிப்புடைய குற்றம் தொடர்பான சேதங்களுக்கு உடைந்தையாக இருந்து சதி செய்ததற்கு குற்றவாளி என தீர்ப்பளிக்கப்பட்டனர். அதில் ஐந்து பேருக்கு 18 மாதங்களில் இருந்து இரண்டு ஆண்டுகள் வரை சிறை தண்டனை அளிக்கப்பட்டது. புதுமையான இந்த புலனாய்வும் தண்டனைகளின் தீவிரமும் கிராஃபிட்டியை கலை எனவும் குற்றம் எனவும் வாதம் செய்ய ஊக்குவித்தது.^[81]

குலோசெஸ்டெர்ஷிரில் (Gloucestershire) உள்ள ஸ்டோட் நகரம் போன்ற சில நகர மன்றங்கள் நகரத்தின் எந்தெந்தப் பகுதிகளில் கிராஃபிட்டி கலைஞர்கள் தங்களது திறமையை நிரூபிக்கலாம் என அனுமதிக்கப்பட்ட பகுதிகளை வழங்கியது. 'தெளித்துவிட்டு ஓடும்' குற்றத்தைக் குறைப்பதற்காக சுரங்கப்பாதைகள், கார் நிறுத்தங்கள் மற்றும் சுவர்கள் போன்ற குறிப்பிட்ட பகுதிகளில் இந்த அனுமதி வழங்கப்பட்டது.^[82]

படபெஸ்ட், ஹங்கேரி ஆகிய இரண்டு நகரங்களிலும் ஐ லவ் படபெஸ்ட் என்ற நகர-ஆதரவு இயக்கமும் சிறப்புக் காவல் படையும் இப்பிரச்சினைகளை சமாளிப்பதற்காக பணிபுரிகின்றனர். அனுமதி வழங்கப்பட்ட பகுதிகள் உள்ளிட்ட அனைத்து பகுதிகளிலும் அவர்கள் பணியை செய்கின்றனர்.^[83][84]

ஆஸ்திரேலியாவின் பல நகரங்களில் காலித்தனத்தைக் குறைப்படதற்காக கிராஃபிட்டிக் கலைஞர்கள் பயன்படுத்துவதற்காக சுவர்கள் அல்லது பகுதிகள் அளிக்கப்பட்டது. ஒரு ஆரம்ப எடுத்துக்காட்டாக சிட்னி பல்கலைக்கழகத்தின் கேம்பர்டவுனில் "கிராஃபிட்டி டியூனல்" அமைந்துள்ளது. இதன் மூலம் பல்கலைக்கழகத்தில் உள்ள எந்த மாணவரும் குறிச்சொல், விளம்பரம், சுவரொட்டி மற்றும் "கலை" உருவாக்குதல் போன்ற எந்த பணியிலும் ஈடுபடலாம். இந்த யோசனைகள் காலித்தனம் செய்பவர்களின் எண்ணங்களைக் குறைத்து கலைஞர்கள் மிகச்சிறந்த கலைகளை உருவாக்குவற்கு வாய்ப்பாய் அமைந்தது. காலித்தனம் அல்லது பலவந்தமாய் நுழைதல் போன்ற காரணங்களால் கைது செய்யப்படலாம் என்ற கவலை இல்லாமல் அவர்களும் கிராஃபிட்டியை உருவாக்க முடிந்தது.^[85][86] மற்றொரு கோணத்தில் இதை அணுகினால் இவ்வாறு சட்டபூர்வமாய் உருவாக்கப்படும் கிராஃபிட்டி சுவர்கள் எந்த வகையிலும் சட்டவிரோதமாய் உருவாக்கப்படும் கிராஃபிட்டியை குறைக்கவில்லை என்ற வாதமும் எழுகிறது.^[87] ஆஸ்திரேலியா முழுவதும் உள்ளூர் அரசாங்கப் பகுதிகளில் அந்த பகுதிகளில் உள்ள கிராஃபிட்டியை தூய்மை செய்வதற்கு என "கிராஃபிட்டிக்கு எதிரான படைகள்" உருவாக்கப்பட்டன. மேலும் BCW (பஃப்பர்ஸ் கான்'ட் வின்) போன்ற குழுவினர்கள் உள்ளூர் கிராஃபிட்டி துப்புறவாளர்களுக்கு ஒரு படி முன்னேறி நடவடிக்கைகள் எடுக்கத் தொடங்கினர்.

பல மாநில அரசாங்கங்கள் 18 வயதுக்கு (வயதை அடிப்படையாகக் கொண்டு) கீழ் உள்ளவர்களுக்கு தெளிக்கும் வர்ணத்தை விற்பதையோ அவர்கள் அதை உடமையாகக் கொண்டிருப்பதையோ தடை செய்தன. எனினும் பிரபல அரசியல் கிராஃபிட்டி போன்ற கிராஃபிட்டியின் சில எடுத்துக்காட்டுகளின் கலைசார்ந்த பாரம்பரிய மதிப்பையும் அங்கீகரித்து விக்டோரியாவின் சில உள்நாட்டு அரசாங்கங்கள் நடவடிக்கைகள் எடுக்கத் தொடங்கின. ஆஸ்திரேலியாவில் புதிய கிராஃபிட்டி சட்டங்கள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. அதன் பேரில் A$26,000 அபராதமும் இரண்டு ஆண்டுகள் சிறை தண்டனையும் வழங்கப்பட்டது.

ஆஸ்திரேலிய நகரமான மெல்போன் பிரபல கிராஃபிட்டி நகரமாகமும் அங்குள்ள பல தெருக்கள் குறிப்பாக ஹோசியர் லேன் சுற்றுலாப் பயணிகளை ஈர்ப்பதாக உள்ளன. மேலும் புகைப்படக்கலைஞர் சேருமிடமாகவும் திருமண நிழற்படக்கலை மற்றும் கூட்டாண்மைக்குரிய அச்சு விளம்பரங்களை ஆதரிக்கும் இடமாகவும் இது உள்ளது. மெல்போன் தெருக்களில் உள்ள லோன்லி பிளானெட் பயணக் கையேடு இங்கு மிகுந்த அழகு சேர்க்கிறது. ஸ்டிக்கர் ஓவியம், சுவரொட்டி, ஸ்டென்சில் கலை மற்றும் வீட்பாஸ்டிங் போன்றவை இந்நகரம் முழுவதும் பல இடங்களில் காணப்படுகிறது. பிட்ஜ்ரோய், காலிங்வுட், நார்த்கோட், புருன்ஸ்விக், செயின்ட் கில்டா மற்றும் CBD போன்றவை பிரபல தெருக்கலைத் தொகுதிகள் ஆகும். இங்கு ஸ்டென்சில் மற்றும் ஸ்டிக்கர் கலைகள் பிரபலமாக உள்ளன. நகரத்தை விட்டு வெளியே சென்று பார்க்கும் போது இங்குள்ள பெரும்பாலான புறநகர் இரயில் பாதைகளில் கிராஃபிட்டி குறிச்சொற்கள் மிகவும் பிரபலமாகவே உள்ளன. மெல்போனில் பான்ஸ்கை உள்ளிட்ட பல சர்வதேச கலைஞர்களின் கலைப் பணிகள் இடம்பெற்றுள்ளன. 2008 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியில் பான்ஸ்கையின் ஸ்டென்சில் கலைப் பகுதி அழிவுறாமல் பாதுகாப்பதற்கு பிளாஸ்டிக் திரை அங்கு பொருத்தப்பட்டது. 2003 ஆம் ஆண்டில் இருந்து உள்ளூர் தெருக் கலைஞர்கள் அதன் மேல் சுவரோட்டிகளை இடமாலும் தவிர்க்கப்பட்டு வருகிறது. எனினும் அண்மையில் அதன் மேல் வர்ணம் பூசப்பட்டுள்ளது.^[88]

2008 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி மாதத்தில் கிராஃபிட்டி காலித்தனத்தின் பல வடிவங்களைக் குறைப்பதற்கு அரசாங்கம் நடவடிக்கை எடுக்க உளதாக நியூசிலாந்து பிரதமர் ஹெலர் க்ளார்க் அறிவித்தார். இது பொதுமக்கள் மற்றும் தனியார் சொத்துக்களை அழிக்கும் ஒரு அழிவை உண்டாக்கும் குற்றமென விளக்கினார். இந்தப் புதிய சட்டத்தைத் தொடர்ந்து 18 வயதுக்கு கீழ் உள்ளவர்களுக்கு வர்ணம் தெளிக்கும் டப்பிகளை விற்பனை செய்வது தடை செய்யப்பட்டது. மேலும் இக்குற்றத்திற்கான தண்டனை அபராதம் NZ$200 இல் இருந்து NZ$2,000 ஆக உயர்த்தப்பட்டது அல்லது சமுதாய சேவை அதிகரிக்கப்பட்டது. 2008 ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் ஆக்லாந்தில் ஒரு நிகழ்வைத் தொடர்ந்து குறியிடுதலின் பிரச்சினை பரவலாக வாதத்திற்கு உள்ளானது. அங்கிருந்த மத்திய வயது சொத்து உரிமையாளர் இரண்டு பதின்வயது குறியிடுபவர்களில் ஒருவரை கொலை செய்ததைத் தொடர்ந்து குற்றவாளி எனத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டார்.

1920 களில் சீனாவில் மா ஜெடோங்குடன் கிராஃபிட்டி தொடங்கியது. அவர் நாட்டின் பொதுவுடைமைக் கொள்கைப் புரட்சியை ஏற்படுத்துவதற்கு பொதுடங்களில் புரட்சி சொலவடங்களையும் ஓவியங்களையும் பயன்படுத்தினார். கிராஃபிட்டியின் மிக நீண்ட பகுதியை வைத்திருக்கும் சாதனையையும் மா வைத்திருக்கிறார். அதில் அவரது ஆசிரியர்கள் மற்றும் சீன சமுதாய நிலையை விமர்சிக்கும் 4000 எழுத்துக்கள் அடங்கியுள்ளன.^[89]

ஹாங்காங்கில் பல ஆண்டுகளாக டிசங் டிசோ ச்சோய் அவரது கையெழுத்துபாணி கிராஃபிட்டிக்காக கிங் ஆஃப் கொவ்லோன் என அறியப்படுகிறார். அப்பகுதியின் உரிமையை அது அவருக்குப் பெற்றுத் தந்துள்ளது. அவரது சில பணிகள் அதிகாரப்பூர்வமாகவும் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

1993 ஆம் ஆண்டு சிங்கப்பூரில் பல்வேறு மதிப்புமிக்க கார்களில் தெளிப்பு-வர்ணம் அடிக்கப்பட்ட பிறகு சிங்கப்பூர் அமெரிக்கன் பள்ளியை சேர்ந்த மாணவனான மைக்கேல் பீ. ஃபேயை காவல்துறைக் கைது செய்து அவர்களிடம் விசாரணை நடத்தியது. அதைத் தொடர்ந்து காலித்தனம் செய்தத்தற்காக அந்த மாணவனுக்கு தண்டனை அளித்தது. சாலை சின்னங்களை திருடுவதற்கு கூடுதலாக காரில் காலித்தனம் செய்ததாக ஃபே வாதம் செய்தார். 1966 சிங்கப்பூர் வேண்டலிசம் ஆக்ட்டின் கீழ் துவக்கத்தில் சிங்கப்பூரில் பொதுஉடமைக் கொள்கை கிராஃபிட்டி பரவுவதை தடை செய்திருந்தனர். அதனால் நீதிமன்றம் அந்த மாணவனுக்கு நான்கு மாத சிறைதண்டனையும் S$3,500 (US$2,233) அபராதமும் பிரம்படியும் அளித்து தீர்ப்பளித்தது. த நியூயார்க் டைம்ஸ் குற்றம் என தீர்ப்பளிக்கப்பட்டு தண்டனை விதிக்கப்பட்டதற்காக பல்வேறு தலையங்கங்கள் மற்றும் திறந்த கல்விகளை இயக்கியுள்ளது. மேலும் சிங்கப்பூர் அரசுத் தூதர் அலுவகத்தின் முன்பு எதிர்ப்புகளைத் தெரிவிக்க அமெரிக்க பொதுமக்களை அழைத்தது. அந்த மாணவனின் மேல் கருணை காட்டுவடதற்கு சிங்கப்பூர் அரசாங்கம் பல அழைப்புகளைப் பெற்றாலும் 5 மே 1994 அன்று சிங்கப்பூரில் ஃபேயின் பிரம்படி தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டது. துவக்கத்தில் ஃபேயிற்கு ஆறு பிரம்படிகள் கொடுக்கத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் பின்னர் பிரசிடென்ட் ஆஃப் சிங்கப்பூர் ஓன் டெங் சியோங் அதை நான்கு பிரம்படிகளாகக் குறைத்துக் கொள்வதற்கு சம்மதித்தார்.^[90]

• 80 பிளாக்ஸ் ஃப்ரம் டிஃப்பனி'ஸ் (1979) - ஒரு பிரபலமடையாத தெற்கு புரோனிக்ஸ் குழு 70களில் நியூயார்க்கை நோக்கி செல்லும் முடிவின அறிதான கண்ணோட்டம் இதில் காட்டப்பட்டது. மீண்டும் இணைந்த குழு உறுப்பினர்கள், தற்போதைய குழு உறுப்பினர்கள், காவல்துறை, அவர்களை அழிப்பதற்கு எண்ணும் சமுதாயத் தலைவர்கள் உள்ளிட்ட தெற்கு புரோனிக்ஸின் முக்கிய பியூர்டோ ரிக்கன் சமுதாயத்தின் பல பகுதிகளை இந்த ஆவணப்படம் காட்டியது.
• ஸ்டேசன்ஸ் ஆஃப் த எலிவேட்டடு (1980) - நியூயார்க் நகரத்தின் சுரங்கப்பாதை கிராஃபிட்டி பற்றிய ஆரம்பகால ஆவணப்படம் ஆகும். இதற்கு சார்லஸ் மின்கஸ் இசையமைத்திருந்தார்.
• வைல்ட் ஸ்டைல் (1983) - நியூயார்க் நகரத்தின் ஹிப் ஹாப் மற்றும் கிராஃபிட்டி கலாச்சாரம் பற்றிய நாடகம் ஆகும்.
• ஸ்டைல் வார்ஸ் (1983) - நியூயார்க் நகரத்தில் உருவாக்கப்பட்ட ஹிப் ஹாப் கலாச்சாரத்தைப் பற்றிய ஆரம்பகால ஆவணப்படம் ஆகும்
• குவாலிட்டி ஆஃப் லைஃப் (2004) - சான் பிரான்சிஸ்கோவின் மிசன் மாவட்டதில் நடந்த ஒரு கிராஃபிட்டி காட்சியாகும். ஓய்வு பெற்ற கிராஃபிட்டி எழுத்தாளர் இதை எழுதி நடித்து இருந்தார்.
• பீஸ் பை பீஸ் (2005) - 1980களின் முற்பகுதி முதல் இன்று வரை சான் பிரான்சிஸ்கோவில் கிராஃபிட்டிக் கலாச்சாரத்தைப் பற்றிய முழு நீள ஆவணப்படம் ஆகும்.
• இன்ஃபேமி (2005) - ஆறு நன்கு அறியப்படும் கிராஃபிட்டி எழுத்தாளர்கள் மற்றும் கிராஃபிட்டி பஃப்பர்களின் அனுபவத்தைக் கூறும் கிராஃபிட்டி கலாச்சாரத்தைப் பற்றிய முழு-நீள ஆவணப்படம் ஆகும்.
• நெக்ஸ்: எ பிரிமியர் ஆன் அர்பன் பெயிண்டிங் (2005) - இது உலகளாவிய கிராஃபிட்டி கலாச்சாரத்தின் ஆவணப்படம் ஆகும்.
• ரஷ் (திரைப்படம்) (2005) - ஆஸ்திரேலியாவின் மெல்போன் நகரம் பற்றியும் அங்குள்ள கலைஞர்கள் உருவாக்கும் தெருக் கலை என அழைக்கப்படும் சட்ட விரோதமான கலைப்பணிப் பற்றியும் கூறும் ஆவணப்படம் ஆகும்.
• பாம்ப் த சிஸ்டம் (2002) - நியூயார்க் நகரத்தில் நவீன கால கிராஃபிட்டிக் கலைஞர்களின் குழு பற்றிய நாடகம் ஆகும்.
• பாம்ப் இட் (2007) - 5 கண்டங்களில் படமாக்கப்பட்ட ஆவணப்படமான இது கிராஃபிட்டி மற்றும் தெருக்கலைப் பற்றிக் காட்டுகிறது.
• ஜிசோ (2007) - மெல்போன் (AUS) கிராஃபிட்டி எழுத்தாளரின் வாழ்க்கை பற்றிய கண்ணோட்டமாகும். மெல்போன் பகுதிகளில் கஷ்டப்படும் கிராஃபிட்டியின் எடுத்துக்காட்டை பார்வையாளர்களுக்கு விளக்கும் இப்படம் விளக்குகிறது.
• ரோட்ஸ்ஒர்த்: க்ராசிங் த லைன் (2009) என்பது மொன்ட்ரெல் கலைஞர் பீட்டர் ஜிப்சன் பற்றிய கனடிய ஆவணப்படம் ஆகும். இதில் பொதுச்சாலைகளில் அவரது சச்சரவுக்குரிய ஸ்டென்சில் கலை இடம்பெற்றுள்ளது.

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Graffiti
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

• Art Crimes, leading contemporary Graffiti-related website
• Art of graffiti பரணிடப்பட்டது 2020-10-23 at the வந்தவழி இயந்திரம்
• 149st Writers Bench: Old School New York City Graffiti
• ekosystem
• Ancient Graffiti of Saudi Arabia பரணிடப்பட்டது 2013-09-28 at the வந்தவழி இயந்திரம்
• A TIME Archives Collection of Graffiti's progression
• Street-Archive^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]} — documenting the street
• World Wide Graffiti Gallery பரணிடப்பட்டது 2009-06-10 at the வந்தவழி இயந்திரம் — established 1997
• Canned Goods பரணிடப்பட்டது 2021-03-09 at the வந்தவழி இயந்திரம் — providing interviews with graffiti artists worldwide]
• Belarusian graffiti
• Big Art Mob — a user-created pictorial map of graffiti and street art across the United Kingdom
• World Graffiti பரணிடப்பட்டது 2021-03-04 at the வந்தவழி இயந்திரம் — features photographs of graffiti from around the world
• Fales Library of NYU Guide to the Fashion Moda Archive^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]} — the archive of an artist group that included Daze, Keith Haring, and Spank
• The Fales Library Guide to the Martin Wong Papers பரணிடப்பட்டது 2009-11-20 at the வந்தவழி இயந்திரம்- contains sketchbooks and ephemera related to Wild Style
• "Orion Giret, Defacement of Art as Art"^{[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]} — a defense of vandalising public art, in Purple Magazine.