| dbo:abstract
|
- The 1920 Ganja revolt (Azerbaijani: Gəncə üsyanı) – popular uprising against the Soviet occupation that took place in Ganja on 26–31 May 1920. The goal of the uprising was to liberate Azerbaijan from the Soviet occupation and put an end to the arbitrariness of the communists. This was the biggest rebellion against the occupation of Azerbaijan in the 20th century and caused the most losses. The organisers and leading force of the uprising were the officers of the army of the Azerbaijan Democratic Republic. The 1st Infantry Division of the Azerbaijan Army, the units of the 3rd Ganja Regiment in the city, the training team of the 3rd Sheki Cavalry Regiment, an artillery battery, and the personnel of the commandant's unit subordinated to the divisional headquarters were mainly involved in the organisation of the uprising. Qachaq Gambar, Sari Alakbar, Qachaq Gasim Kolakhani, Qachaq Mikayil and others also participated in the Ganja uprising with their armed men. The armies of the surrounding villages joined the rebellion army. Their number was more than 10 thousand people.On the eve of the uprising, units of the 20th infantry division of the 11th Red Army took up positions in and around the city. The 178th and 180th infantry regiments of the division were in the Armenian neighbourhood of the city, and the communications battalion and commandant unit of the 3rd brigade were in the Azerbaijani part of the city. The 40 th Cavalry Brigade was stationed around the village of Zurnabad. On 25 May, the II regiment of the TamanCavalry Brigade was also brought to Ganja. During the uprising that started on the night of 25–26 May, the rebels quickly took control of the important facilities of the city, the Red Army units in the Azerbaijani part. The military warehouse, the city prison, the railway station, the building of the emergency commissariat was also captured. On 28 May, the leaders of the Ganja uprising and the city community gathered at the district court building to celebrate the second anniversary of the declaration of Azerbaijan's independence. On 29 May, the Bolshevik attack on the rebels ended in failure. The Bolshevik forces were unable to fulfill their task in the attack carried out from several directions. On the contrary, the counterattacks by the rebels put the Bolshevik forces in a difficult position. Later, the XI Red Army command brought additional forces to Ganja. Before the start of the next battles on 30 May, the 11th Red Army had 5 infantry regiments, 6 cavalry regiments, 7 separate units and detachments, 57 cannons and 2 armoured vehicles in Ganja. Most of these forces were deployed to the north of the city, and from there the main attack began on 31 May. Rebels who could not leave the city, as well as civilians, were surrounded and shot en masse. After the suppression of the rebellion, 12 generals, 27 colonels and lieutenant colonels, 46 captains, staff captains, 12 generals, 27 colonels and lieutenant colonels, 46 captains, staff captains of the Azerbaijani army, along with prominent figures such as Major-General Muhammad Mirza Qajar, Qachaq Gambar, lawyer Ismayil Khan Ziyadkhanov, writer Firidun Bey Kocherli, engineer Abuzar Bey Rzayev and teacher Mirza Abbas Abbaszadeh, lieutenants and second lieutenants, 146 ensigns and sub-ensigns, and 267 other military personnel were shot by the Bolsheviks. (en)
- Der Aufstand von Gəncə, bekannt auch als Revolte von Gəncə, ereignete sich Ende Mai 1920 in Gəncə, wenige Wochen nach der Etablierung der Sowjetherrschaft in Aserbaidschan. (de)
- Powstanie w Gandży (ros. Гянджинский мятеж, az. Gəncə üsyanı) – antybolszewickie wystąpienie zbrojne wojsk azerbejdżańskich w Gandży w połowie 1920 roku. Po zajęciu bez walki terytorium Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu, przypieczętowanym wkroczeniem do Baku 28 kwietnia 1920 r. przez wojska bolszewickie, doszło do szeregu zbrojnych buntów i powstań przeciwko rewolucyjnej władzy. Były one reakcją na sowietyzację Azerbejdżanu, rabunek bakińskich pól naftowych, wojenne rekwizycje, walkę z religią i rządy terroru. Do największego powstania doszło w Gandży, pierwszej stolicy Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu. W mieście stacjonował sowiecki garnizon w liczbie ok. 2 tys. żołnierzy. Stanowiły go 178 i 180 Pułki Strzeleckie, 20 Brygada Konna i dywizjon artylerii. Na ich czele stał były carski oficer Szirmacher. W Gandży pozostawał również na razie nierozbrojony garnizon azerbejdżański. 16 maja płk Dżachangir-bek Kazymbekow wysłał sekretnie do Tyflisu 2 wyższych oficerów, którzy mieli uzgodnić wybuch powstania z Gruzinami. Ponadto do Karabachu udało się 2 kolejnych oficerów w celu nawiązania kontaktu ze stacjonującym tam 3 Szekinskim Pułkiem Konnym. Powstanie zaplanowano na dzień 22 maja. Pułkownik Dżachangir-bek Kazymbekow porozumiał się z azerbejdżańskimi działaczami politycznymi i byłymi członkami władz miasta, którzy zgodzili się wesprzeć wystąpienie. Po wybuchu powstania w krótkim czasie udało się rozbroić bolszewickich żołnierzy. Opanowano całe miasto. 23 maja głównodowodzącym siłami powstańczymi, liczącymi ok. 1,8 tys. ludzi, został gen. . 25 maja od strony miast Jelendorf i Szamchor zaatakowały Gandżę stacjonujące w okolicy wojska bolszewickie, ale zostały odrzucone. W tej sytuacji bolszewicy rozpoczęli ostrzał artyleryjski Gandży. Doszło do pojedynku artyleryjskiego z działami azerbejdżańskimi pod dowództwem ppłk. Stankiewicza, w wyniku którego artyleria bolszewicka zamilkła. 26 maja ponownie doszło do ataku wojsk bolszewickich na miasto i ponownie zostały one zmuszone do odwrotu. 27 maja cały dzień działa bolszewickie ostrzeliwały Gandżę. 28 maja do szturmu na pozycje azerbejdżańskie ruszyła dywizja konna wojsk bolszewickich, ale została prawie całkowicie zniszczona. Nie udał się też atak piechoty. Do akcji wkroczyła sprowadzona przez bolszewików ciężka artyleria. Znad granicy z Demokratyczną Republiką Gruzji na pomoc przybyła 18 Dywizja Konna pod dowództwem Kuryszki, dywizjon haubic i 4 samochody pancerne. Dowództwo nad tymi siłami objął Michaił Wielikanow. 29 maja siły bolszewickie wzmocnił 179 Pułk Strzelecki, ściągnięty z granicy z Demokratyczną Republiką Armenii. W wyniku ataku oddziałów bolszewickich została przez nie zajęta droga prowadząca do wsi Chaczbułag. Tego dnia zginęli ze strony azerbejdżańskiej dowódca batalionu piechoty kpt. Miri-zade, ppłk Stankiewicz i płk Hauzen. Znad granicy z Gruzją przybyła bolszewicka 2 Brygada Piechoty w składzie 175 i 176 Pułków Strzeleckich oraz dywizjon lekkiej artylerii. Z kolei z Baku przybył dywizjon samochodów pancernych i armeńska bateria górska. 30 maja pod przeważającym naporem sił bolszewickich powstańcy byli zmuszeni ustąpić z części Gandży. Wykorzystując zwycięstwo, bolszewicy wzmocnili napór, w wyniku czego 2 czerwca zdobyli całe miasto. Z Gandży wycofała się część wojsk azerbejdżańskich z uchodźcami cywilnymi, co było ubezpieczane przez dwie kompanie piechoty i kompanię karabinów maszynowych. W nocy z 2 na 3 czerwca żołnierze zostali zwolnieni do domów. Do Gruzji przedostał się niewielki oddział zbrojny na czele z płk. Dzachangir-bekiem Kazymbekowem. Po stłumieniu powstania bolszewicy rozstrzelali kilkuset mieszkańców Gandży, w tym sześciu generałów byłej armii azerbejdżańskiej. Łączne straty powstańców wyniosły ok. 1 tys. zabitych i rannych, zaś wojsk bolszewickich ok. 920 zabitych. (pl)
- Гянджинський заколот (азерб. Gəncə qiyamı), також можна зустріти Гянджинське повстання (азерб. Gəncə antisovet üsyanı), а в одному з документів радянського часу Єлизаветинське повстання — антирадянський, антибільшовицький збройний виступ з метою повалення Радянської влади в Азербайджані, який відбувся у травні 1920 року в місті Гянджа. Повстання підняли частини 1-ї піхотної дивізії старої азербайджанської армії, офіцери якої брали участь в організації заколоту. Тривалі бої, що розгорнулися навколо міста і на його вулицях, носили запеклий характер, але в них відзначилися як повсталі азербайджанські військовослужбовці, так і червоноармійці. З обох сторін у битві брали участь як колишні офіцери царської армії, так і різні політичні та етнічні групи. Після придушення заколоту, стару азербайджанську армію було розформовано, а замість неї почалося активне формування . (uk)
- Гянджинский мятеж (азерб. Gəncə qiyamı), также можно встретить Ганджинский мятеж, Гянджинское восстание (азерб. Gəncə antisovet üsyanı), а в одном из документов советского времени Елизаветинское восстание — антисоветское, антибольшевистское вооружённое выступление с целью свержения Советской власти в Азербайджане, которое произошло в мае 1920 года в городе Гяндже. Восстание было поднято частями 1-й пехотной дивизии старой азербайджанской армии, офицеры которой участвовали в организации мятежа. Длительные бои, развернувшиеся вокруг города и на его улицах, носили ожесточённый характер, но в них отличились как восставшие азербайджанские военнослужащие, так и красноармейцы. С обеих сторон в сражении участвовали как бывшие офицеры царской армии, так и различные политические и этнические группы. После подавления мятежа, старая азербайджанская армия была расформирована, а взамен неё началось активное формирование Азербайджанской Красной Армии. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Der Aufstand von Gəncə, bekannt auch als Revolte von Gəncə, ereignete sich Ende Mai 1920 in Gəncə, wenige Wochen nach der Etablierung der Sowjetherrschaft in Aserbaidschan. (de)
- The 1920 Ganja revolt (Azerbaijani: Gəncə üsyanı) – popular uprising against the Soviet occupation that took place in Ganja on 26–31 May 1920. The goal of the uprising was to liberate Azerbaijan from the Soviet occupation and put an end to the arbitrariness of the communists. This was the biggest rebellion against the occupation of Azerbaijan in the 20th century and caused the most losses. The organisers and leading force of the uprising were the officers of the army of the Azerbaijan Democratic Republic. (en)
- Powstanie w Gandży (ros. Гянджинский мятеж, az. Gəncə üsyanı) – antybolszewickie wystąpienie zbrojne wojsk azerbejdżańskich w Gandży w połowie 1920 roku. Po zajęciu bez walki terytorium Demokratycznej Republiki Azerbejdżanu, przypieczętowanym wkroczeniem do Baku 28 kwietnia 1920 r. przez wojska bolszewickie, doszło do szeregu zbrojnych buntów i powstań przeciwko rewolucyjnej władzy. Były one reakcją na sowietyzację Azerbejdżanu, rabunek bakińskich pól naftowych, wojenne rekwizycje, walkę z religią i rządy terroru. (pl)
- Гянджинский мятеж (азерб. Gəncə qiyamı), также можно встретить Ганджинский мятеж, Гянджинское восстание (азерб. Gəncə antisovet üsyanı), а в одном из документов советского времени Елизаветинское восстание — антисоветское, антибольшевистское вооружённое выступление с целью свержения Советской власти в Азербайджане, которое произошло в мае 1920 года в городе Гяндже. После подавления мятежа, старая азербайджанская армия была расформирована, а взамен неё началось активное формирование Азербайджанской Красной Армии. (ru)
- Гянджинський заколот (азерб. Gəncə qiyamı), також можна зустріти Гянджинське повстання (азерб. Gəncə antisovet üsyanı), а в одному з документів радянського часу Єлизаветинське повстання — антирадянський, антибільшовицький збройний виступ з метою повалення Радянської влади в Азербайджані, який відбувся у травні 1920 року в місті Гянджа. Після придушення заколоту, стару азербайджанську армію було розформовано, а замість неї почалося активне формування . (uk)
|