| dbo:abstract
|
- سطح الماء الجوفي أو وِفاض الماء (بالإنجليزية: water table)، هو السطح العلوي لمنطقة التشبع. منطقة التشبع هي حيث يتم تشبع مسام وكسور الأرض بالماء. سطح الماء الجوفي هو السطح الذي يكون فيه رأس ضغط الماء مساويًا للضغط الجوي (حيث يكون قياس الضغط = 0). يمكن تصورها على أنها «سطح» المواد تحت السطحية المشبعة بالمياه الجوفية في محيط معين. (ar)
- Hladina podzemní vody tvoří rozhraní mezi saturovanou zónou a nesaturovanou zónou v horninovém prostředí. Pro hladinu podzemní vody platí, že vlhkost horninového prostředí w je rovna celkové pórovitosti a hodnota tlakové výšky z je rovna 0. Z geometrického a hydrogeologického hlediska se rozlišují hladiny podzemní vody na:
* volnou – geometrické místo bodů příslušejících dané zvodni, v nichž je současně tlak podzemní vody roven tlaku atmosférickému. Je to plocha omezující shora volnou zvodeň.
* napjatou – svrchní hraniční plocha zvodně, charakterizovaná tlakem podzemní vody vyšším než je tlak atmosférický. Představuje horní ohraničení napjaté zvodně,
* výtlačnou – jedná se o piezometrickou hladinu napjaté zvodně. Z energetického hlediska se definuje piezometrická hladina zvodně (piezometrická plocha) jako ideální plochu představující geometrické místo bodů, ve kterých je tlak podzemní vody určité zvodně roven atmosférickému tlaku, tedy místa piezometrických úrovní měřených nebo měřitelných vrty v dané zvodni. Piezometrická hladina napjaté zvodně se označuje jako výtlačná hladina (kladná v případě polohy nad terénem, záporná v případě polohy pod terénem) a leží vždy nad stropem zvodně. Rozdíl piezometrických hladin měřených mezi dvěma body dělený jejich vzdáleností se nazývá piezometrickým gradientem Ip. Platí: kde h1, h2 - piezometrické hladiny v pozorovacích bodech 1 a 2L - vzdálenost mezi pozorovacími body 1 a 2 Z hlediska ovlivnění zásahem do zvodně se rozlišuje:
* statická (přírodní) hladina podzemní vody – hladina vody ve vrtu (studni) kdy její úroveň není ovlivněna žádným hydraulickým zásahem do zvodně (odběrem nebo doplňováním vody),
* dynamická hladina podzemní vody – hladina ve vrtu(studni) ovlivněná zásahem do zvodně v daném objektu. Podle ustálenosti v čase se rozlišuje:
* ustálená hladina jako statická nebo dynamická hladina ve vrtu, která po předchozím narušení přestala vykazovat soustavný měřitelný vzestup nebo pokles z hlediska uvažovaného časového intervalu (může však vykazovat změny z hlediska režimních změn celého zvodněného systému)
* neustálená hladina tj. hladina, která po předchozím hydraulickém zásahu vykazuje soustavný měřitelný pokles nebo vzestup z hlediska uvažovaného časového intervalu. V místech, kde hladina podzemní vody protíná povrch terénu, dochází k odvodňování podzemní vody formou pramenních vývěrů nebo drenáže příronů do vodotečí. (cs)
- Der Grundwasserspiegel, auch Grundwasserlinie oder Grundwasserstand genannt, ist die Ausgleichsfläche zwischen dem Druck des Grundwassers und dem Druck der Atmosphäre. Bei Bauprojekten ist häufig der Höchste Grundwasserstand (HGW) von Relevanz, der auch als Bemessungsgrundwasserstand bezeichnet wird. (de)
- El nivel freático corresponde al nivel superior de una capa freática o de un acuífero en general. También se conoce como capa freática, manto freático, napa freática, napa subterránea (del francés nappe: ‘mantel’), tabla de agua (traducción del inglés water table), o simplemente freático. Al perforar un pozo de captación de agua subterránea en un acuífero libre, el nivel freático es la distancia a la que se encuentra el agua desde la superficie del terreno, y en este caso la presión de agua en la superficie del acuífero es igual a la presión atmosférica. En el caso de un acuífero confinado, el nivel del agua que se observa en el pozo corresponde al nivel piezométrico. (es)
- Le niveau, la cote ou la surface piézométrique est l'altitude ou la profondeur (par rapport à la surface du sol) de la limite entre la nappe phréatique et la zone vadose dans une formation aquifère. Ce niveau est mesuré à l'aide d'un piézomètre. La cote piézométrique au point i s'écrit : Cp(i) en mètres (m). Le niveau piézométrique théorique normal moyen en un lieu et à une date donnée dans l'année est le niveau de référence par rapport auquel on dira que la rivière est en situation de crue ou d'étiage, ou que la nappe est rechargée ou en manque d'eau. Là où la nappe affleure, c'est le plafond de la nappe, qui peut être le niveau d'une rivière, d'un fleuve, d'un étang naturel, etc. (fr)
- The water table is the upper surface of the zone of saturation. The zone of saturation is where the pores and fractures of the ground are saturated with water. It can also be simply explained as the depth below which the ground is saturated. The water table is the surface where the water pressure head is equal to the atmospheric pressure (where gauge pressure = 0). It may be visualized as the "surface" of the subsurface materials that are saturated with groundwater in a given vicinity. The groundwater may be from precipitation or from groundwater flowing into the aquifer. In areas with sufficient precipitation, water infiltrates through pore spaces in the soil, passing through the unsaturated zone. At increasing depths, water fills in more of the pore spaces in the soils, until a zone of saturation is reached. Below the water table, in the phreatic zone (zone of saturation), layers of permeable rock that yield groundwater are called aquifers. In less permeable soils, such as tight bedrock formations and historic lakebed deposits, the water table may be more difficult to define. The water table should not be confused with the water level in a deeper well. If a deeper aquifer has a lower permeable unit that confines the upward flow, then the water level in this aquifer may rise to a level that is greater or less than the elevation of the actual water table. The elevation of the water in this deeper well is dependent upon the pressure in the deeper aquifer and is referred to as the potentiometric surface, not the water table. (en)
- 지하수위 또는 지하수면(영어: Water table)이란 포화지층 위 수면을 의미하는 용어이다. 지하수위는 수두(水頭)가 대기압과 일정하다. 지하수를 머금고 포화상태가 된 지표면 밑 성분들의 "표면"이라고 표현할 수 있다. (ko)
- Zwierciadło wód podziemnych – linia równowagi ciśnień: hydrostatycznego wód podziemnych i atmosferycznego, stanowiąca granicę stref aeracji i saturacji oraz powierzchnię wód podziemnych. Jeżeli zwierciadło znajduje się tylko pod ciśnieniem atmosferycznym – nad nim znajduje się strefa aeracji, co umożliwia swobodne podnoszenie się poziomu wody – to nazywa się je zwierciadłem swobodnym. Kiedy jednak nad zwierciadłem znajduje się warstwa trudno przepuszczalna lub całkowicie nieprzepuszczalna to wówczas woda nie może się swobodnie podnosić i znajduje się pod ciśnieniem wyższym niż ciśnienie atmosferyczne, natomiast przebieg zwierciadła jest tożsamy ze stropem warstwy wodonośnej i jest wymuszony przez nadległe warstwy – to nazywa się je zwierciadłem napiętym. Ciśnienie wywoływane przez nadległe warstwy skalne i napinające zwierciadło nazywane jest ciśnieniem piezometrycznym. Wartość tego ciśnienia odwzorowuje linia ciśnień piezometrycznych, nazywana również zwierciadłem piezometrycznym, która wyznacza poziom równowagi hydrostatycznej. Jeżeli warstwa wodonośna pod ciśnieniem piezometrycznym zostanie nawiercona, to woda zostanie wypchnięta w górę przez ciśnienie hydrostatyczne i podniesie się do linii ciśnień piezometrycznych, gdzie ustali się tzw. zwierciadło statyczne. Wody o zwierciadle napiętym nazywa się wodami naporowymi. Jeżeli zwierciadło piezometryczne wód naporowych przebiega poniżej powierzchni topograficznej to wody te nazywa się wodami subartezyjskimi. Kiedy zaś zwierciadło przebiega ponad powierzchnią terenu to wówczas są to wody artezyjskie. Jeżeli zostanie nawiercona warstwa wodonośna wód artezyjskich to woda samoistnie podniesie się, a ponieważ poziom równowagi znajduje się ponad powierzchnią to woda samoistnie wypłynie. W nazewnictwie technicznym stosuje się terminy: zwierciadła nawierconego, z reguły jest to spąg warstwy nieprzepuszczalnej, więc można uznać, że pojęcie jest tożsame ze zwierciadłem napiętym wód naporowych; oraz zwierciadła ustalonego, które ustali się po nawierceniu zwierciadła nawierconego, pojęcie tożsame ze zwierciadłem statycznym. W rysunkach geotechnicznych, na przekrojach gruntu zwierciadło nawiercone oznacza się pustą nablą, zwierciadło ustalone wypełnioną nablą, a zwierciadło swobodne oboma znakami na raz. Do oznaczania punktów o jednakowej głębokości (mierzonej od powierzchni topograficznej) swobodnego zwierciadła wód podziemnych na mapie wykorzystuje się hydroizobaty. Do oznaczania punktów o jednakowej wysokości (mierzonej od poziomu morza) swobodnego zwierciadła wód podziemnych na mapie wykorzystuje się hydroizohipsy. Natomiast do oznaczania punktów o jednakowej miąższości warstwy wodonośnej na mapie wykorzystuje się hydroizopachy. (pl)
- Lençol freático (do grego + atos, significando "reservatório de água", "cisterna"), lençol superficial ou lençol de água é a superfície que delimita a zona de saturação da zona de aeração do solo. Abaixo do lençol freático, a água subterrânea preenche todos os espaços porosos e permeáveis do solo. O reservatório abaixo do lençol é chamado de "aquífero livre", por oposição a "confinado". (pt)
|
| rdfs:comment
|
- سطح الماء الجوفي أو وِفاض الماء (بالإنجليزية: water table)، هو السطح العلوي لمنطقة التشبع. منطقة التشبع هي حيث يتم تشبع مسام وكسور الأرض بالماء. سطح الماء الجوفي هو السطح الذي يكون فيه رأس ضغط الماء مساويًا للضغط الجوي (حيث يكون قياس الضغط = 0). يمكن تصورها على أنها «سطح» المواد تحت السطحية المشبعة بالمياه الجوفية في محيط معين. (ar)
- Der Grundwasserspiegel, auch Grundwasserlinie oder Grundwasserstand genannt, ist die Ausgleichsfläche zwischen dem Druck des Grundwassers und dem Druck der Atmosphäre. Bei Bauprojekten ist häufig der Höchste Grundwasserstand (HGW) von Relevanz, der auch als Bemessungsgrundwasserstand bezeichnet wird. (de)
- 지하수위 또는 지하수면(영어: Water table)이란 포화지층 위 수면을 의미하는 용어이다. 지하수위는 수두(水頭)가 대기압과 일정하다. 지하수를 머금고 포화상태가 된 지표면 밑 성분들의 "표면"이라고 표현할 수 있다. (ko)
- Lençol freático (do grego + atos, significando "reservatório de água", "cisterna"), lençol superficial ou lençol de água é a superfície que delimita a zona de saturação da zona de aeração do solo. Abaixo do lençol freático, a água subterrânea preenche todos os espaços porosos e permeáveis do solo. O reservatório abaixo do lençol é chamado de "aquífero livre", por oposição a "confinado". (pt)
- Hladina podzemní vody tvoří rozhraní mezi saturovanou zónou a nesaturovanou zónou v horninovém prostředí. Pro hladinu podzemní vody platí, že vlhkost horninového prostředí w je rovna celkové pórovitosti a hodnota tlakové výšky z je rovna 0. Z geometrického a hydrogeologického hlediska se rozlišují hladiny podzemní vody na: Rozdíl piezometrických hladin měřených mezi dvěma body dělený jejich vzdáleností se nazývá piezometrickým gradientem Ip. Platí: kde h1, h2 - piezometrické hladiny v pozorovacích bodech 1 a 2L - vzdálenost mezi pozorovacími body 1 a 2 Podle ustálenosti v čase se rozlišuje: (cs)
- El nivel freático corresponde al nivel superior de una capa freática o de un acuífero en general. También se conoce como capa freática, manto freático, napa freática, napa subterránea (del francés nappe: ‘mantel’), tabla de agua (traducción del inglés water table), o simplemente freático. (es)
- Le niveau, la cote ou la surface piézométrique est l'altitude ou la profondeur (par rapport à la surface du sol) de la limite entre la nappe phréatique et la zone vadose dans une formation aquifère. Ce niveau est mesuré à l'aide d'un piézomètre. La cote piézométrique au point i s'écrit : Cp(i) en mètres (m). (fr)
- The water table is the upper surface of the zone of saturation. The zone of saturation is where the pores and fractures of the ground are saturated with water. It can also be simply explained as the depth below which the ground is saturated. The water table is the surface where the water pressure head is equal to the atmospheric pressure (where gauge pressure = 0). It may be visualized as the "surface" of the subsurface materials that are saturated with groundwater in a given vicinity. (en)
- Zwierciadło wód podziemnych – linia równowagi ciśnień: hydrostatycznego wód podziemnych i atmosferycznego, stanowiąca granicę stref aeracji i saturacji oraz powierzchnię wód podziemnych. Jeżeli zwierciadło znajduje się tylko pod ciśnieniem atmosferycznym – nad nim znajduje się strefa aeracji, co umożliwia swobodne podnoszenie się poziomu wody – to nazywa się je zwierciadłem swobodnym. Wody o zwierciadle napiętym nazywa się wodami naporowymi. (pl)
|