| dbo:abstract
|
- L'"Anarquia" fou un període històric que es va desenvolupar a Anglaterra durant el regnat del rei Esteve de Blois (1135-1154), que es va caracteritzar per la inestabilitat i la guerra civil. El període va estar marcat per la crisi en la successió a la corona d'Anglaterra, després de la mort del rei Enric I d'Anglaterra, l'any 1135, en la qual es van disputar el tron Esteve i la seva cosina, l'emperadriu Matilde. Encara que Esteve va ser coronat rei, l'estat de guerra permanent entre els seguidors de tots dos bàndols va impedir el govern efectiu del país durant gairebé tot el regnat d'Esteve. La situació de crisi no es va resoldre fins al 1153, un any abans de la mort d'Esteve, quan pel Tractat de Wallingford es va nomenar hereu de la corona al fill de Matilde, el futur rei Enric II d'Anglaterra, fet que va significar l'establiment de la dinastia Plantagenet a la corona d'Anglaterra. (ca)
- حرب اللاسلطوية (بالإنجليزية: The Anarchy) هي حرب أهلية دارت بين إنجلترا ومقاطعة نورماندي في فرنسا في الفترة بين عامي 1135 و1153، وأفضت إلى انهيار القانون والنظام في تلك البلدان على نطاق واسع. نشبت تلك الحرب بسبب نزاع على خلافة عرش هنري الأول بعد وفاة ابنه ووريث عرشه الوحيد ويليام أديلين عن غير قصد على متن السفينة البيضاء التي غرقت في عام 1120. حاول هنري بعد ذلك أن يجعل ابنته ماتيلدا وريثة عرشه بلا جدوى. وعقب وفاة الملك هنري عام 1135، استولى ابن أخيه ستيفن على عرش إنجلترا بمعاونة أخيه هنري أسقف مدينة وينشستر. شهد عهد ستيفن قتالًا عنيفًا بين بارونات إنجلترا وقادة ويلز المتمردين والغزاة الاسكتلنديين. نجحت ماتيلدا في غزو إنجلترا عام 1139 بمعاونة أخيها غير الشقيق، روبرت فيتزروي، عقب نشوب ثورة كبيرة في جنوب غرب إنجلترا. لم ينجح أيٌّ من الطرفين في تحقيق أي انتصارات كبيرة خلال الأعوام الأولى من الحرب. نجحت ماتيلدا في السيطرة على جنوب غرب إنجلترا وجزء كبير من وادي نهر التمز، بينما ظل ستيفن مسيطرًا على منطقة جنوب الشرق. تميزت قلاع تلك الحقبة من التاريخ بدفاعاتها القوية وحصانتها ضد الهجمات العسكرية، ولذلك اقتصرت أساليب الهجوم على حرب الاستنزاف إلى حد كبير، بما يشمل الحصارات والغارات والمناوشات التي دارت بين جيوش المشاة والفرسان، وكثير منهم كانوا من المرتزقة. أُسر ستيفن في عام 1141 إثر معركة لنكولن، ما أدى إلى انهيار سلطته في معظم أنحاء البلاد. هُوجمت ماتيلدا وهي على وشك أن تُتوج ملكة من قبل بعض الحشود الغاضبة، واضطرت إلى الخروج من لندن. أُسر روبرت فيتزروي في معركة وينشستر، وبعدها اتفق الطرفان على تبادل الأسرى. كاد ستيفن أن يأسر ماتيلدا قي عام 1142 في حصار أوكسفورد، ولكنها لاذت بالفرار من قلعة أوكسفورد، وعبرت نهر التمز المتجمد بأمان. ظلت الحرب قائمة لعدة أعوام طوال. نجح زوج ماتيلدا، جوفري الخامس، في احتلال نورماندي، ولكن لم يحقق أي من الطرفين انتصارًا كبيرًا في إنجلترا. ازداد نفوذ البارونات المتمردين في إنجلترا الشمالية وشرق أنجليا نتيجة الدمار الشامل الذي حل بمناطق القتال الرئيسية. عادت ماتليدا إلى نورماندي عام 1148 تاركةً مهمة الحملات العسكرية في إنجلترا إلى ابنها الصغير هنري الثاني. وفي عام 1152 حاول ستيفن وماتيلدا الأولى (زوجة ستيفن وعقيلة ملك إنجلترا) أن يقنعوا الكنسية الكاثوليكية بجعل ابنهما الأكبر يوستاس الرابع وريثًا شرعيًا لعرش إنجلترا بعد أبيه، ولكن بلا جدوى. وبحلول الـ1150ـات آثرت الكنيسة وبارونات إنجلترا عقد السلام على استمرار الحرب. فقدت جيوش كلا الطرفين عزيمة القتال عندما حاول هنري الثاني أن يغزو إنجلترا من جديد في عام 1153. اتفق هنري وستيفن في النهاية على عقد السلام بعد عدة حملات عسكرية وحصار قلعة والينغفورد. أبرم الطرفان معاهدة والينغفورد التي اعترف فيها ستيفن بهنري الثاني وريثًا لعرش إنجلترا. تُوفي ستيفن في العام التالي، واعتلى هنري عرش إنجلترا بصفته هنري الثاني، أول ملك إنجليزي من الأسرة الأنجوية، مستهلًا حقبة طويلة من إعادة إعمار البلاد. وصف رواة التاريخ تلك الفترة بأنها «الحقبة التي غفل فيها المسيح وقديسوه»، بينما أطلق المؤرخون الفيكتوريون مصطلح «اللاسلطوية» على تلك الحرب بسبب الفوضى التي عمت في البلاد، ولكن المؤرخون المعاصرون يشككون في مدى دقة هذا المصطلح وصحة بعض الروايات المعاصرة لتلك الفترة. (ar)
- Als die Anarchie (englisch The Anarchy) wird in der englischen Geschichtsschreibung der von 1135 bis 1154 dauernde Bürgerkrieg nach dem Tod König Heinrichs I. bezeichnet. In dem Thronstreit kämpften Heinrichs Tochter Matilda (auch Kaiserin Matilda oder engl. Empress Maud genannt) und sein Neffe Stephan von Blois um die Herrschaft über das Königreich England. Nachdem Stephan sich zunächst durchgesetzt hatte, musste er 1153 im Vertrag von Wallingford Heinrich Plantagenet, den Sohn Matildas mit Graf Gottfried von Anjou, als seinen Nachfolger anerkennen. Der Konflikt endete 1154 mit der Thronbesteigung Heinrichs II., mit der die über 300 Jahre währende Herrschaft des Hauses Plantagenet über England begann. (de)
- Ingeles anarkia edota Ingalaterrako anarkia (ingelesez: The Anarchy) Ingalaterrako Erresuman eta Eztebe Ingalaterrakoaren erregealdian zehar (1135-1154) jazotako ezegonkortasun sozial eta politiko eta gerra zibil aldia izan zen. Aldi honetako ezaugarri nagusia Ingalaterrako Koroaren ondorengotza krisia izan zen, 1135ean Henrike I.a Ingalaterrakoa zendu ondoren, tronuaren jabetza lortzeko Eztebe Bloisekoa eta haren lehengusu Matilde Ingalaterrakoa lehiatu ziren. Nahiz eta azkenean Eztebe errege koroatu izan, bi aldeetako jarraitzaileen arteko borroken ondorioz Ezteberen erregealdi osoan herrialdeak gobernu eraginkortasun eza jasan zuen. Krisialdia 1153. urtera arte ez zen konpondu, hain zuzen ere, Matilderen semea zen Henrike II.a Ingalaterrakoa tronurako ondorengo izendatu zuten arte. Honek Ingalaterrako Erresuman Plantagenet leinua ezartzea suposatu zuen. (eu)
- La Anarquía inglesa, conocida también como la Anarquía (en inglés, The Anarchy), fue una guerra civil en Inglaterra y Normandía entre 1135 y 1153 que dio paso a un desplome generalizado de la ley y el orden. Fue una crisis de sucesión provocada por la muerte accidental de Guillermo Adelin, único hijo legítimo de Enrique I, en un naufragio en 1120. Los intentos del rey de instalar a su hija Matilde como su sucesora no tuvieron éxito; a su muerte el 1 de diciembre de 1135, su sobrino Esteban de Blois se apoderó del trono inglés con la ayuda de su hermano Enrique de Blois, obispo de Winchester. Los primeros años del reinado de Esteban estuvieron marcados por feroces combates con los barones ingleses, los líderes galeses rebeldes y los invasores escoceses. Después de una gran sublevación en el suroeste de Inglaterra, Matilde lo invadió en 1139 con la ayuda de su medio hermano Roberto de Gloucester. Ninguno de los bandos logró una ventaja decisiva durante los primeros años de la guerra; Matilde llegó a controlar el sudoeste de Inglaterra y gran parte del , mientras que Esteban mantuvo el control del sudeste. Los castillos de la época eran fácilmente defendibles y gran parte de la lucha era de carácter desgastante, ya que comprendía asedios, incursiones y escaramuzas entre ejércitos de caballeros y soldados de infantería, muchos de ellos mercenarios. En 1141, Esteban fue capturado después de la batalla de Lincoln, lo que causó el colapso de su autoridad sobre la mayor parte del país. Sin embargo, a punto de ser coronada reina, Matilde se vio forzada a retirarse de Londres por multitudes hostiles; poco después, Roberto de Gloucester fue hecho prisionero en el tumulto de Winchester y ambos bandos acordaron intercambiar a sus respectivos cautivos. Esteban casi capturó a su rival en 1142 durante el asedio de Oxford, pero ella se escapó del castillo de Oxford a través del congelado Támesis. La guerra se prolongó varios años más. El consorte de Matilde, Godofredo V de Anjou, conquistó Normandía, pero en Inglaterra ninguno de los dos bandos pudo alcanzar la victoria. Los barones rebeldes comenzaron a acumular cada vez más poder en el norte de Inglaterra y en Anglia Oriental, con una devastación generalizada en las zonas donde se libraron combates importantes. En 1148, Matilde regresó a Normandía y dejó la campaña en Inglaterra en manos de su hijo Enrique FitzEmpress. Esteban intentó sin éxito que su propio vástago Eustaquio fuese reconocido por la Iglesia como el próximo rey. A principios de los años 1150, los barones y la Iglesia en su mayoría querían la paz a largo plazo. Cuando Enrique FitzEmpress volvió a invadir Inglaterra en 1153, las fuerzas de ambas facciones no estaban dispuestas a luchar. Después de una campaña limitada y el asedio de Wallingford, Esteban y Enrique acordaron una paz negociada, el Tratado de Wallingford, en el que se reconoció al segundo como el heredero. Esteban murió al año siguiente y Enrique FitzEmpress (ya Enrique II) ascendió al trono como el primer rey angevino de Inglaterra, quien emprendió un largo período de reconstrucción. Los cronistas describieron el período de la guerra civil como uno en el que «Cristo y sus santos estaban dormidos» y los historiadores victorianos nombraron al conflicto «la Anarquía» debido al caos, aunque los estudiosos modernos han cuestionado la precisión del término y de algunos relatos contemporáneos. (es)
- The Anarchy adalah sebuah perang saudara di Inggris dan Normandy antara 1135 dan 1153, yang menyebabkan merebaknya perpecahan dalam hukum dan tatanan. Konflik tersebut merupakan sebuah yang terjadi akibat kematian mendadak William Adelin, putra tunggal kandung dari Henry I, pada 1120. Upaya Henry untuk mengangkat putrinya, Permaisuri Matilda, sebagai penerusnya meraih kegagalan dan saat Henry wafat pada 1135, keponakannya Stephen dari Blois merebut tahta dengan bantuan saudara Stephen, , . Masa pemerintahan awal Stephen ditandai dengan pertikaian dengan para baron Inggris, para pemimpin pemberontak Wales dan para penginvasi Skotlandia. Setelah pemberontakan besar di barat daya Inggris, Matilda menginvasi pada 1139 dengan bantuan saudara seayahnya, . (in)
- The Anarchy was a civil war in England and Normandy between 1138 and 1153, which resulted in a widespread breakdown in law and order. The conflict was a war of succession precipitated by the accidental death of William Adelin, the only legitimate son of King Henry I, who drowned in the sinking of the White Ship in 1120. Henry sought to be succeeded by his daughter, known as Empress Matilda, but was only partially successful in convincing the nobility to support her. On Henry's death in 1135, his nephew Stephen of Blois seized the throne, with the help of Stephen's brother Henry of Blois, who was the bishop of Winchester. Stephen's early reign saw fierce fighting with disloyal English barons, rebellious Welsh leaders, and Scottish invaders. Following a major rebellion in the south-west of England, Matilda invaded in 1139 with the help of her half-brother Robert of Gloucester. In the initial years of civil war, neither side was able to achieve a decisive advantage; the Empress came to control the south-west of England and much of the Thames Valley, while Stephen remained in control of the south-east. Much of the rest of the country was held by barons who refused to support either side. The castles of the period were easily defensible, so the fighting was mostly attrition warfare comprising sieges, raiding and skirmishing. Armies mostly consisted of armoured knights and footsoldiers, many of them mercenaries. In 1141, Stephen was captured following the Battle of Lincoln, causing a collapse in his authority over most of the country. When Empress Matilda attempted to be crowned queen, she was forced instead to retreat from London by hostile crowds; shortly afterwards, Robert of Gloucester was captured at the rout of Winchester. The two sides agreed to a prisoner exchange, swapping the captives Stephen and Robert. Stephen then almost captured Matilda in 1142 during the siege of Oxford, but the Empress escaped from Oxford Castle across the frozen River Thames to safety. The war dragged on for many more years. Empress Matilda's husband, Count Geoffrey V of Anjou, conquered Normandy in her name during 1143, but in England neither side could achieve victory. Rebel barons began to acquire ever greater power in Northern England and in East Anglia, with widespread devastation in the regions of major fighting. In 1148, the Empress returned to Normandy, leaving the campaigning in England to her young son Henry FitzEmpress. In 1152, Stephen attempted to have his eldest son, Eustace, as the next king of England recognised by the Catholic Church, but the Church refused to do so. By the early 1150s, most barons and the Church were war weary so favoured negotiating a long-term peace. Henry FitzEmpress re-invaded England in 1153, but neither faction's forces were keen to fight. After limited campaigning, the two armies faced each other at the siege of Wallingford, but the church brokered a truce, thereby preventing a pitched battle. Stephen and Henry began peace negotiations, during which Eustace died of illness, removing Stephen's immediate heir. The resulting Treaty of Wallingford allowed Stephen to retain the throne but recognised Henry as his successor. Over the following year, Stephen began to reassert his authority over the whole kingdom, but died of disease in 1154. Henry was crowned as Henry II, the first Angevin king of England, then began a long period of reconstruction. The conflict was considered particularly destructive, even by the standards of medieval warfare. One chronicler stated that "Christ and his saints were asleep" during the period. Victorian historians coined the term "the Anarchy" because of the widespread chaos, although modern historians have questioned its accuracy and some contemporary accounts. (en)
- À la mort du roi Henri Ier Beauclerc, en 1135, son neveu Étienne de Blois s'empare du trône aux dépens de l'héritière légitime et désignée Mathilde l'Emperesse, la fille du défunt roi. En 1138, les partisans de l'Emperesse se déclarent, et un conflit ouvert éclate en Normandie, puis après le débarquement de celle-ci en Angleterre en 1139, sur le sol anglais. La guerre civile anglaise, aussi appelée Anarchie ou Naufrage (d'après le naufrage de la Blanche-Nef au cours duquel Henri Ier perd son seul fils légitime), dure de 1138 à 1153. Elle ne cesse qu'après la signature du traité de Wallingford en 1153 par lequel Henri II, duc de Normandie et fils de l'Emperesse, est désigné héritier et successeur par Étienne de Blois. (fr)
- 무정부시대(The Anarchy)는 잉글랜드 역사에서 1135년부터 1154년까지 약 19년간의 기간을 말하며, 잉글랜드 왕국과 노르망디 공국간에 왕위계승 다툼이 벌어진 내전기에 해당한다. 헨리 1세가 1135년 12월에 사망한후 그의 조카 스티븐이 왕위를 찬탈하며 시작되었다. 헨리 1세의 장녀인 마틸다가 남편 앙주백작의 도움을 받아 왕위를 되찾으려 했으나 최종적으로 실패한후 마틸다의 아들 앙리(훗날 헨리 2세)에 의해 왕위쟁탈전은 지속되었다. 이 기간 동안 사회의 법과 질서는 완전히 파괴되었다. 결국 1153년에 월링퍼드 조약을 맺어 내전은 종결되었으며 스티븐이 사망한후 1154년에 앙주 백작 앙리가 잉글랜드 국왕 헨리 2세로 즉위하며 무정부시대는 끝이났다. (ko)
- 無政府時代（むせいふじだい、The Anarchy）は、イングランド王国のノルマン朝が断絶したのに伴って後継者争いで内乱が発生したブロワ朝、スティーブン王の治世（1135年 - 1154年）を指す。 (ja)
- De Anarchie (Engels: The Anarchy) is een periode uit de geschiedenis van Engeland. Het is de periode waarin koning Stefanus van Engeland op de troon zat (1135-1154). Deze periode is gekenmerkt door burgeroorlogen en strijd om de troon. Er woedde een successiestrijd tussen de aanhangers van Stefanus en die van zijn nicht, keizerin Mathilde of Maud. Stefanus was op dat moment tot koning gekroond, maar de oorlog zorgde ervoor dat er geen echte regering was gedurende zijn machtsperiode. Pas met het Verdrag van Wallingford (ook het Verdrag van Winchester genoemd) kwam er een einde aan de oorlog. Hiermee verklaarde Stefanus dat de zoon van Mathilde, Hendrik Plantagenet, zijn opvolger werd. Hij werd tot koning gekroond na de dood van Stefanus in 1154. Daarmee begon de dynastie van Plantagenet als koningen van Engeland. (nl)
- Nella storia inglese viene chiamata Anarchia (in inglese The Anarchy) la guerra civile sviluppatasi tra il 1135 e il 1154 in Inghilterra fra i sostenitori della figlia di Enrico I, l'imperatrice Matilde e quelli di Stefano, nipote di Guglielmo il Conquistatore. Enrico I, rimasto senza eredi maschi in seguito al naufragio della Nave Bianca (White Ship), fece giurare ai baroni del regno che avrebbero accettato la successione al trono della figlia Matilde. Tuttavia alla sua morte Stefano si fece incoronare re da William de Corbeil, arcivescovo di Canterbury. Durante i primi anni della guerra nessuna delle due parti riuscì a prevalere sull'altra: Matilde prese possesso del Sud-ovest dell'Inghilterra, compresa una buona parte della valle del Tamigi, mentre Stefano rimase in controllo del Sud-est. Nel 1141 Stefano venne catturato durante la battaglia di Lincoln, causando il collasso della sua autorità in buona parte del Paese, ma durante l'incoronazione di Matilde la folla di Londra si rivelò ostile nei suoi confronti, costringendola a lasciare la città. Poco dopo Robert di Gloucester, fratellastro di Matilde, venne a sua volta catturato nella disfatta di Winchester e le due parti scambiarono così i prigionieri. Goffredo V d'Angiò, marito di Matilde, conquistò la Normandia e venne riconosciuto come legittimo signore da parte di re Luigi VII di Francia. Nel 1148 l'imperatrice ritornò in Normandia, lasciando così la lotta a suo figlio Enrico. Stefano tentò invano di far riconoscere il primogenito Eustachio come legittimo successore da parte della Chiesa. Quando Enrico Plantageneto invase l'Inghilterra nel 1153 entrambe le fazioni erano ormai stremate dalla guerra. In seguito a una limitata campagna e all'assedio di Wallingford, Enrico e Stefano giunsero a un accordo e siglarono il trattato di Wallingford, in cui il re riconobbe Enrico come suo legittimo erede. Stefano morì l'anno successivo e il giovane figlio di Matilde ascese al trono come Enrico II, diventando così il primo re plantageneto. Di conseguenza iniziò un lungo periodo di ricostruzione dopo quasi venti anni di guerra civile. (it)
- A Anarquia foi uma guerra civil travada na Inglaterra e Normandia entre 1135 e 1153, caracterizada por um colapso na lei e na ordem. O conflito surgiu de uma crise de sucessão no final do reinado de Henrique I de Inglaterra, quando seu único filho legítimo, Guilherme Adelino, morreu no naufrágio do White Ship, em 25 de dezembro de 1120. As tentativas de Henrique de colocar sua filha, a Imperatriz Matilde, como sua sucessora não foram bem sucedidas e, depois de sua morte em 1135, seu sobrinho Estêvão de Blois tomou o poder com a ajuda de seu irmão, Henrique de Blois. O início do reinado de Estêvão foi marcado por lutas contra barões ingleses, rebeldes galeses e invasores escoceses. Após uma grande rebelião no sudoeste da Inglaterra em 1139, Matilde e seu meio-irmão Roberto de Gloucester, invadiram. Nenhum dos lados conseguiu alcançar uma vitória decisiva nos primeiros anos da guerra; Matilde veio a controlar o sudoeste da Inglaterra e grande parte do Vale do ´Tâmisa, enquanto Estêvão permaneceu no controle do sudeste. Os castelos da época eram facilmente defensáveis, e muitos dos conflitos eram uma guerra de exaustão, envolvendo cercos, saques e escaramuças entre exércitos, cavaleiros e soldados, muitos dos quais eram mercenários. Em 1141, Estêvão foi capturado na Batalha de Lincoln, acabando com sua autoridade na maior parte do país. Matilde foi forçada a recuar de Londres por multidões hostis antes de conseguir ser coroada; pouco depois, Roberto foi capturado no Tumulto de Winchester e os dois lados trocaram seus prisioneiros. Estêvão quase capturou Matilde em 1142 durante o Cerco de Oxford, porém ela escapou atravessando o Rio Tâmisa. A guerra se estendeu por muitos anos. Godofredo V de Anjou, marido de Matilde, conseguiu conquistar a Normandia, porém ninguém saia vitorioso na Inglaterra. Barões rebeldes começaram a ganhar mais poder no norte e em East Anglia. As devastações nas regiões de guerra eram enormes. Em 1148, Matilde voltou para a Normandia e deixou a campanha a cargo de seu filho Henrique Plantageneta. Estêvão tentou, sem sucesso, fazer a igreja reconhecer seu filho Eustácio como o próximo rei. No início da década de 1150, os barões e a igreja queriam apenas a paz. Nenhum dos lados queria entrar em batalha quando Henrique invadiu a Inglaterra em 1153. Depois de uma pequena campanha e do Cerco de Wallingford, Estêvão e Henrique negociaram a paz, o Tratado de Wallingford, em que o rei reconhecia Henrique como seu herdeiro. Estêvão morreu no ano seguinte e Henrique II começou um longo período de reconstrução na Inglaterra. Crônicos descreveram o período como um em que "Cristo e seus santos estavam dormindo", e historiadores vitorianos chamaram o conflito de "a Anarquia" por causa do caos, apesar de historiadores modernos questionarem a precisão do termo e alguns dos relatos contemporâneos. (pt)
- Anarkin var namnet på det inbördeskrig som utspelade sig i England och Normandie mellan 1135 och 1153, vilket resulterade i ett långvarigt sammanbrott av lag och ordning i landet. Kriget var till sin grund ett tronföljdskrig som bröt ut vid Henrik I:s död 1135. Henriks son och tronarvinge hade avlidit 1120, och han lämnade därför tronen i arv till sin dotter Matilda av England. Valet var kontroversiellt på grund av oklarheten kring kvinnlig tronföljd, något som hennes kusin Stefan av Blois drog nytta av då han vid Henriks död utropade sig till kung i England med stöd av biskopen av Winchester, medan Matilda befann sig i Normandie. Regimens tveksamma legitimitet gjorde att England destabiliserades av lokala baroner som ville skapa sig mer makt, uppror i Wales och invasioner från Skottland. Matilda invaderade 1139 England med sin egen armé och stöd av Robert av Glouchester. Matilda fick övertaget 1141 då hon tillfångatog Stefan och var nära av krönas till regerande drottning, men tvingades överge London innan någon kröning kunnat äga rum, vilket innebar att hon inte legalt kunde räknas som monark. Samma år tvingades hon frige Stefan i en fångutväxling. 1142 misslyckades Stefan knappt med att tillfångata Matilda vid belägringen av Oxfords slott. Rikets andra halva, Normandie, hamnade snabbt under kontroll av Matildas make, men ingen sida lyckades få övertaget över England. 1148 lämnade Matilda England, men striden för hennes rättigheter fortsatte under ledning av hennes son. 1152 misslyckades Stefan att få sin son Eustace erkänd som Englands tronarvinge av påven. Vid denna tidpunkt ville Englands adel främst uppnå långvarig fred. År 1153 avslutades kriget genom fördraget i Wallingford, i vilket Matilda gick med på Stefan av Blois' fortsatta regim medan han accepterade Matildas son, den senare Henrik II av England, som sin tronarvinge; han tillträdde tronen två år därpå. (sv)
- Гражданская война в Англии (1135—1154) — длительный феодальный конфликт в Англо-нормандском государстве середины XII века, вызванный борьбой за престол после смерти короля Генриха I. Избрание английским королём в 1135 году Стефана Блуаского было оспорено сторонниками императрицы Матильды, дочери Генриха I. Аристократия страны разделилась на два враждующих лагеря и около двух десятилетий вела междоусобную войну, осложнённую агрессией со стороны Шотландии и Анжуйского графства. Борьба завершилась в 1153 году, когда король Стефан признал своим наследником сына Матильды Генриха Плантагенета, который в следующем году вступил на английский престол и основал династию Плантагенетов. В английской историографии этот период известен под названием «Анархия» (англ. the Anarchy). (ru)
- Громадянська війна в Англії 1135—1154 років — тривалий феодальний конфлікт в Англо-Нормандській державі середини XII століття, спричинений боротьбою за престол після смерті короля Генріха I. Обрання англійським королем у 1135 році Стефана Блуаського було оскаржено прибічниками імператриці Матильди, дочки Генріха I. Аристократія країни поділилась на два ворожі табори й упродовж близько двох десятиліть вела міжусобну війну, ускладнену агресією з боку Шотландії та Анжуйського графства. Боротьба завершилась 1153 року, коли король Стефан визнав своїм спадкоємцем сина Матильди Генріха Плантагенета, який наступного року вступив на престол і заснував династію Плантагенетів. В англійській історіографії цей період відомий під назвою «Анархія» (англ. the Anarchy). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Als die Anarchie (englisch The Anarchy) wird in der englischen Geschichtsschreibung der von 1135 bis 1154 dauernde Bürgerkrieg nach dem Tod König Heinrichs I. bezeichnet. In dem Thronstreit kämpften Heinrichs Tochter Matilda (auch Kaiserin Matilda oder engl. Empress Maud genannt) und sein Neffe Stephan von Blois um die Herrschaft über das Königreich England. Nachdem Stephan sich zunächst durchgesetzt hatte, musste er 1153 im Vertrag von Wallingford Heinrich Plantagenet, den Sohn Matildas mit Graf Gottfried von Anjou, als seinen Nachfolger anerkennen. Der Konflikt endete 1154 mit der Thronbesteigung Heinrichs II., mit der die über 300 Jahre währende Herrschaft des Hauses Plantagenet über England begann. (de)
- The Anarchy adalah sebuah perang saudara di Inggris dan Normandy antara 1135 dan 1153, yang menyebabkan merebaknya perpecahan dalam hukum dan tatanan. Konflik tersebut merupakan sebuah yang terjadi akibat kematian mendadak William Adelin, putra tunggal kandung dari Henry I, pada 1120. Upaya Henry untuk mengangkat putrinya, Permaisuri Matilda, sebagai penerusnya meraih kegagalan dan saat Henry wafat pada 1135, keponakannya Stephen dari Blois merebut tahta dengan bantuan saudara Stephen, , . Masa pemerintahan awal Stephen ditandai dengan pertikaian dengan para baron Inggris, para pemimpin pemberontak Wales dan para penginvasi Skotlandia. Setelah pemberontakan besar di barat daya Inggris, Matilda menginvasi pada 1139 dengan bantuan saudara seayahnya, . (in)
- À la mort du roi Henri Ier Beauclerc, en 1135, son neveu Étienne de Blois s'empare du trône aux dépens de l'héritière légitime et désignée Mathilde l'Emperesse, la fille du défunt roi. En 1138, les partisans de l'Emperesse se déclarent, et un conflit ouvert éclate en Normandie, puis après le débarquement de celle-ci en Angleterre en 1139, sur le sol anglais. La guerre civile anglaise, aussi appelée Anarchie ou Naufrage (d'après le naufrage de la Blanche-Nef au cours duquel Henri Ier perd son seul fils légitime), dure de 1138 à 1153. Elle ne cesse qu'après la signature du traité de Wallingford en 1153 par lequel Henri II, duc de Normandie et fils de l'Emperesse, est désigné héritier et successeur par Étienne de Blois. (fr)
- 무정부시대(The Anarchy)는 잉글랜드 역사에서 1135년부터 1154년까지 약 19년간의 기간을 말하며, 잉글랜드 왕국과 노르망디 공국간에 왕위계승 다툼이 벌어진 내전기에 해당한다. 헨리 1세가 1135년 12월에 사망한후 그의 조카 스티븐이 왕위를 찬탈하며 시작되었다. 헨리 1세의 장녀인 마틸다가 남편 앙주백작의 도움을 받아 왕위를 되찾으려 했으나 최종적으로 실패한후 마틸다의 아들 앙리(훗날 헨리 2세)에 의해 왕위쟁탈전은 지속되었다. 이 기간 동안 사회의 법과 질서는 완전히 파괴되었다. 결국 1153년에 월링퍼드 조약을 맺어 내전은 종결되었으며 스티븐이 사망한후 1154년에 앙주 백작 앙리가 잉글랜드 국왕 헨리 2세로 즉위하며 무정부시대는 끝이났다. (ko)
- 無政府時代（むせいふじだい、The Anarchy）は、イングランド王国のノルマン朝が断絶したのに伴って後継者争いで内乱が発生したブロワ朝、スティーブン王の治世（1135年 - 1154年）を指す。 (ja)
- Гражданская война в Англии (1135—1154) — длительный феодальный конфликт в Англо-нормандском государстве середины XII века, вызванный борьбой за престол после смерти короля Генриха I. Избрание английским королём в 1135 году Стефана Блуаского было оспорено сторонниками императрицы Матильды, дочери Генриха I. Аристократия страны разделилась на два враждующих лагеря и около двух десятилетий вела междоусобную войну, осложнённую агрессией со стороны Шотландии и Анжуйского графства. Борьба завершилась в 1153 году, когда король Стефан признал своим наследником сына Матильды Генриха Плантагенета, который в следующем году вступил на английский престол и основал династию Плантагенетов. В английской историографии этот период известен под названием «Анархия» (англ. the Anarchy). (ru)
- Громадянська війна в Англії 1135—1154 років — тривалий феодальний конфлікт в Англо-Нормандській державі середини XII століття, спричинений боротьбою за престол після смерті короля Генріха I. Обрання англійським королем у 1135 році Стефана Блуаського було оскаржено прибічниками імператриці Матильди, дочки Генріха I. Аристократія країни поділилась на два ворожі табори й упродовж близько двох десятиліть вела міжусобну війну, ускладнену агресією з боку Шотландії та Анжуйського графства. Боротьба завершилась 1153 року, коли король Стефан визнав своїм спадкоємцем сина Матильди Генріха Плантагенета, який наступного року вступив на престол і заснував династію Плантагенетів. В англійській історіографії цей період відомий під назвою «Анархія» (англ. the Anarchy). (uk)
- حرب اللاسلطوية (بالإنجليزية: The Anarchy) هي حرب أهلية دارت بين إنجلترا ومقاطعة نورماندي في فرنسا في الفترة بين عامي 1135 و1153، وأفضت إلى انهيار القانون والنظام في تلك البلدان على نطاق واسع. نشبت تلك الحرب بسبب نزاع على خلافة عرش هنري الأول بعد وفاة ابنه ووريث عرشه الوحيد ويليام أديلين عن غير قصد على متن السفينة البيضاء التي غرقت في عام 1120. حاول هنري بعد ذلك أن يجعل ابنته ماتيلدا وريثة عرشه بلا جدوى. وعقب وفاة الملك هنري عام 1135، استولى ابن أخيه ستيفن على عرش إنجلترا بمعاونة أخيه هنري أسقف مدينة وينشستر. شهد عهد ستيفن قتالًا عنيفًا بين بارونات إنجلترا وقادة ويلز المتمردين والغزاة الاسكتلنديين. نجحت ماتيلدا في غزو إنجلترا عام 1139 بمعاونة أخيها غير الشقيق، روبرت فيتزروي، عقب نشوب ثورة كبيرة في جنوب غرب إنجلترا. (ar)
- L'"Anarquia" fou un període històric que es va desenvolupar a Anglaterra durant el regnat del rei Esteve de Blois (1135-1154), que es va caracteritzar per la inestabilitat i la guerra civil. El període va estar marcat per la crisi en la successió a la corona d'Anglaterra, després de la mort del rei Enric I d'Anglaterra, l'any 1135, en la qual es van disputar el tron Esteve i la seva cosina, l'emperadriu Matilde. Encara que Esteve va ser coronat rei, l'estat de guerra permanent entre els seguidors de tots dos bàndols va impedir el govern efectiu del país durant gairebé tot el regnat d'Esteve. La situació de crisi no es va resoldre fins al 1153, un any abans de la mort d'Esteve, quan pel Tractat de Wallingford es va nomenar hereu de la corona al fill de Matilde, el futur rei Enric II d'Angla (ca)
- La Anarquía inglesa, conocida también como la Anarquía (en inglés, The Anarchy), fue una guerra civil en Inglaterra y Normandía entre 1135 y 1153 que dio paso a un desplome generalizado de la ley y el orden. Fue una crisis de sucesión provocada por la muerte accidental de Guillermo Adelin, único hijo legítimo de Enrique I, en un naufragio en 1120. Los intentos del rey de instalar a su hija Matilde como su sucesora no tuvieron éxito; a su muerte el 1 de diciembre de 1135, su sobrino Esteban de Blois se apoderó del trono inglés con la ayuda de su hermano Enrique de Blois, obispo de Winchester. Los primeros años del reinado de Esteban estuvieron marcados por feroces combates con los barones ingleses, los líderes galeses rebeldes y los invasores escoceses. Después de una gran sublevación en el (es)
- Ingeles anarkia edota Ingalaterrako anarkia (ingelesez: The Anarchy) Ingalaterrako Erresuman eta Eztebe Ingalaterrakoaren erregealdian zehar (1135-1154) jazotako ezegonkortasun sozial eta politiko eta gerra zibil aldia izan zen. Aldi honetako ezaugarri nagusia Ingalaterrako Koroaren ondorengotza krisia izan zen, 1135ean Henrike I.a Ingalaterrakoa zendu ondoren, tronuaren jabetza lortzeko Eztebe Bloisekoa eta haren lehengusu Matilde Ingalaterrakoa lehiatu ziren. (eu)
- The Anarchy was a civil war in England and Normandy between 1138 and 1153, which resulted in a widespread breakdown in law and order. The conflict was a war of succession precipitated by the accidental death of William Adelin, the only legitimate son of King Henry I, who drowned in the sinking of the White Ship in 1120. Henry sought to be succeeded by his daughter, known as Empress Matilda, but was only partially successful in convincing the nobility to support her. On Henry's death in 1135, his nephew Stephen of Blois seized the throne, with the help of Stephen's brother Henry of Blois, who was the bishop of Winchester. Stephen's early reign saw fierce fighting with disloyal English barons, rebellious Welsh leaders, and Scottish invaders. Following a major rebellion in the south-west of E (en)
- Nella storia inglese viene chiamata Anarchia (in inglese The Anarchy) la guerra civile sviluppatasi tra il 1135 e il 1154 in Inghilterra fra i sostenitori della figlia di Enrico I, l'imperatrice Matilde e quelli di Stefano, nipote di Guglielmo il Conquistatore. Enrico I, rimasto senza eredi maschi in seguito al naufragio della Nave Bianca (White Ship), fece giurare ai baroni del regno che avrebbero accettato la successione al trono della figlia Matilde. Tuttavia alla sua morte Stefano si fece incoronare re da William de Corbeil, arcivescovo di Canterbury. (it)
- De Anarchie (Engels: The Anarchy) is een periode uit de geschiedenis van Engeland. Het is de periode waarin koning Stefanus van Engeland op de troon zat (1135-1154). Deze periode is gekenmerkt door burgeroorlogen en strijd om de troon. (nl)
- A Anarquia foi uma guerra civil travada na Inglaterra e Normandia entre 1135 e 1153, caracterizada por um colapso na lei e na ordem. O conflito surgiu de uma crise de sucessão no final do reinado de Henrique I de Inglaterra, quando seu único filho legítimo, Guilherme Adelino, morreu no naufrágio do White Ship, em 25 de dezembro de 1120. As tentativas de Henrique de colocar sua filha, a Imperatriz Matilde, como sua sucessora não foram bem sucedidas e, depois de sua morte em 1135, seu sobrinho Estêvão de Blois tomou o poder com a ajuda de seu irmão, Henrique de Blois. O início do reinado de Estêvão foi marcado por lutas contra barões ingleses, rebeldes galeses e invasores escoceses. Após uma grande rebelião no sudoeste da Inglaterra em 1139, Matilde e seu meio-irmão Roberto de Gloucester, in (pt)
- Anarkin var namnet på det inbördeskrig som utspelade sig i England och Normandie mellan 1135 och 1153, vilket resulterade i ett långvarigt sammanbrott av lag och ordning i landet. Kriget var till sin grund ett tronföljdskrig som bröt ut vid Henrik I:s död 1135. (sv)
|