| dbo:abstract
|
- النبات الهوائي أو النبات المعايش أو النابوت البراني أو النباتات الفوقية أو إمَّع (بالإنجليزية: Epiphytes) هي تلك النباتات التي تعيش بعيداً عن مستوى سطح الأرض -غير متماسة مع التربة-، حيث نجدها تنمو على أطراف نباتات مستمدة غذاءها من الهواء وليس من النباتات التي تستند عليها، ولذا فإن هذه النباتات ليست متطفلة لأنها لا تستمد غذاءها من منطقة الاستناد على النباتات الأخرى، ومن الأمثلة على النباتات العالقة: الأشنيات، والطحالب، والنباتات السحلبية. (ar)
- Els Epífits (del grec έπί, sobre i φύτόνepi, planta) o plantes epífites, són qualsevol planta que creix sobre un altre vegetal usant-ho solament com a suport, però que no el parasita; són una de les sis subdivisions de les formes vitals de Raunkjaer. Aquestes plantes són anomenades de vegades «plantes aèries», ja que no arrelen sobre el sòl. No obstant això, existeixen moltes espècies d'algues, incloent les marines, que són epífites sobre altres espècies aquàtiques (marines o aquàtiques angiospermes). Les epífites utilitzen la fotosíntesi per a proveir-se d'energia i (les que no són aquàtiques) obtenen humitat de l'aire o de la pluja que es diposita sobre la superfície del seu amfitrió. Les arrels poden desenvolupar-se primàriament per adhesió i les estructures especialitzades (com les esquames i copes) són les que recullen i mantenen la humitat. Les plantes epífites no parasiten al seu amfitrió, sinó que creixen independentment obtenint únicament suport físic. L'avantatge més evident respecte a altres herbes restringides a la terra és que reben més llum en els ombrívols ecosistemes boscosos i es mantenen lluny dels herbívors. No obstant això poden desenvolupar-se amb tanta densitat que arriben a danyar la planta amfitriona. Les epífites més conegudes inclouen les molses (Bryum, , , entre altres), els líquens, les orquídies, les falgueres i les bromèlies (com la coneguda Tillandsia), encara que es poden trobar en tots els grups principals del regne vegetal. Les acumulacions de grans epífites es donen més abundantment en les selves humides tropicals i boscos temperats plujosos, però tant líquens com molses es troben en qualsevol entorn amb arbres. A les nostres latituds no són comunes les espècies de plantes superiors epífites, tanmateix existeix algun exemple com el polipodi, un geòfit que ocasionalment pot ser epífit. (ca)
- Epifyt je organismus, který roste na žijící rostlině, ale vyživuje se samostatně, tzn. ani částečně na rostlině neparazituje. Termín epifyt pochází z řeckého epi- (znamenající 'na') a phyton (s významem 'rostlina'). Obvykle se tímto termínem označují vyšší rostliny, které nekoření v půdě (rostou nad její úrovní, většinou na stromech). Existují však také epifytické bakterie, houby, řasy, mechy, kapraďorosty či lišejníky. Epifytické vyšší rostliny se zachycují krátkými kořeny kmenů a větví stromů. Jsou hojné v tropických deštných lesích. Živí se organickými látkami, které se hromadí v trhlinách kůry. Vodu přijímají ze vzdušné vlhkosti, která bývá až 100%. Epifytně roste také řada rostlin, které zpravidla rostou na zemi (teresticky). Takové druhy pak nazýváme příležitostnými (oportunními) epifyty. (cs)
- Als Epiphyten (altgriechisch ἐπί epí „auf, über“ und φυτόν phytón „Pflanze“) oder Aufsitzerpflanzen werden Pflanzen bezeichnet, die auf anderen Pflanzen wachsen. Dieser Ausdruck wird sowohl auf Landpflanzen als auch Wasserpflanzen angewendet. An Land dienen zumeist Bäume als Substrat für Epiphyten, während aquatische Epiphyten wie Algen auf höheren aquatischen Pflanzen (z. B. Seegräsern) wachsen. Die den Epiphyten tragende Pflanze bezeichnet man als (φορός phorós „tragend“ zu φορεύς phoreús „Träger“). Der Vorteil dieser Lebensweise ist die bessere Verfügbarkeit von Licht, das am Waldboden (bzw. Meeresboden) ein limitierender Faktor für das Pflanzenwachstum ist. Der Nachteil der atmosphärisch epiphytischen Lebensweise ist jedoch, dass eine kontinuierliche Versorgung mit Wasser und Nährstoffen aufgrund der fehlenden Verbindung zum Erdboden nicht immer gewährleistet ist. Die Epiphyten haben im Laufe der Evolution unterschiedliche morphologische und physiologische Anpassungen entwickelt, um sich von der Wasser- und Nährstoffversorgung des Erdbodens unabhängig zu machen. Dabei hat sich nach bestehender Lehrmeinung die epiphytische Lebensweise mehrere Male unabhängig entwickelt. Im klassischen Sinn sind Epiphyten keine Phytoparasiten, da sie das Phloem ihrer Wirtspflanze nicht anzapfen. Einige Autoren zählen die echten Parasiten (z. B. Mistel) aufgrund ihrer atmosphärischen Lebensweise jedoch auch zu den Epiphyten. (de)
- Epifito (greke : epi = sur, super; phyton = planto) aŭ sursidanta planto, estas planto kiu kreskas ne-parazite sur alia planto. Epifito kelkfoje estas nomata aera planto ĉar ĝi ne radikiĝas en la grundo. Tamen la termino epifito aplikiĝas kaj al embriofitoj kaj al akvaj plantoj. Surtere plejofte arboj servas substrate por epifitoj, dum akvaj epifitoj, kiel algoj, kreskas sur aliaj akvaj plantoj. La portanta planto oni ankaŭ nomas forofito ( greke : phoron = portanto ). Epifito estas unu el la plantaj vivoformoj laŭ Raunkiær. (eo)
- An epiphyte is an organism that grows on the surface of a plant and derives its moisture and nutrients from the air, rain, water (in marine environments) or from debris accumulating around it. The plants on which epiphytes grow are called phorophytes. Epiphytes take part in nutrient cycles and add to both the diversity and biomass of the ecosystem in which they occur, like any other organism. They are an important source of food for many species. Typically, the older parts of a plant will have more epiphytes growing on them. Epiphytes differ from parasites in that they grow on other plants for physical support and do not necessarily affect the host negatively. An organism that grows on another organism that is not a plant may be called an epibiont. Epiphytes are usually found in the temperate zone (e.g., many mosses, liverworts, lichens, and algae) or in the tropics (e.g., many ferns, cacti, orchids, and bromeliads). Epiphyte species make good houseplants due to their minimal water and soil requirements. Epiphytes provide a rich and diverse habitat for other organisms including animals, fungi, bacteria, and myxomycetes. Epiphyte is one of the subdivisions of the Raunkiær system.The term epiphytic derives from the Greek epi- (meaning 'upon') and phyton (meaning 'plant'). Epiphytic plants are sometimes called "air plants" because they do not root in soil. However, there are many aquatic species of algae that are epiphytes on other aquatic plants (seaweeds or aquatic angiosperms). (en)
- Epifitoa (grezieratik: έπί, epi, «gainean», φυτόν, phyton, «landarea») beste landare baten gainean, baina hura parasitatu gabe, bizi den landarea da. Raunkjaerren sailkapeneko forma biologikoetako bat da. Organismo autotrofoak dira, ura eta gatz mineralak airetik, euritik eta, batzuetan, beren inguruan pilatzen diren hondakinetatik, xurgatzen dituztenak. Eskualde epeletan (goroldio, hepatiko, liken eta alga asko) eta tropikaletan (iratze, kaktus, orkidea eta bromelia ugari) bizi dira. (eu)
- Epífita o epifita (del griego epi sobre y phyton planta) se refiere a cualquier planta que crece sobre otro vegetal u objeto usándolo solamente como soporte, pero que no lo parasita nutricionalmente. Es solo una parasitosis mecánica, y el árbol u objeto que hace de soporte es un hospedador de la parasitosis mecánica. Las epífitas son llamadas en ocasiones "plantas aéreas" ya que no enraízan en el suelo, sino en recovecos en los árboles con algo de detritos o se ayudan a fijarse al hospedador mediante raíces que penetran en los recovecos de los árboles y se cementan a ellos. Se llaman "hemiepífitas" si solo inician su vida de esta manera, enraizando luego en el suelo (o si inician su vida en el suelo y posteriormente son exclusivamente epífitas, al cortarse la conexión con él). Sin adjetivos se presume que no hace referencia a plantas parásitas, que penetran con sus raíces en el hospedador dependiendo nutricionalmente de él, pero a las plantas parásitas y semiparásitas se las puede llamar "parásitas epífitas" en relación con que se asocian al hospedador en el sector del vástago, a diferencia de las "parásitas epirrizas" que se asocian a su raíz. Las epífitas y hemiepífitas no son las únicas "parásitas mecánicas" de los árboles, también lo son las plantas trepadoras, tanto guiadoras como hemitrepadoras o apoyantes. Existen muchas especies de algas, incluyendo las marinas, que son epífitas sobre otras especies acuáticas (marinas o acuáticas angiospermas). Las epífitas son fotosintéticas y poseen raíces aéreas (sobre el nivel del suelo, en contacto con el aire) y obtienen la humedad del aire o de la lluvia que se escurre sobre sus raíces. Muchas orquídeas y aráceas epífitas poseen un tipo de raíz especializada llamada velamen. También pueden poseer otras estructuras especializadas, como escamas, o las hojas en roseta de las bromelias, que recogen y mantienen el agua de lluvia. La ventaja más evidente respecto a las hierbas terrestres es que reciben más luz en los umbríos ecosistemas boscosos y se mantienen lejos de los herbívoros terrestres. Las epífitas más conocidas incluyen musgos, líquenes, orquídeas, helechos, bromelias (como (Tillandsia y ananás); aráceas; echeverias y los cactus epífitos (como los género Rhipsalis y Epiphyllum), aunque se pueden encontrar en todos los grupos principales del reino vegetal. Son más abundantes en las selvas húmedas tropicales y bosques templados lluviosos, pero tanto líquenes como musgos se encuentran en cualquier entorno con árboles. El primer trabajo monográfico importante sobre la ecología de las epífitas fue escrito por Andreas Schimper (Die epiphytische Vegetation Amerikas, 1888). Y a fines del siglo XVIII, la Expedición Botánica del Reino de España al Virreinato de la Nueva Granada (ahora Colombia, Venezuela y Ecuador) desarrolló un extenso y profundo trabajo sobre las bromelias y orquídeas, continuado después por Humboldt y Bonpland a comienzos del siglo XIX Las epífitas son una de las seis subdivisiones del sistema de Raunkiær. (es)
- Les épiphytes sont des organismes (plantes, champignons lichénisés, algues, bactéries) qui poussent en se servant d'autres plantes comme support (corticole, épiphylle, etc). Il ne s'agit pas de parasites car les organismes impliqués dans cette épibiose ne prélèvent rien au détriment de leur hôte. Les épiphytes sont des organismes autotrophes photosynthétiques ; ils sont capables d'absorber l'humidité de l'air et trouvent les sels minéraux, partiellement dans l'humus qui peut se former à la base des branches, et pour une autre partie dans les particules et gaz, absorbés ou solubilisés dans l'eau de la pluie et des rosées. Ce type de plantes est particulièrement bien représenté chez les ptéridophytes, les orchidées, les broméliacées, les aracées, les pipéracées et les bégoniacées. Sous l'eau, les organismes vivant en se fixant à la surface de plantes aquatiques forment l'épiphyton. La biomasse d'épiphyton varie selon la teneur de l'eau en nutriments, la luminosité, la profondeur, la disponibilité en plantes support, etc.. On les rencontre surtout dans la zone intertropicale, et plus particulièrement dans les forêts ombrophiles. Certains arbres, à l'écorce lisse ou phytotoxique, ou se desquamant régulièrement, sont exempts ou presque dépourvus d'épiphytes. En zone tempérée, la présence et la diversité de lichens épiphytes sont considérées comme des bioindicateurs de la qualité de l'air et de l'environnement. L’épiphytisme désigne l'ensemble des caractères d'un taxon rendant possible sa vie en épiphyte. (fr)
- Planda nach bhfuil fréamhaithe san ithir ach a fhásann os cionn talún, ar phlandaí eile de ghnáth. Baineann sí feidhm as na hóstaigh seo chun tacaíocht a fháil mar nach seadán (a fhaigheann cothú óna n-óstaigh) í. Bíonn fréamhacha aerga aici a nascann leis an óstach agus a ghabhann bruscar orgánach chun cothaithigh a dhíorthú astu. Ionsúnn sí uisce freisin, mar bháisteach nó díreach ón aer, agus is féidir go mbeidh sí glas, in ann fótaisintéis a dhéanamh. I gcuid acu foirmíonn na duilleoga taiscumar uisce i lár an chnota. An-choitianta i bhforaoisí trópaiceacha báistí, agus is féidir le heipifítí fás i solas na Gréine, rud nárbh fhéidir leo dá mbeadh siad ar an talamh faoin gceannbhrat dlúth. Samplaí suntasacha sna trópaicí is ea magairlíní is bróiméiligh, agus na caonaigh is na crotail i réigiúin mheasartha. (ga)
- Tumbuhan epifit adalah tumbuhan yang tumbuh dengan cara menumpang pada tumbuhan lain sebagai tempat hidupnya. Namanya dibentuk dari bahasa Yunani: epi-, permukaan atau tutup, dan phyton, tumbuhan atau pohon. Berbeda dengan parasit, epifit dapat sepenuhnya mandiri, lepas dari tanah sebagai penyangga dan penyedia hara bagi kehidupannya, maupun dari hara yang disediakan tumbuhan lain. Air diperoleh dari hujan, embun, atau uap air. Hara mineral diperoleh dari debu atau hasil dekomposisi batang serta sisa-sisa bagian tumbuhan lain yang terurai. Meskipun tidak "mencuri" hara dari tumbuhan yang ditumpanginya, epifit dapat menjadi pesaing terhadap ketersediaan cahaya. Akar epifit kadang-kadang juga menutupi dan menembus batang pohon yang ditumpangi sehingga merusak keseimbangan fisiologi tumbuhan inangnya. Contoh epifit yang populer adalah berbagai macam anggrek, (bromeliad), serta paku-pakuan.
* l
* b
* s (in)
- 착생식물(Epiphyte)은 식물의 표면에서 자라나며, 필요한 영양분을 공기, 강우, 해양 환경의 경우 물, 주변에 쌓인 잔해물에서 흡수하는 식물이다. 착생식물은 영양순환에 참여하며, 다른 유기체처럼 착생식물이 존재하는 생태계의 다양성과 생물량에 기여한다. 착생식물은 많은 종들에게 중요한 먹이의 원천이다. 착생식물은 물리적인 지지를 위해 다른 식물 위에서 자라며, 필연적으로 숙주에게 부정적인 영향을 끼치지 않기 때문에 기생생물과는 다르다. 식물 외의 착생하는 생물은 때로 착생생물이라고 부른다. 착생식물은 대개 온화한 지역(예를 들어 수많은 이끼, 우산이끼, 지의류, 조류)이나 열대지역(예를 들어 수많은 양치식물, 선인장, 난초, 파인애플과)에서 발견된다. 착생식물은 물과 토양이 거의 필요하지 않아서 딱 좋다. 착생식물은 동물, 군류, 박테리아, 점균류 등의 다른 유기체들에게 풍요롭고 다채로운 서식지를 제공한다. 착생식물은 의 하위분류 중 하나다. 착생식물epiphytic이라는 용어는 그리스어의 '위에'를 의미하는 epi-, '식물'을 의미하는 phyton에서 유래하였다. 착생식물은 땅에 뿌리를 뻗지 않기 때문에 때때로 "공기식물air plants"이라 불린다. 하지만 해초, 수중 속씨식물 등의 다른 해양식물에 착생하는 수많은 수생 조류들이 존재한다. (ko)
- Le piante epifite sono tutte quelle specie di piante che vivono su altre piante, di solito usate come semplice sostegno e non per procurarsi il nutrimento, come ad esempio felci, muschi, licheni o altri organismi sessili che non crescono sul terreno ma vivono prevalentemente sui tronchi o sui rami degli alberi, soprattutto nelle foreste tropicali e subtropicali. Vengono anche chiamate piante aeree. (it)
- 着生植物（ちゃくせいしょくぶつ）とは、土壌に根を下ろさず、他の木の上、あるいは岩盤などに根を張って生活する植物のことである。 (ja)
- Epifyten zijn organismen die op levende planten groeien zonder hieraan voedingsstoffen te onttrekken (in tegenstelling tot parasieten). De term komt uit het Grieks, van epi- (op) en phyton (plant). Ook planten die op boomschors en die op bladeren groeien, worden tot de epifyten gerekend. De plant waarop de epifyten groeien wordt de "forofyt" (draag-plant) genoemd. De bekendste epifyten zijn bepaalde soorten mossen, korstmossen, orchideeën, bromelia's (en dan met name Tillandsia's en Vriesea's) en ook algen, die als groene of roodachtige (Trentepohlia) aanslag op boomstammen zijn te zien. De meeste soorten epifyten komen voor in het tropisch regenwoud, maar epifytische mossen en korstmossen zijn in vrijwel elke omgeving waar bomen groeien te vinden. (nl)
- Epifitismo é uma relação de inquilinismo entre duas plantas ou algas, na qual uma planta (epífita) vive sobre a outra (forófito), utilizando-se apenas de apoio e sem dela retirar nutrientes e sem estabelecer contato com o solo. O epifitismo é muito comum nas florestas tropicais e abundante em comunidades de algas. Nas florestas, sua evolução teve como característica marcante a conquista de melhores espaços, em termos de insolação, acompanhada por condições de maior estresse para aquisição de água e nutrientes. Em ambientes aquáticos, deve-se apenas a existência de substrato sólido e fixo disponível para colonização. Disitinguem-se das hemiepífitas por terem um ciclo de vida que não inclui em qualquer das suas etapas o enraizamento no solo. (pt)
- Эпифи́ты (от греч. ἐπι- — «на» + φυτόν — «растение») — растения, произрастающие на других растениях — — или постоянно прикреплённые к ним, при этом не получающие от них питательных веществ. Кроме классических наземных эпифитов, существует много водных видов водорослей, которые являются эпифитами других водорослей или водных цветковых растений. Эпифиты используют фотосинтез для получения энергии и питательных веществ и, в случае неводных видов, получают влагу из воздуха и осадков (дождь, туман и др.) Эпифиты не являются паразитными растениями, поскольку растут независимо от форофитов и используют их исключительно в качестве физической опоры. Очевидным преимуществом эпифитов, особенно в сильно заросшей деревьями местности, является возможность не зависеть от грунта, а находиться ближе к источнику света; на эпифитах также меньше сказывается влияние травоядных. Тем не менее при слишком густом нарастании эпифиты могут повредить растение-опору. Эпифиты имеют большое значение для некоторых видов животных, формируя на себе водную среду их обитания — такими животными являются некоторые жабы и членистоногие. Наиболее известными эпифитами являются мхи, лишайники, орхидеи и представители семейства Бромелиевые, но эпифиты могут быть найдены практически в любой таксономической группе растений; более того, термин «эпифит» часто используется и для бактерий. Наиболее богатые и развитые сообщества эпифитов встречаются в тропических лесах (особенно во влажных), но мхи и лишайники — довольно обычные эпифиты умеренного и даже арктического климатического пояса. На территории Европы время от времени можно увидеть травы, кустарники, и даже деревья, которые растут на развилках веток других, больших деревьев. Но это лишь случайные места прорастания неэпифитных видов; эпифитов, у которых была бы настоящая характерная корневая система, на территории Европы нет. Первое фундаментальное исследование эпифитной флоры было опубликовано ботаником А. Шимпером в 1888 году и называлось «Die epiphytische Vegetation Amerikas» («Эпифитная флора Америки»). (ru)
- Epifit (gr. epi – na, phyton – roślina), porośle, aerofit – roślina rosnąca na innej roślinie, ale zwykle nie prowadząca pasożytniczego trybu życia. Korzysta z innego gatunku jako podpory, a odżywia się najczęściej samodzielnie. W ekosystemach lądowych wyrasta często w miejscach, gdzie gromadzi się martwa materia organiczna (np. w rozwidleniu pędu) lub osiedla się na pędach innych roślin pobierając składniki odżywcze i wodę z powietrza i niesionych przez nie pyłów, opadów i detrytusu. Nieliczne epifity wykształcają ssawki i wyzyskują w różnym zakresie swego żywiciela (np. jemiołowate i loganiowate). Epifityzm jest szczególnie częsty wśród drobnych organizmów wodnych, które jako peryfiton porastają organy makrofitów. W systemie Raunkiæra epifity zaliczane były pierwotnie do fanerofitów, współcześnie są wyodrębniane jako osobna forma życiowa. Termin „epifit” po raz pierwszy użyty został w 1815 przez Charlesa-François Brisseau de Mirbel w dziele Éléments de physiologie végétale et de botanique. (pl)
- Epifyter (av grekiska epi, ’på’, och phyton, ’växt’) är organismer som lever utanpå växter utan att ta näring eller vatten från dem. De växter som utgör underlag för epifyter är ofta träd. Växter som växer på träd förekommer oftast i regnskogar. Exempel på sådana växter är lianer, orkidéer och ananasväxter. I tempererade områden som Sverige är de vanligaste epifyterna lavar. Epifyti är en form av kommensalism. (sv)
- Епіфі́ти (від грец. ἐπι- — «на», та φυτόν — «рослина») — організми, що ростуть на іншому рослинному організмі, на стовбурах і гілках дерев, використовуючи їх як опору (напр., деякі водорості, лишайники, тропічні орхідеї, бромелії) та при цьому отримують поживні речовини з довкілля, а не з субстрату, на якому існують. Окрім епіфітів, що ростуть у наземних умовах, існує багато водних видів водоростей, котрі є епіфітами на інших водоростях або водних квіткових рослинах. Епіфіти мають пристосування для прикріплення та вловлювання води та поживних речовин із повітря. Епіфіти не є паразитичними рослинами, вони ростуть незалежно від рослини-опори і потребують від неї винятково фізичної підтримки. Очевидною перевагою епіфітів, особливо в щільно зарослій деревами місцевості, є можливість не залежати від ґрунту і знаходитись ближче до джерел світла; також епіфіти менше випасаються травоїдними тваринами. Але при занадто щільному наростанні епіфітів вони можуть ушкоджувати рослину-опору. Епіфіти мають велике значення для деяких видів тварин, формуючи середовище їхнього помешкання — такими тваринами є деякі жаби та членистоногі. Найвідомішими епіфітами є мохоподібні, лишайники, орхідеї та представники родини Бромелієвих, але епіфіти можуть бути знайдені практично у будь-якій таксономічній групі рослин; більш того, термін «епіфіт» часто використовується і для бактерій. Найбагатші та найрозвинутіші спільноти епіфітів зустрічаються в тропічних лісах (особливо у вологих), але мохоподібні та лишайники є доволі звичайними епіфітами помірного та навіть арктичного кліматичного поясу. На території України (та Європи загалом) час від часу можна побачити трави, чагарники, та навіть дерева, що ростуть на розвилках гілок інших, більших дерев. Але це лише випадкові місця проростання неепіфітних видів. Серед судинних рослин епіфіти, яким була б притаманна справжня коренева система, на території Європи не трапляються. Найчастіше йде мова про групу епіфітних мохоподібних, які ростуть на корі і гілках живих дерев або епіфітних лишайників Перше фундаментальне дослідження епіфітної флори було опубліковане ботаніком Шимпером у 1888 році, і називалось "Die epiphytische Vegetation Amerikas" («Епіфітна флора Америки»). (uk)
- 附生植物（Epiphyte）又稱 附著植物、著生植物，是植物在其它活體植物上面生長或是依附的現象，其水分及養分由環境中取得而非由被附著的活體植物取得。 這種關係通常多數與較高階的植物有關，然而表生細菌、表生真菌、藻類、地衣、苔蘚，以及蕨類也可為 附生生物（Epibiont）而生存良好。附生植物通常存在於溫帶（例如，許多苔蘚，地錢，地衣和藻類）或熱帶（例如許多蕨類，仙人掌，蘭花和鳳梨）中。由於它們對水和土壤的要求極低，因此大多能形成良好的室內觀葉植物。附生植物為其他生物體包括動物，真菌，細菌，和黏菌提供豐富多樣的棲息地。 附生植物分为(如地衣、苔藓)和（如蕨类和种子植物）。 附生植物是勞恩凱爾植物生活型分類系統(Raunkiær system)的分类細分之一。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- النبات الهوائي أو النبات المعايش أو النابوت البراني أو النباتات الفوقية أو إمَّع (بالإنجليزية: Epiphytes) هي تلك النباتات التي تعيش بعيداً عن مستوى سطح الأرض -غير متماسة مع التربة-، حيث نجدها تنمو على أطراف نباتات مستمدة غذاءها من الهواء وليس من النباتات التي تستند عليها، ولذا فإن هذه النباتات ليست متطفلة لأنها لا تستمد غذاءها من منطقة الاستناد على النباتات الأخرى، ومن الأمثلة على النباتات العالقة: الأشنيات، والطحالب، والنباتات السحلبية. (ar)
- Epifito (greke : epi = sur, super; phyton = planto) aŭ sursidanta planto, estas planto kiu kreskas ne-parazite sur alia planto. Epifito kelkfoje estas nomata aera planto ĉar ĝi ne radikiĝas en la grundo. Tamen la termino epifito aplikiĝas kaj al embriofitoj kaj al akvaj plantoj. Surtere plejofte arboj servas substrate por epifitoj, dum akvaj epifitoj, kiel algoj, kreskas sur aliaj akvaj plantoj. La portanta planto oni ankaŭ nomas forofito ( greke : phoron = portanto ). Epifito estas unu el la plantaj vivoformoj laŭ Raunkiær. (eo)
- Epifitoa (grezieratik: έπί, epi, «gainean», φυτόν, phyton, «landarea») beste landare baten gainean, baina hura parasitatu gabe, bizi den landarea da. Raunkjaerren sailkapeneko forma biologikoetako bat da. Organismo autotrofoak dira, ura eta gatz mineralak airetik, euritik eta, batzuetan, beren inguruan pilatzen diren hondakinetatik, xurgatzen dituztenak. Eskualde epeletan (goroldio, hepatiko, liken eta alga asko) eta tropikaletan (iratze, kaktus, orkidea eta bromelia ugari) bizi dira. (eu)
- Le piante epifite sono tutte quelle specie di piante che vivono su altre piante, di solito usate come semplice sostegno e non per procurarsi il nutrimento, come ad esempio felci, muschi, licheni o altri organismi sessili che non crescono sul terreno ma vivono prevalentemente sui tronchi o sui rami degli alberi, soprattutto nelle foreste tropicali e subtropicali. Vengono anche chiamate piante aeree. (it)
- 着生植物（ちゃくせいしょくぶつ）とは、土壌に根を下ろさず、他の木の上、あるいは岩盤などに根を張って生活する植物のことである。 (ja)
- Epifitismo é uma relação de inquilinismo entre duas plantas ou algas, na qual uma planta (epífita) vive sobre a outra (forófito), utilizando-se apenas de apoio e sem dela retirar nutrientes e sem estabelecer contato com o solo. O epifitismo é muito comum nas florestas tropicais e abundante em comunidades de algas. Nas florestas, sua evolução teve como característica marcante a conquista de melhores espaços, em termos de insolação, acompanhada por condições de maior estresse para aquisição de água e nutrientes. Em ambientes aquáticos, deve-se apenas a existência de substrato sólido e fixo disponível para colonização. Disitinguem-se das hemiepífitas por terem um ciclo de vida que não inclui em qualquer das suas etapas o enraizamento no solo. (pt)
- Epifyter (av grekiska epi, ’på’, och phyton, ’växt’) är organismer som lever utanpå växter utan att ta näring eller vatten från dem. De växter som utgör underlag för epifyter är ofta träd. Växter som växer på träd förekommer oftast i regnskogar. Exempel på sådana växter är lianer, orkidéer och ananasväxter. I tempererade områden som Sverige är de vanligaste epifyterna lavar. Epifyti är en form av kommensalism. (sv)
- 附生植物（Epiphyte）又稱 附著植物、著生植物，是植物在其它活體植物上面生長或是依附的現象，其水分及養分由環境中取得而非由被附著的活體植物取得。 這種關係通常多數與較高階的植物有關，然而表生細菌、表生真菌、藻類、地衣、苔蘚，以及蕨類也可為 附生生物（Epibiont）而生存良好。附生植物通常存在於溫帶（例如，許多苔蘚，地錢，地衣和藻類）或熱帶（例如許多蕨類，仙人掌，蘭花和鳳梨）中。由於它們對水和土壤的要求極低，因此大多能形成良好的室內觀葉植物。附生植物為其他生物體包括動物，真菌，細菌，和黏菌提供豐富多樣的棲息地。 附生植物分为(如地衣、苔藓)和（如蕨类和种子植物）。 附生植物是勞恩凱爾植物生活型分類系統(Raunkiær system)的分类細分之一。 (zh)
- Els Epífits (del grec έπί, sobre i φύτόνepi, planta) o plantes epífites, són qualsevol planta que creix sobre un altre vegetal usant-ho solament com a suport, però que no el parasita; són una de les sis subdivisions de les formes vitals de Raunkjaer. Aquestes plantes són anomenades de vegades «plantes aèries», ja que no arrelen sobre el sòl. No obstant això, existeixen moltes espècies d'algues, incloent les marines, que són epífites sobre altres espècies aquàtiques (marines o aquàtiques angiospermes). (ca)
- Epifyt je organismus, který roste na žijící rostlině, ale vyživuje se samostatně, tzn. ani částečně na rostlině neparazituje. Termín epifyt pochází z řeckého epi- (znamenající 'na') a phyton (s významem 'rostlina'). Obvykle se tímto termínem označují vyšší rostliny, které nekoření v půdě (rostou nad její úrovní, většinou na stromech). Existují však také epifytické bakterie, houby, řasy, mechy, kapraďorosty či lišejníky. Epifytně roste také řada rostlin, které zpravidla rostou na zemi (teresticky). Takové druhy pak nazýváme příležitostnými (oportunními) epifyty. (cs)
- Als Epiphyten (altgriechisch ἐπί epí „auf, über“ und φυτόν phytón „Pflanze“) oder Aufsitzerpflanzen werden Pflanzen bezeichnet, die auf anderen Pflanzen wachsen. Dieser Ausdruck wird sowohl auf Landpflanzen als auch Wasserpflanzen angewendet. An Land dienen zumeist Bäume als Substrat für Epiphyten, während aquatische Epiphyten wie Algen auf höheren aquatischen Pflanzen (z. B. Seegräsern) wachsen. Die den Epiphyten tragende Pflanze bezeichnet man als (φορός phorós „tragend“ zu φορεύς phoreús „Träger“). (de)
- An epiphyte is an organism that grows on the surface of a plant and derives its moisture and nutrients from the air, rain, water (in marine environments) or from debris accumulating around it. The plants on which epiphytes grow are called phorophytes. Epiphytes take part in nutrient cycles and add to both the diversity and biomass of the ecosystem in which they occur, like any other organism. They are an important source of food for many species. Typically, the older parts of a plant will have more epiphytes growing on them. Epiphytes differ from parasites in that they grow on other plants for physical support and do not necessarily affect the host negatively. An organism that grows on another organism that is not a plant may be called an epibiont. Epiphytes are usually found in the temper (en)
- Epífita o epifita (del griego epi sobre y phyton planta) se refiere a cualquier planta que crece sobre otro vegetal u objeto usándolo solamente como soporte, pero que no lo parasita nutricionalmente. Es solo una parasitosis mecánica, y el árbol u objeto que hace de soporte es un hospedador de la parasitosis mecánica. Las epífitas son llamadas en ocasiones "plantas aéreas" ya que no enraízan en el suelo, sino en recovecos en los árboles con algo de detritos o se ayudan a fijarse al hospedador mediante raíces que penetran en los recovecos de los árboles y se cementan a ellos. Se llaman "hemiepífitas" si solo inician su vida de esta manera, enraizando luego en el suelo (o si inician su vida en el suelo y posteriormente son exclusivamente epífitas, al cortarse la conexión con él). Sin adjetiv (es)
- Planda nach bhfuil fréamhaithe san ithir ach a fhásann os cionn talún, ar phlandaí eile de ghnáth. Baineann sí feidhm as na hóstaigh seo chun tacaíocht a fháil mar nach seadán (a fhaigheann cothú óna n-óstaigh) í. Bíonn fréamhacha aerga aici a nascann leis an óstach agus a ghabhann bruscar orgánach chun cothaithigh a dhíorthú astu. Ionsúnn sí uisce freisin, mar bháisteach nó díreach ón aer, agus is féidir go mbeidh sí glas, in ann fótaisintéis a dhéanamh. I gcuid acu foirmíonn na duilleoga taiscumar uisce i lár an chnota. An-choitianta i bhforaoisí trópaiceacha báistí, agus is féidir le heipifítí fás i solas na Gréine, rud nárbh fhéidir leo dá mbeadh siad ar an talamh faoin gceannbhrat dlúth. Samplaí suntasacha sna trópaicí is ea magairlíní is bróiméiligh, agus na caonaigh is na crotail i (ga)
- Tumbuhan epifit adalah tumbuhan yang tumbuh dengan cara menumpang pada tumbuhan lain sebagai tempat hidupnya. Namanya dibentuk dari bahasa Yunani: epi-, permukaan atau tutup, dan phyton, tumbuhan atau pohon. Contoh epifit yang populer adalah berbagai macam anggrek, (bromeliad), serta paku-pakuan.
* l
* b
* s (in)
- Les épiphytes sont des organismes (plantes, champignons lichénisés, algues, bactéries) qui poussent en se servant d'autres plantes comme support (corticole, épiphylle, etc). Il ne s'agit pas de parasites car les organismes impliqués dans cette épibiose ne prélèvent rien au détriment de leur hôte. On les rencontre surtout dans la zone intertropicale, et plus particulièrement dans les forêts ombrophiles. Certains arbres, à l'écorce lisse ou phytotoxique, ou se desquamant régulièrement, sont exempts ou presque dépourvus d'épiphytes. (fr)
- 착생식물(Epiphyte)은 식물의 표면에서 자라나며, 필요한 영양분을 공기, 강우, 해양 환경의 경우 물, 주변에 쌓인 잔해물에서 흡수하는 식물이다. 착생식물은 영양순환에 참여하며, 다른 유기체처럼 착생식물이 존재하는 생태계의 다양성과 생물량에 기여한다. 착생식물은 많은 종들에게 중요한 먹이의 원천이다. 착생식물은 물리적인 지지를 위해 다른 식물 위에서 자라며, 필연적으로 숙주에게 부정적인 영향을 끼치지 않기 때문에 기생생물과는 다르다. 식물 외의 착생하는 생물은 때로 착생생물이라고 부른다. 착생식물은 대개 온화한 지역(예를 들어 수많은 이끼, 우산이끼, 지의류, 조류)이나 열대지역(예를 들어 수많은 양치식물, 선인장, 난초, 파인애플과)에서 발견된다. 착생식물은 물과 토양이 거의 필요하지 않아서 딱 좋다. 착생식물은 동물, 군류, 박테리아, 점균류 등의 다른 유기체들에게 풍요롭고 다채로운 서식지를 제공한다. (ko)
- Epifyten zijn organismen die op levende planten groeien zonder hieraan voedingsstoffen te onttrekken (in tegenstelling tot parasieten). De term komt uit het Grieks, van epi- (op) en phyton (plant). Ook planten die op boomschors en die op bladeren groeien, worden tot de epifyten gerekend. De plant waarop de epifyten groeien wordt de "forofyt" (draag-plant) genoemd. De bekendste epifyten zijn bepaalde soorten mossen, korstmossen, orchideeën, bromelia's (en dan met name Tillandsia's en Vriesea's) en ook algen, die als groene of roodachtige (Trentepohlia) aanslag op boomstammen zijn te zien. (nl)
- Epifit (gr. epi – na, phyton – roślina), porośle, aerofit – roślina rosnąca na innej roślinie, ale zwykle nie prowadząca pasożytniczego trybu życia. Korzysta z innego gatunku jako podpory, a odżywia się najczęściej samodzielnie. W ekosystemach lądowych wyrasta często w miejscach, gdzie gromadzi się martwa materia organiczna (np. w rozwidleniu pędu) lub osiedla się na pędach innych roślin pobierając składniki odżywcze i wodę z powietrza i niesionych przez nie pyłów, opadów i detrytusu. Nieliczne epifity wykształcają ssawki i wyzyskują w różnym zakresie swego żywiciela (np. jemiołowate i loganiowate). Epifityzm jest szczególnie częsty wśród drobnych organizmów wodnych, które jako peryfiton porastają organy makrofitów. (pl)
- Эпифи́ты (от греч. ἐπι- — «на» + φυτόν — «растение») — растения, произрастающие на других растениях — — или постоянно прикреплённые к ним, при этом не получающие от них питательных веществ. Кроме классических наземных эпифитов, существует много водных видов водорослей, которые являются эпифитами других водорослей или водных цветковых растений. Эпифиты используют фотосинтез для получения энергии и питательных веществ и, в случае неводных видов, получают влагу из воздуха и осадков (дождь, туман и др.) (ru)
- Епіфі́ти (від грец. ἐπι- — «на», та φυτόν — «рослина») — організми, що ростуть на іншому рослинному організмі, на стовбурах і гілках дерев, використовуючи їх як опору (напр., деякі водорості, лишайники, тропічні орхідеї, бромелії) та при цьому отримують поживні речовини з довкілля, а не з субстрату, на якому існують. Окрім епіфітів, що ростуть у наземних умовах, існує багато водних видів водоростей, котрі є епіфітами на інших водоростях або водних квіткових рослинах. Епіфіти мають пристосування для прикріплення та вловлювання води та поживних речовин із повітря. (uk)
|