| dbo:abstract
|
- The Pevchesky Bridge (Russian: Пе́вческий мост; literally Singers' Bridge), also known as the Choristers' Bridge or Yellow Bridge (Жёлтый Мост, Zholtyi Most), is a single-span bridge across the Moika River in Saint Petersburg, Russia. The bridge is a part of the Palace Square. The length of the bridge is 21 metres, and the width is 72 metres. It is the third-widest bridge in Saint Petersburg, after the Blue Bridge and Kazansky Bridge. Before the February Revolution, the term "Choristers’ Bridge" was shorthand for the tsarist foreign ministry, just as the French foreign ministry is known as the Quai d'Orsay. The first wooden bridge on the site was designed by the French architect Auguste de Montferrand; it was inaugurated in 1834. The first pedestrians to cross the bridge were the troops marching to the parade celebrating the unveiling of the Alexander Column (also designed by Montferrand). The bridge got the name Yellow from the color of the railings, and according to the tradition of color-coding the bridges crossing the Moika River (that already had the Blue Bridge, the Green Bridge and the Red Bridge). In 1837, Georg von Cancrin, an imperial minister of finance, proposed to replace the wooden bridge with a much wider cast iron structure. According to legend, Emperor Nicholas I himself chose the location for the bridge. Across the river from the Winter Palace was located the house of Count Yury Alexandrovich Golovkin. Once, Golovkin was in such a hurry to meet the Emperor, that he stepped from the boat transporting him across the Moyka and nearly drowned. Thus, Nicholas stated to Golvkin that he specifically located the bridge close to Golovkin's house, so as not to repeat the accident. The new bridge was designed by architects Vasily Stasov, Domenico Adamini, and engineer E.A. Adam. The bridge was opened on 24 October 1840. The first user of the bridge was Nicholas I himself, who solemnly crossed the new bridge in his horse-drawn coach. The main decoration of the bridge are beautiful cast iron railings, with numerous frills, the main repeating elements being fan-like palmettos. Later, the bridge got the name Pevchesky (literally Singers' bridge), because the Saint Petersburg Court Capella was accommodated nearby. In 1937, the rose-colored paving stones of the bridge were replaced by bitumen. In 2004, the companies Lenmoststroy and Intarsiya undertook restoration works on the bridge. (en)
- Le pont Pevchesky (en russe : Пе́вческий мост ; littéralement le pont des Chanteurs), également connu sous le nom de pont des Choristes ou pont Jaune (Жёлтый Мост, Joltyi Most), est un pont à travée unique sur la rivière Moïka à Saint-Pétersbourg, en Russie. Faisant partie de la place du Palais, il fait 21 mètres de long pour 72 mètres de large. C'est le troisième pont le plus large de Saint-Pétersbourg, après le pont Bleu et le pont de Kazan. Avant la révolution de Février, le terme « pont des Choristes » désigne le ministère tsariste des Affaires étrangères, tout comme le ministère français des Affaires étrangères est connu sous le nom de Quai d'Orsay. Le premier pont en bois sur le site a été conçu par l'architecte français Auguste de Montferrand et a été inauguré en 1834. Les premiers piétons à traverser le pont sont les troupes défilant pour le dévoilement de la colonne d'Alexandre (également conçue par Montferrand). Le pont est aussi appelé pont Jaune en raison de la couleur de ses balustrades, conformément au code couleur des ponts traversant la rivière Moïka (qui avait déjà le pont Bleu, le pont Vert et le pont Rouge). En 1837, Georges Cancrin, ministre des Finances, propose de remplacer le pont en bois par une structure en fonte beaucoup plus large. Selon la légende, l'empereur Nicolas Ier lui-même choisit l'emplacement du pont. De l'autre côté de la rivière du palais d'Hiver, se trouve la maison du comte Youri Golovkine. Un jour, Golovkine est si pressé de rencontrer l'empereur qu'il sort du bateau le transportant sur la Moïka et manque de se noyer. Aussi l'empereur dit à Golovkine qu'il a choisi de placer le pont près de sa maison afin de lui éviter un nouvel accident. Le nouveau pont est conçu par les architectes Vassili Stassov, Domenico Adamini et l'ingénieur E.A. Adam et est ouvert à la circulation le 24 octobre 1840. Le premier utilisateur en est Nicolas Ier lui-même, qui le traverse solennellement en carrosse. Le pont accueille de belles balustrades en fonte, avec de nombreuses fioritures, dont des palmettes en éventail. Le pont reçoit plus tard le nom de Pevchesky Most (littéralement : pont des Chanteurs), car la (en) se trouve à proximité. En 1937, les pavés roses du pont sont remplacés par du bitume. En 2004, les entreprises Lenmoststroy et Intarsiya mènent des travaux de restauration sur le pont. (fr)
- Il ponte Pevčeskij (in russo: Пе́вческий мост?; lett. "Ponte dei cantanti"), noto anche come Ponte dei coristi o Ponte Giallo (in russo: Жёлтый мост?, traslitterato: Zholtyi most), è un ponte a campata unica sul fiume Mojka a San Pietroburgo. Il ponte fa parte della Piazza del Palazzo. La lunghezza del ponte è di 21 metri e la larghezza di 72. È il terzo ponte più largo di San Pietroburgo, dopo il Ponte Blu e il ponte Kazansky. Prima della Rivoluzione di febbraio, il termine "Ponte dei coristi" era un'abbreviazione per indicare il ministero degli Esteri zarista, proprio come il ministero degli Esteri francese è noto come Quai d'Orsay. (it)
- Most Piewczeskij (ros: Пе́вческий мост) – most w Petersburgu stanowiący przeprawę przez rzekę Mojkę. Most ma długość 21 metrów, szerokość 72 metry. Pierwszy most został zbudowany w roku 1834 jako konstrukcja drewniana, w takim stanie zachował się pięć lat. W latach 1839-1840 w jego miejscu powstał nowy most, jednak tym razem konstrukcji żeliwnej. Budowa nowego mostu według projektu Georga Adama i Wasilija Stasowa trwała rok, a jego otwarcie nastąpiło 24 października 1840 roku. Początkowo mostu przypisano kolor - tak jak pozostałym mostom przegradzającym rzekę Mojkę - i nazywano go Żółtym Mostem, jednak w późniejszym czasie nazwę zmieniono na obecną, która w polskim tłumaczeniu oznacza Most Chóru, nazwa została zaczerpnięta od pobliskiej kaplicy chóralnej. (pl)
- Пе́вческий мост — автодорожный чугунный арочный мост через реку Мойку в Центральном районе Санкт-Петербурга, соединяет Казанский и 2-й Адмиралтейский острова. Это четвёртый по ширине мост в Петербурге (после Синего, Аптекарского и Казанского). Главной достопримечательностью моста является чугунная ажурная решетка. Объект культурного наследия России федерального значения. (ru)
- 歌手桥（俄语：Пе́вческий мост，羅馬化：Pevchesky most），又名黄桥（俄语：Жёлтый Мост，羅馬化：Zhyolty most）是俄羅斯圣彼得堡的一座桥梁，跨莫伊卡河，该桥是冬宫广场的一部分，长21米，宽72米。它是圣彼得堡宽度第三的桥，仅次于蓝桥和喀山桥。 早期的木桥是由法国建筑师Auguste de Montferrand设计，1834年开通。最早通过此桥的是庆祝亚历山大柱（也由Montferrand设计）揭幕的军队。该桥命名为黄桥。当时莫伊卡河上已经有蓝桥、绿桥和红桥)。 1837年，俄国财政大臣Cancrin建议将木桥更换为较宽的铸铁桥。1840年10月24日揭幕。该桥采用了美丽的铸铁栏杆加以装饰。尼古拉一世本人首先使用了该桥。 后来更名为歌手桥，得名于附近的宫廷乐团。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Il ponte Pevčeskij (in russo: Пе́вческий мост?; lett. "Ponte dei cantanti"), noto anche come Ponte dei coristi o Ponte Giallo (in russo: Жёлтый мост?, traslitterato: Zholtyi most), è un ponte a campata unica sul fiume Mojka a San Pietroburgo. Il ponte fa parte della Piazza del Palazzo. La lunghezza del ponte è di 21 metri e la larghezza di 72. È il terzo ponte più largo di San Pietroburgo, dopo il Ponte Blu e il ponte Kazansky. Prima della Rivoluzione di febbraio, il termine "Ponte dei coristi" era un'abbreviazione per indicare il ministero degli Esteri zarista, proprio come il ministero degli Esteri francese è noto come Quai d'Orsay. (it)
- Most Piewczeskij (ros: Пе́вческий мост) – most w Petersburgu stanowiący przeprawę przez rzekę Mojkę. Most ma długość 21 metrów, szerokość 72 metry. Pierwszy most został zbudowany w roku 1834 jako konstrukcja drewniana, w takim stanie zachował się pięć lat. W latach 1839-1840 w jego miejscu powstał nowy most, jednak tym razem konstrukcji żeliwnej. Budowa nowego mostu według projektu Georga Adama i Wasilija Stasowa trwała rok, a jego otwarcie nastąpiło 24 października 1840 roku. Początkowo mostu przypisano kolor - tak jak pozostałym mostom przegradzającym rzekę Mojkę - i nazywano go Żółtym Mostem, jednak w późniejszym czasie nazwę zmieniono na obecną, która w polskim tłumaczeniu oznacza Most Chóru, nazwa została zaczerpnięta od pobliskiej kaplicy chóralnej. (pl)
- Пе́вческий мост — автодорожный чугунный арочный мост через реку Мойку в Центральном районе Санкт-Петербурга, соединяет Казанский и 2-й Адмиралтейский острова. Это четвёртый по ширине мост в Петербурге (после Синего, Аптекарского и Казанского). Главной достопримечательностью моста является чугунная ажурная решетка. Объект культурного наследия России федерального значения. (ru)
- 歌手桥（俄语：Пе́вческий мост，羅馬化：Pevchesky most），又名黄桥（俄语：Жёлтый Мост，羅馬化：Zhyolty most）是俄羅斯圣彼得堡的一座桥梁，跨莫伊卡河，该桥是冬宫广场的一部分，长21米，宽72米。它是圣彼得堡宽度第三的桥，仅次于蓝桥和喀山桥。 早期的木桥是由法国建筑师Auguste de Montferrand设计，1834年开通。最早通过此桥的是庆祝亚历山大柱（也由Montferrand设计）揭幕的军队。该桥命名为黄桥。当时莫伊卡河上已经有蓝桥、绿桥和红桥)。 1837年，俄国财政大臣Cancrin建议将木桥更换为较宽的铸铁桥。1840年10月24日揭幕。该桥采用了美丽的铸铁栏杆加以装饰。尼古拉一世本人首先使用了该桥。 后来更名为歌手桥，得名于附近的宫廷乐团。 (zh)
- The Pevchesky Bridge (Russian: Пе́вческий мост; literally Singers' Bridge), also known as the Choristers' Bridge or Yellow Bridge (Жёлтый Мост, Zholtyi Most), is a single-span bridge across the Moika River in Saint Petersburg, Russia. The bridge is a part of the Palace Square. The length of the bridge is 21 metres, and the width is 72 metres. It is the third-widest bridge in Saint Petersburg, after the Blue Bridge and Kazansky Bridge. Before the February Revolution, the term "Choristers’ Bridge" was shorthand for the tsarist foreign ministry, just as the French foreign ministry is known as the Quai d'Orsay. (en)
- Le pont Pevchesky (en russe : Пе́вческий мост ; littéralement le pont des Chanteurs), également connu sous le nom de pont des Choristes ou pont Jaune (Жёлтый Мост, Joltyi Most), est un pont à travée unique sur la rivière Moïka à Saint-Pétersbourg, en Russie. Le pont reçoit plus tard le nom de Pevchesky Most (littéralement : pont des Chanteurs), car la (en) se trouve à proximité. En 1937, les pavés roses du pont sont remplacés par du bitume. En 2004, les entreprises Lenmoststroy et Intarsiya mènent des travaux de restauration sur le pont. (fr)
|