dbo:abstract
|
- Amorfní jazyk je v typologické klasifikaci jazyků jazyk, ve kterém je každé slovo tvořeno jediným morfémem (tj. poměr morfémů na slovo je 1:1) a který nemá žádné ohýbání slov (vůbec nepoužívá flektivní morfologii). V extrémním případě je každé slovo tvořeno jediným morfémem. K rozšířeným izolačním jazykům patří jorubština v západní Africe a vietnamština (zvláště její hovorový styl) v jihovýchodní Asii. Amorfním jazykům se blíží analytické jazyky, které pro vyjádření gramatických funkcí používají minimální nebo žádnou flektivní morfologii. Protože izolační a analytické jazyky mají k sobě blízko, jsou oba termíny často zaměňovány. Analytické jazyky jako například angličtina však mohou stále obsahovat vícemorfémová slova částečně díky přítomnosti derivačních morfémů. Izolační jazyky tvoří protiklad k syntetickým jazykům, v nichž se slovo často skládá z více morfémů. V této lingvistické klasifikaci se jazyky dále dělí na flektivní (anglicky fusional), aglutinační a polysyntetické, podle toho, jakým způsobem kombinují jednotlivé morfémy. (cs)
- Ein isolierender (auch: amorpher, analytischer) Sprachbau ist in der Sprachtypologie von Wilhelm von Humboldt und August Wilhelm Schlegel ein Sprachbau, in dem die grammatische Funktion eines Begriffes durch dessen Position innerhalb eines Satzes deutlich gemacht wird, wodurch die Satzstellung zum zentralen Element wird. Damit verbunden ist als weiteres Merkmal dieser Sprachen das Fehlen der Flexion. Sprachen mit einem isolierenden Sprachbau werden als isolierende Sprachen bezeichnet (zu unterscheiden von dem Begriff isolierte Sprachen, womit solche Sprachen bezeichnet werden, die nach derzeitigem Forschungsstand mit keiner anderen Sprache historisch verwandt sind). Im Gegensatz zu den isolierenden Sprachen stehen die synthetischen (zu denen auch das Deutsche gehört) und polysynthetischen Sprachen, in denen verschiedene Informationen einzelnen Wörtern durch Flexion inkorporiert werden. Klassisches Chinesisch ist ein häufig genanntes Beispiel für isolierenden Sprachbau. (de)
- Izola lingvo - ne konfuzebla kun senparenca lingvo - estas la plej ekstrema kazo de analiza lingvo en morfologia lingvotipologio En izola lingvo, fleksioj, konjugacioj kaj ligitaj morfemoj (aŭ vortaj paradigmoj) tute ne ekzistas. Anstataŭe, vorta ordo, intonacio kaj akcento estas tre gravaj iloj por esprimi aspektojn kiel spaca rilato, gramatika funkcio, tempo kaj nombro. Izolaj lingvoj kutime ankaŭ estas tonaj lingvoj. Ĉi tio signifas, ke ili havas diversajn homofonojn, prononcitajn en malsamaj tonaltoj, sen ke tio kaŭzas konfuzon. En lingvoscienco, la homofonio estas fenomeno per kiu du vortoj de diferencaj semantikaj kampoj koincidas en la ekstera formo de la vorto. La rezultoj tiele povas esti nomataj homofonoj, kiaj sen-egala kaj senegal-a, ekskuzo kaj eks-kuzo ktp. Nuntempaj ekzemploj de izolaj lingvoj estas la vjetnama kaj la taja. La ĉinaj lingvoj estas preskaŭ tute izolaj. (eo)
- En tipología lingüística se llama lengua aislante o lengua analítica a aquella cuyas palabras tienden a ser monoformáticas y presentan ninguno o muy pocos procedimientos derivativos o flexivos, por lo que las palabras complejas son casi siempre el resultado de composición. El moderno chino estándar, las lenguas tai-kadai y las lenguas austronesias son ejemplos ilustrativos de lenguas aislantes. Entre las lenguas de América, las lenguas macro-yê son muy aislantes. No todas las palabras de las lenguas aislantes constan de un solo morfema, y por ejemplo tanto en chino como en tai existen numerosos ejemplos de palabras polisilábicas formadas por composición). Las lenguas aislantes o analíticas representan el tipo complementario de las lenguas sintéticas (ya sean aglutinantes o fusionantes). Las bases de datos útiles para la comparación tipológica sugieren que menos de un 14 % de las lenguas del mundo son aislantes. (es)
- An isolating language is a type of language with a morpheme per word ratio close to one, and with no inflectional morphology whatsoever. In the extreme case, each word contains a single morpheme. Examples of widely spoken isolating languages are Igbo in West Africa and Vietnamese (especially its colloquial register) in Southeast Asia. A closely related concept is that of an analytic language, which uses little or no inflection to indicate grammatical relationships. Isolating and analytic languages tend to coincide and are often identified. However, analytic languages such as English may still contain polymorphemic words in part because of the presence of derivational morphemes. Isolating languages contrast with synthetic languages, where words often consist of multiple morphemes. That linguistic classification is subdivided into the classifications fusional, agglutinative, and polysynthetic, which are based on how the morphemes are combined. (en)
- En linguistique, l’une des catégories prises en compte par la typologie morphologique des langues est celle des langues isolantes, qui présentent le plus haut degré d’analytisme. Dans ces langues, les rapports syntaxiques s’expriment en général à l’aide de mots-outils indépendants (particules, prépositions, etc.) et de l’ordre des mots, les mots à sens lexical étant invariables du point de vue grammatical, donc sans affixes grammaticaux. Les langues isolantes s’opposent aux langues synthétiques, dont les rapports syntaxiques sont indiqués typiquement par des affixes grammaticaux. (fr)
- Dalam tipologi linguistik, bahasa isolatif adalah bahasa yang kata-katanya terbentuk dari satu morfem tunggal. Lawannya adalah bahasa sintetis yang memiliki kata yang terdiri dari banyak morfem. Bahasa Tionghoa dan banyak bahasa dari Asia Tenggara daratan (Vietnam, Myanmar, Thai, Laos, dan Khmer) merupakan beberapa contoh bahasa isolatif.
* l
*
* s (in)
- Una lingua isolante (o analitica) è una lingua quasi totalmente priva di morfologia; detto altrimenti, i suoi termini sono quasi totalmente privi di declinazioni e flessioni. Indicando il morfema come la minima unità che definisca un significato (come prefissi e desinenze), ne consegue che nelle lingue isolanti le parole non sono scomponibili in unità morfologiche più piccole. Queste lingue non si esprimono tramite modificazione delle parole, bensì attraverso la posizione che esse occupano all'interno della frase. Attualmente, la lingua più parlata tra quelle interamente isolanti è lo yoruba. Una diffusa lingua isolante è il cinese. Da notare che anche l'inglese, storicamente flessivo sintetico, nella sua evoluzione ha sviluppato spiccate caratteristiche isolanti. (it)
- 고립어(孤立語, isolating language) 또는 분석어(分析語, analytic language)는 대부분의 형태소가 그 자체로 낱말이 되는 언어를 말한다. 고립어에서는 낱말이 변형되지 않기 때문에, 낱말의 통사적 위치를 나타내기 위해 어순이 중요하다. 고립어의 대표적인 예로 중국어가 있다. 위와 같이 중국어에서는 한두 개의 음절이 하나의 개념에 해당한다. 또한 중국어와 언어동조대에 있는 동남아시아의 태국어나 베트남어 등도 고립어의 일종이다. 현대의 영어는 과거의 굴절 어미들이 인칭 대명사의 제한적인 격변화, 명사의 소유격인 's, 3인칭 단수 동사의 s 등을 제외하고는 거의 사라져서, 고립어의 특징을 보인다. (ko)
- 孤立語(こりつご、isolating language)とは、形態的類型論における古典的な類型の1つで、接辞などの形態論的手段を全く用いず、1語が1形態素に対応する言語である。 (ja)
- Een isolerende taal – niet te verwarren met een isolaat – is in de morfologische taaltypologie het extreemste geval van een analytische taal. In een isolerende taal komen helemaal geen verbuigingen, vervoegingen en gebonden morfemen (ofwel woordparadigma's) voor. In plaats daarvan zijn woordvolgorde (SVO, SOV, VSO, VOS, OSV of OVS), intonatie en klemtoon zeer belangrijke hulpmiddelen om aspecten als ruimtelijke relatie, grammaticale functie, tijd en getal uit te drukken. Isolerende talen zijn meestal ook toontalen. Dit houdt in dat ze veel op verschillende toonhoogten uitgesproken homofonen kennen, zonder dat dit enige verwarring oplevert. Eigentijdse voorbeelden van isolerende talen zijn het Vietnamees en Thai. De Chinese talen zijn bijna helemaal isolerend. (nl)
- Języki izolujące – języki, w których o funkcji gramatycznej i składniowej wyrazu nie decydują końcówki fleksyjne, jak w językach fleksyjnych, ani monofunkcyjne afiksy, jak w językach aglutynacyjnych, lecz głównie pozycja danego wyrazu w zdaniu. W językach izolujących większość pojedynczych morfemów może pełnić funkcję samodzielnych wyrazów. Istotną cechą języków izolujących jest nieodmienność wyrazów. Języki takie trudno znaleźć w czystej postaci, choć najczęściej jako typowy przykład podaje się klasyczny język chiński, gdyż współczesny standardowy język mandaryński ma już pewne cechy języków aglutynacyjnych. Innymi przykładami są: wietnamski, tajski, joruba i wiele języków Sudanu, Polinezji oraz atlantyckiego wybrzeża Ameryki Południowej. W większości są one językami prozodycznymi, intonacyjnymi, w których rozbudowany jest system cech dystynktywnych sylaby. Sylaby pełnią funkcję morfemów semantycznych i syntaktycznych. Mają charakter bezwyrazowy, przy ich opisie termin „wyraz” jest zbędny, chociaż bywa używany w znaczeniu „morfem” lub „człon syntaktyczny”. Nie można w ich przypadku mówić o morfologii w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. Również francuski i angielski są w dużym stopniu izolujące. (pl)
- Em tipologia linguística, as línguas isolantes são línguas cujas palavras são monomorfêmicas, as quais não se fragmentam em elementos menores, sejam eles de função lexical ou gramatical. As línguas isolantes possuem pouca ou nenhuma flexão ou derivação, o que impede uma divisão clara entre os conceitos de morfema e palavra. Isto é, numa língua isolante, um morfema equivale a uma palavra, e cada palavra é, em si, um morfema. Há uma grande concentração de línguas isolantes no Sudeste Asiático, sobretudo línguas das famílias sino-tibetana, austro-asiática, hmong-mien e tai-cadai. O chinês, o vietnamita e o tailandês estão dentre as línguas isolantes que têm mais falantes no mundo. Dentre as línguas indígenas do Brasil, vários idiomas da família macro-jê apresentam características isolantes, embora seja comum a flexão de pessoa em verbos e a criação de palavras através de composição. Às línguas isolantes se contrapõem as línguas sintéticas, nas quais as palavras comumente contêm mais de um morfema. (pt)
- Кореневі (ізоляційні) мови — мови, які не мають афіксів і граматичні значення виражають способом прилягання одних слів до інших або за допомогою службових слів. До ізоляційних мов належать більшість мов Південно-Східної Азії, китайська, в'єтнамська та ін. (uk)
- 孤立語(Isolating language)是一种语言类型。特点是没有或很少有詞形變化,构词上,語素單詞比接近一比一,即一个词等于一个(自由)语素,常用語序或助词表示语法關係。与綜合語(其中又分為黏著語、屈折語、多式綜合語)形成对比。 依照語言學家的分類標準和视角的不同,孤立語與分析語之間的關係可能會產生三种情况: 1.
* 將孤立語與分析語視為相同的概念。 2.
* 將「分析」作為一種性質,進而將孤立語納入分析語,視孤立語為分析語分析性質最極端的表現。 3.
* 將孤立語與分析語分開。(如上古漢語兼具孤立語及綜合語性質) 如漢語、彝語、緬甸語、壯語、寮語、越南語、高棉語、巴布亞皮欽語、苗語、約魯巴語等。 (zh)
- Изоли́рующие языки́ (иначе аморфные, односложные, корневые) — языки с низким соотношением морфем к слову. Слова в максимально изолирующем языке будут состоять только из одной морфемы — корня, не образуя ни составных слов, ни сочетаний с суффиксами, префиксами и т. д. В этом отношении изолирующие языки противоположны синтетическим языкам, в которых слова могут состоять из нескольких морфем. (ru)
|
rdfs:comment
|
- En linguistique, l’une des catégories prises en compte par la typologie morphologique des langues est celle des langues isolantes, qui présentent le plus haut degré d’analytisme. Dans ces langues, les rapports syntaxiques s’expriment en général à l’aide de mots-outils indépendants (particules, prépositions, etc.) et de l’ordre des mots, les mots à sens lexical étant invariables du point de vue grammatical, donc sans affixes grammaticaux. Les langues isolantes s’opposent aux langues synthétiques, dont les rapports syntaxiques sont indiqués typiquement par des affixes grammaticaux. (fr)
- Dalam tipologi linguistik, bahasa isolatif adalah bahasa yang kata-katanya terbentuk dari satu morfem tunggal. Lawannya adalah bahasa sintetis yang memiliki kata yang terdiri dari banyak morfem. Bahasa Tionghoa dan banyak bahasa dari Asia Tenggara daratan (Vietnam, Myanmar, Thai, Laos, dan Khmer) merupakan beberapa contoh bahasa isolatif.
* l
*
* s (in)
- 고립어(孤立語, isolating language) 또는 분석어(分析語, analytic language)는 대부분의 형태소가 그 자체로 낱말이 되는 언어를 말한다. 고립어에서는 낱말이 변형되지 않기 때문에, 낱말의 통사적 위치를 나타내기 위해 어순이 중요하다. 고립어의 대표적인 예로 중국어가 있다. 위와 같이 중국어에서는 한두 개의 음절이 하나의 개념에 해당한다. 또한 중국어와 언어동조대에 있는 동남아시아의 태국어나 베트남어 등도 고립어의 일종이다. 현대의 영어는 과거의 굴절 어미들이 인칭 대명사의 제한적인 격변화, 명사의 소유격인 's, 3인칭 단수 동사의 s 등을 제외하고는 거의 사라져서, 고립어의 특징을 보인다. (ko)
- 孤立語(こりつご、isolating language)とは、形態的類型論における古典的な類型の1つで、接辞などの形態論的手段を全く用いず、1語が1形態素に対応する言語である。 (ja)
- Кореневі (ізоляційні) мови — мови, які не мають афіксів і граматичні значення виражають способом прилягання одних слів до інших або за допомогою службових слів. До ізоляційних мов належать більшість мов Південно-Східної Азії, китайська, в'єтнамська та ін. (uk)
- 孤立語(Isolating language)是一种语言类型。特点是没有或很少有詞形變化,构词上,語素單詞比接近一比一,即一个词等于一个(自由)语素,常用語序或助词表示语法關係。与綜合語(其中又分為黏著語、屈折語、多式綜合語)形成对比。 依照語言學家的分類標準和视角的不同,孤立語與分析語之間的關係可能會產生三种情况: 1.
* 將孤立語與分析語視為相同的概念。 2.
* 將「分析」作為一種性質,進而將孤立語納入分析語,視孤立語為分析語分析性質最極端的表現。 3.
* 將孤立語與分析語分開。(如上古漢語兼具孤立語及綜合語性質) 如漢語、彝語、緬甸語、壯語、寮語、越南語、高棉語、巴布亞皮欽語、苗語、約魯巴語等。 (zh)
- Изоли́рующие языки́ (иначе аморфные, односложные, корневые) — языки с низким соотношением морфем к слову. Слова в максимально изолирующем языке будут состоять только из одной морфемы — корня, не образуя ни составных слов, ни сочетаний с суффиксами, префиксами и т. д. В этом отношении изолирующие языки противоположны синтетическим языкам, в которых слова могут состоять из нескольких морфем. (ru)
- Amorfní jazyk je v typologické klasifikaci jazyků jazyk, ve kterém je každé slovo tvořeno jediným morfémem (tj. poměr morfémů na slovo je 1:1) a který nemá žádné ohýbání slov (vůbec nepoužívá flektivní morfologii). V extrémním případě je každé slovo tvořeno jediným morfémem. K rozšířeným izolačním jazykům patří jorubština v západní Africe a vietnamština (zvláště její hovorový styl) v jihovýchodní Asii. (cs)
- Ein isolierender (auch: amorpher, analytischer) Sprachbau ist in der Sprachtypologie von Wilhelm von Humboldt und August Wilhelm Schlegel ein Sprachbau, in dem die grammatische Funktion eines Begriffes durch dessen Position innerhalb eines Satzes deutlich gemacht wird, wodurch die Satzstellung zum zentralen Element wird. Damit verbunden ist als weiteres Merkmal dieser Sprachen das Fehlen der Flexion. Klassisches Chinesisch ist ein häufig genanntes Beispiel für isolierenden Sprachbau. (de)
- Izola lingvo - ne konfuzebla kun senparenca lingvo - estas la plej ekstrema kazo de analiza lingvo en morfologia lingvotipologio En izola lingvo, fleksioj, konjugacioj kaj ligitaj morfemoj (aŭ vortaj paradigmoj) tute ne ekzistas. Anstataŭe, vorta ordo, intonacio kaj akcento estas tre gravaj iloj por esprimi aspektojn kiel spaca rilato, gramatika funkcio, tempo kaj nombro. Nuntempaj ekzemploj de izolaj lingvoj estas la vjetnama kaj la taja. La ĉinaj lingvoj estas preskaŭ tute izolaj. (eo)
- An isolating language is a type of language with a morpheme per word ratio close to one, and with no inflectional morphology whatsoever. In the extreme case, each word contains a single morpheme. Examples of widely spoken isolating languages are Igbo in West Africa and Vietnamese (especially its colloquial register) in Southeast Asia. (en)
- En tipología lingüística se llama lengua aislante o lengua analítica a aquella cuyas palabras tienden a ser monoformáticas y presentan ninguno o muy pocos procedimientos derivativos o flexivos, por lo que las palabras complejas son casi siempre el resultado de composición. Las lenguas aislantes o analíticas representan el tipo complementario de las lenguas sintéticas (ya sean aglutinantes o fusionantes). Las bases de datos útiles para la comparación tipológica sugieren que menos de un 14 % de las lenguas del mundo son aislantes. (es)
- Una lingua isolante (o analitica) è una lingua quasi totalmente priva di morfologia; detto altrimenti, i suoi termini sono quasi totalmente privi di declinazioni e flessioni. Indicando il morfema come la minima unità che definisca un significato (come prefissi e desinenze), ne consegue che nelle lingue isolanti le parole non sono scomponibili in unità morfologiche più piccole. Queste lingue non si esprimono tramite modificazione delle parole, bensì attraverso la posizione che esse occupano all'interno della frase. (it)
- Een isolerende taal – niet te verwarren met een isolaat – is in de morfologische taaltypologie het extreemste geval van een analytische taal. In een isolerende taal komen helemaal geen verbuigingen, vervoegingen en gebonden morfemen (ofwel woordparadigma's) voor. In plaats daarvan zijn woordvolgorde (SVO, SOV, VSO, VOS, OSV of OVS), intonatie en klemtoon zeer belangrijke hulpmiddelen om aspecten als ruimtelijke relatie, grammaticale functie, tijd en getal uit te drukken. Eigentijdse voorbeelden van isolerende talen zijn het Vietnamees en Thai. De Chinese talen zijn bijna helemaal isolerend. (nl)
- Języki izolujące – języki, w których o funkcji gramatycznej i składniowej wyrazu nie decydują końcówki fleksyjne, jak w językach fleksyjnych, ani monofunkcyjne afiksy, jak w językach aglutynacyjnych, lecz głównie pozycja danego wyrazu w zdaniu. W językach izolujących większość pojedynczych morfemów może pełnić funkcję samodzielnych wyrazów. Istotną cechą języków izolujących jest nieodmienność wyrazów. Również francuski i angielski są w dużym stopniu izolujące. (pl)
- Em tipologia linguística, as línguas isolantes são línguas cujas palavras são monomorfêmicas, as quais não se fragmentam em elementos menores, sejam eles de função lexical ou gramatical. As línguas isolantes possuem pouca ou nenhuma flexão ou derivação, o que impede uma divisão clara entre os conceitos de morfema e palavra. Isto é, numa língua isolante, um morfema equivale a uma palavra, e cada palavra é, em si, um morfema. (pt)
|