| dbo:abstract
|
- Walter Hus (né en 1959) est un pianiste et compositeur contemporain belge. (fr)
- Walter Hus (born 2 July 1959) is a Belgian composer and musician. He studied at the music conservatories in Ghent and Brussels. In 1984, he graduated with excellence (Diplôme supérieur) for piano with Prof. Dr. Robert Steyaert and soon became involved with new music in many different expressions. He performed improvised piano recitals (1984: LP Eight Etudes on Improvisation); occasionally flirted with free jazz (Belgisch Pianokwartet) and rock (Simpletones); collaborated with painters (Michel Thuns) and video artists (Walter Verdin, Marie André). He wrote film scores for Suite Sixteen (Dominique Deruddere) and The Pillow Book (Peter Greenaway); toured the world with his ensemble Maximalist! and wrote and performed for theatre and ballet (amongst others Anne Teresa De Keersmaeker, Wim Vandekeybus, , Needcompany, , Discordia, Beukelaars, Kortekaas, Ritsema). From the nineties on, he appeared less on stage and concentrated on composition as his main interest. He was commissioned by a number of music institutions and festivals, such as the , deSingel, the , , Festival van Vlaanderen, Antwerpen '93, Happy New Ears, Vooruit, Felix Meritis, Hebbel Theater and the . Recent works include four String Quartets ("La Théorie", "Le Désir", "Le Miroir" and "La Folie") and their symphonic transcriptions; chamber music for various combinations of instruments; music for choir and wind-ensembles; one Violin Concerto; one Piano Concerto; solo pieces; two song cycle; a children's opera ("de Nacht"); "Orfeo", an opera His trilogy of operas ("Meneer, de zot & tkint" / "Bloetwollefduivel" / "Titus Andonderonikustmijnklote"), lyrics by , toured in Belgium and other European countries and were described as "masterpieces of stilistic venom [...] flawless little lessons in opera eshthetics" He composed a cycle of twenty-four preludes and fugues in four volumes, for multiple combinations of instruments. In 2004 he performed Books II & III of Preludes and Fugues for 2 pianos with pianist/composer Frederic Rzewski. In 2012, Hus created an opera based on Chris Ware's Lint (Acme Novelty Library #20). Since 2004, Walter Hus is artist in residence at Namahn. Walter Hus' recording studio, featuring a , is located in the Namahn spaces. In recent years, Hus is best known for his work with the Decap organ. He started transcribing sheet music for Decap's new instruments in the early 2000s and "fell completely in love with the whole instrumentarium and saw far greater potential in it". Decap lent him an instrument, and Hus continues composing for and performing with the organ. In 2010, Hus composed a Decap version of Universal Nation for the documentary The Sound of Belgium. In 2015, he received the Ensor Award at the for his soundtrack to the film N-the madness of reason by Peter Krüger. (en)
- Walter Hus (Mol, 2 juli 1959) is een Belgisch componist en solist. Hij evolueert van concertpianist (1969) naar pianist-improvisator (1979) en uiteindelijk vooral naar componist. In 1984 stapt hij samen met , Peter Vermeersch en in , waarmee hij onder meer de muziek voor verscheidene voorstellingen van Anne Teresa De Keersmaeker en Wim Vandekeybus componeert en uitvoert. In de jaren 1980 speelt Hus ook free jazz in het , werkt hij samen met de Gentse avant-garde rockband en componeert hij voor modeshows (onder meer Five to Five voor Yohji Yamamoto). Vanaf de jaren 1990 concentreert Hus zich nog meer op compositie en treedt hij minder zelf op. Hij componeert voor films (onder meer van Dominique Deruddere en The Pillow Book van Peter Greenaway), voor festivals (onder meer , Festival van Vlaanderen, ), en voor diverse theater- en muziekhuizen (onder meer Kaaitheater, deSingel, Vooruit, Felix Meritis, en Rode pomp). Hij componeert onder meer vier strijkkwartetten (La Théorie, Le Désir, Le Miroir en La Folie) en maakt er symfonische transcripties van, kamermuziek voor verscheidene combinaties van instrumenten, muziek voor koor en blaasinstrumenten, een ciolooconcerte, een pianoconcerto, twee zangcyli, een kinderopera (de Nacht) en de opera Orfeo. De drie opera's Meneer, de zot & tkint / Bloetwollefduivel / Titus Andonderonikustmijnklote op tekst van Jan Decorte, werden omschreven als "meesterwerkjes in stilistisch venijn (...) loepzuivere lesjes in opera-esthetica" In 2000 krijgt Hus de opdracht om bestaande muziek te hertalen voor een nieuwe generatie Decap-orgels. Hij ziet zeer veel potentieel in het instrument, vraagt en krijgt een orgel om in zijn studio in Sint-Joost-ten-Node te plaatsen. Hij componeert sindsdien voor zijn (volledig computergestuurd) Decap-orgel en treedt er ook mee op: zo maakt hij in 2010 een versie van voor de documentaire . In 2012 schrijft Hus een opera gebaseerd op Chris Ware's Lint.. In 2015 wint hij op het Filmfestival van Oostende de Ensor voor beste muziek voor de soundtrack van de film N - The Madness of Reason van . (nl)
- Вальтер Хюс (нидерл. Walter Hus; род. 1959) — бельгийский композитор и пианист. Окончил Брюссельскую консерваторию (1984) как пианист, ученик . Выступал как пианист, в том числе с импровизациями. С начала 1990-х гг. переключился преимущественно на занятия композицией. К середине 2000-х гг. написал пять опер (его оперу Орфей поставил в 1993 Ян Лауэрс), концерты для скрипки и для фортепиано с оркестром, вокальный цикл «Мужчина в голубом плаще» (нем. Der Mann im blauen Mantel; 1994) на стихи Рильке, цикл из четырёх струнных квартетов — «Теория» (фр. La Théorie; 1988), «Желание» (фр. Le Désir; 1991), «Зеркало» (фр. Le Miroir; 1996) и «Безумие» (фр. La Folie; 2000), а также целый ряд других симфонических и камерных произведений. Наибольшей известностью пользуются сборники прелюдий и фуг Хюса для двух фортепиано — благодаря тому, что он неоднократно исполнял их дуэтом со знаменитым американским композитором и пианистом Фредериком Ржевским. Фрагмент струнного квартета «Теория» был использован в саундтреке к фильму Питера Гринуэя «Интимный дневник». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Walter Hus (né en 1959) est un pianiste et compositeur contemporain belge. (fr)
- Walter Hus (born 2 July 1959) is a Belgian composer and musician. He studied at the music conservatories in Ghent and Brussels. In 1984, he graduated with excellence (Diplôme supérieur) for piano with Prof. Dr. Robert Steyaert and soon became involved with new music in many different expressions. He performed improvised piano recitals (1984: LP Eight Etudes on Improvisation); occasionally flirted with free jazz (Belgisch Pianokwartet) and rock (Simpletones); collaborated with painters (Michel Thuns) and video artists (Walter Verdin, Marie André). (en)
- Walter Hus (Mol, 2 juli 1959) is een Belgisch componist en solist. Hij evolueert van concertpianist (1969) naar pianist-improvisator (1979) en uiteindelijk vooral naar componist. In 1984 stapt hij samen met , Peter Vermeersch en in , waarmee hij onder meer de muziek voor verscheidene voorstellingen van Anne Teresa De Keersmaeker en Wim Vandekeybus componeert en uitvoert. In de jaren 1980 speelt Hus ook free jazz in het , werkt hij samen met de Gentse avant-garde rockband en componeert hij voor modeshows (onder meer Five to Five voor Yohji Yamamoto). (nl)
- Вальтер Хюс (нидерл. Walter Hus; род. 1959) — бельгийский композитор и пианист. Окончил Брюссельскую консерваторию (1984) как пианист, ученик . Выступал как пианист, в том числе с импровизациями. С начала 1990-х гг. переключился преимущественно на занятия композицией. К середине 2000-х гг. написал пять опер (его оперу Орфей поставил в 1993 Ян Лауэрс), концерты для скрипки и для фортепиано с оркестром, вокальный цикл «Мужчина в голубом плаще» (нем. Der Mann im blauen Mantel; 1994) на стихи Рильке, цикл из четырёх струнных квартетов — «Теория» (фр. La Théorie; 1988), «Желание» (фр. Le Désir; 1991), «Зеркало» (фр. Le Miroir; 1996) и «Безумие» (фр. La Folie; 2000), а также целый ряд других симфонических и камерных произведений. Наибольшей известностью пользуются сборники прелюдий и фуг Хюса дл (ru)
|