| dbo:abstract
|
- Segons l'Èxode, Nadab (en hebreu נדב בן-אַהֲרֹן Nadav ben Ahărōn) i Abihú (en hebreu אביהוא בן-אַהֲרֹן Avihu ben Ahărōn) eren fills d'Aaron i la seva muller Elixeba, filla d'Amminadab. Nats a Egipte, visqueren en primera persona els fets de les deu plagues, la sortida d'Egipte i el Pas del Mar Roig. Com la resta del poble, van celebrar i van adorar el Vedell d'Or al peu del Mont Sinaí. Quan va baixar Moisès, es van penedir (com tota la tribu de Leví) i es van posar al seu costat. Aquella nit, els levites van matar tres mil homes israelians. Junt amb el seu pare Aaron i els seus germans, van ser ungits sacerdots i es van fer càrrec de l'Arca de l'Aliança durant l'èxode pel desert. Segons el llibre del Levític, 10:2, un dia, Abihú i Nadab, van prendre cadascun el seu encenser i hi van posar foc, sobre ell hi van posar encens, i van oferir davant el Senyor un foc profà que no els havia estat manat. A l'instant, va sortir una columna de foc de l'Arca de l'Aliança que els fulminà i els matà. (ca)
- ناداب وأبيهو هما الابنان الأكبران للنبي هارون بحسب سفر الخروج وسفر اللاويين وسفر العدد. وبحسب سفر اللاويين الإصحاح 10، فإنهما قد قدما قربانًا إلى الرب «بنار غريبة ووضعا عليها بخورًا»، فعاقبهما الرب وأرسل عليهما نارًا فأكلتهما. وأن موسى أمر هارون وعائلته بعدم الحداد عليهما. (ar)
- Abihu ist der im Alten Testament erwähnte zweite Sohn Aarons. (de)
- In the biblical books Exodus, Leviticus and Numbers, Nadab (Hebrew: נָדָב, Modern: Nadav, Tiberian: Nāḏāḇ, "generous") and Abihu (Hebrew: אֲבִיהוּא, Modern: Avihu, Tiberian: ’Ǎḇîhū, "my father [is] he") were the two oldest sons of Aaron. According to Leviticus 10, they offered a sacrifice with "foreign fire" before the LORD, disobeying his instructions, and were immediately consumed by God's fire. Moses instructed Aaron and his family not to mourn, although the people at large were permitted. (en)
- Abihou est le deuxième des quatre fils d'Aaron et d'Elishéba, sa femme ; frère de Nadab, Éléazar et Ithamar selon l'Exode (chap. 6 vers. 23) et premier livre des Chroniques (chap.6 vers.3). Ayant joui dans un premier temps des faveurs de Dieu, et de toute la nation pour les perdre ensuite. Il meurt sans descendance selon le Lévitique, pour avoir allumé un feu que Dieu n'a pas ordonné. (fr)
- Nadab (bahasa Ibrani: נדב, Modern Nadab Tiberias Nadab ; "murah hati, memberi") dan Abihu (bahasa Ibrani: אביהוא, Modern Abihu Tiberias Abihu ; "Dia (Yahweh) adalah bapaku") masing-masing adalah putra sulung dan putra ke-2 dari Harun, Imam Besar Yahudi pertama, menurut catatan Kitab Keluaran, Kitab Imamat dan Kitab Bilangan dalam Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama di Alkitab Kristen. Ibu mereka bernama Eliseba, saudari dari Nahason bin Aminadab, pemimpin Suku Yehuda. Adik-adik laki-laki mereka bernama Eleazar dan Itamar. Mereka berdua lahir di tanah Mesir dan turut ke luar bersama-sama bangsa Israel di bawah pimpinan Musa, paman mereka. Mereka mempersembahkan korban bau-bauan dengan api asing di hadapan TUHAN, dengan demikian melanggar perintah-Nya, dan seketika mereka dibakar oleh api TUHAN. Pelanggaran ini berat karena mereka seharusnya menjadi penghubung antara TUHAN dan umat-Nya. Setelah kematian Nadab and Abihu, maka adik-adik mereka, Eleazar dan Itamar mengerjakan tugas-tugas sebagai imam, karena Nadab dan Abihu tidak mempunyai anak-anak laki-laki. (in)
- Nadab e Abiu (in ebraico נדב, Nadav, e אביהוא, Abihu) sono i due primi figli di Aronne, il primo sommo sacerdote ebraico, e di sua moglie Elisabetta, e furono tra i primi sacerdoti di Israele (Es6:23;28:1). In Es24:9-10, assieme al padre, a Mosè e ad altri settanta anziani, Nadab e Abiu vedono il Signore sul monte Sinai; successivamente, come narrato in Lv10:1-22, i due offrono a Dio in sacrificio un "fuoco illegittimo", contravvenendo alle sue istruzioni, e per tale motivo il Signore li consumò all'istante con il fuoco. Mosè raccomandò ad Aronne e ai suoi due figli superstiti, Eleazaro e Itamar, di non portare il lutto, permettendolo invece al resto della comunità; Eleazaro e Itamar presero il posto di Nadab e Abiu come sacerdoti. (it)
- Nadab (Hebreeuws: נדב) en Abihu (Hebreeuws: אביהוא) waren volgens het Bijbelboek Numeri 26:60 respectievelijk de oudste en de tweede zoon van Aäron. Zij werden samen met hun vader, op het aanwijzen van God, aangesteld en gezalfd tot priester. Aäron was de hogepriester. Beide broers waren bestemd om hun vader te assisteren bij de eredienst voor God. Die eredienst was door God aan Mozes beschreven, de plaats waar de dienst moest gebeuren, de kleding van de priesters, wat er moest geofferd worden en hoe dat moest gebeuren, het was allemaal tot in het kleinste detail voorgeschreven. In het Bijbelboek Leviticus 1:1 tot 7:38 worden de offers die moeten worden gebracht gedetailleerd omschreven. Het boek gaat verder met het verhaal van de zalving van Aäron en zijn zonen. Het verhaal in Leviticus 10 vermeldt vervolgens hoe Nadab en Abihu gedood werden door God, omdat hij misnoegd was om het offer dat zij brachten op het reukaltaar. Waarom het reukoffer niet werd aanvaard door God wordt niet specifiek vermeld in het verhaal in de Bijbel, maar in Leviticus 10:9 krijgt Aäron van God de instructie om geen alcohol te gebruiken als hij de tabernakel binnenkomt. Het is dus mogelijk dat Nadab en Abihu dit wel hadden gedaan. Een andere mogelijkheid is dat het 'vreemde vuur' dat ze gebruikten niet afkomstig was van het koperen altaar. In Leviticus 16:12 wordt beschreven dat tijdens de zalving van de tabernakel vuur van dit altaar werd gebruikt om op het reukaltaar te leggen. Mogelijk was dit een algemeen voorschrift. De twee priesters hadden geen zonen, dus de gehele joodse priesterschap zou uit nakomelingen van Eleazar en Itamar komen te bestaan. De twee jongere zonen van Aäron, Eleazar en Ithamar worden vervolgens, ter vervanging van hun broers, als priester aangesteld. Daarbij legt Mozes aan Aäron en zijn zoons het verbod op om over Nadab en Abihu te rouwen. Het volk mocht daarentegen wel de broers bewenen. (nl)
- Abihu (hebr. אביהוא, on jest ojcem) – postać biblijna ze Starego Testamentu (Księga Wyjścia), syn Aarona i Eliszeby. Urodził się w Egipcie, skąd wyszedł z całym narodem izraelskim. Miał trzech braci: Nadaba, Eleazara i Itamara. Ze swym starszym bratem Nadebem i 70 innymi Izraelitami oraz Aaronem i Mojżeszem został wezwany na górę Synaj, gdzie ujrzał wizję Jahwe. Wraz z ojcem i braćmi został wprowadzony na urząd kapłański. Najprawdopodobniej na drugi dzień po tej uroczystości Abihu i jego brat Nadab dopuścili się poważnego wykroczenia, ofiarując niedozwolony ogień i zostali za to zabici przez ogień od Jahwe, a potem ich ciała wyniesiono za obóz. Aaronowi oraz dwom pozostałym braciom Bóg zabronił obchodzić żałobę po swych bliskich, których zgładził spośród zgromadzenia. (pl)
- Abiú , também conhecido como Abiáh אֲבִיָה (Hebreu), foi um filho de Aarão. Foi devorado pelas chamas, com seu irmão Nadabe, por ter deitado fogo profano no turíbulo. Aarão, filho de Anrão e Joquebede tomou por mulher Eliseba, filha de Aminadabe; eles tiveram como filhos Nadabe, Abiú, Eleazar e Itamar. Nadabe e Abiú estavam no grupo que foi com Moisés adorar de longe; este grupo também incluía Aarão e setenta anciãos, mas apenas Moisés teve permissão de chegar perto de Jeová. Aarão e seus quatro filhos foram escolhidos por Jeová para exercerem o ofício sacerdotal, mas Nadabe e Abiú ofereceram um fogo estranho a Jeová, no deserto do Sinai, o que não lhes foi ordenado, e foram consumidos pelo fogo. Como Nadabe e Abiú morreram sem filhos, a função sacerdotal passou para Eleazar e Itamar. Árvore genealógica baseada na Bíblia. (pt)
- Авиуд (др.-евр. אֲבִיהוּא или Абигу, или Авиху; букв. «Господь — мой отец») — персонаж Пятикнижия, один из сыновей Аарона и Элишевы, который со своими братьями, Надабом, Элиезером и Ифамаром, был отделён или назначен самим Богом к священническому служению. Вскоре после своего вступления в священство Надав и Авиуд согрешили, нарушив Божье повеление относительно возжжения фимиама, и немедленно погибли, будучи истреблены огнём, снисшедшим от Господа. Это случилось, когда евреи находились в пустыне Синайской. Сущность их вины в том, что они принесли пред Господом огонь чуждый, то есть огонь обыкновенный, а не тот, который по повелению Божию должны были брать с жертвенника всесожжения. Некоторые приписывают этот греховный поступок излишнему употреблению ими вина. Библейский рассказ о принесении сыновьями Аарона обыкновенного огня в святыню и о постигшем их наказании освещается агадистами различно. Вопреки прямому смыслу библейского текста один древний Мидраш применяет к Авиуду и Надаву стих Экклезиаста (7, 15): «Бывает, что праведник гибнет в праведности своей»; «они принесли жертву из фимиама для того, чтобы выразить чувство своего благоговения пред Богом, и, воскуряя фимиам, сами вместе с ним сгорели». Другой же агадист, напротив, считает вполне справедливой постигшую их кару и даже взводит на них обвинение в зависти к Моисею и Аарону. «Смотри, — говорил один другому, — каких почестей удостаиваются отец и дядя от народа. Скоро ли умрут эти старики, и скоро ли мы станем во главе народа?» Глас небесного Судьи ответил на это: «Подождите, мы ещё посмотрим, кто кого похоронит». Надо полагать, что подобное освещение библейского рассказа имело в виду какие-нибудь современные агадисту житейские отношения лиц, которых он не мог назвать прямо по имени и которым он выразил порицание в форме древней легенды. Впрочем, некоторые другие агадисты склонны видеть в детях Аарона настоящих праведников. Слова «и умерли они пред лицом Господним» толкуются в том смысле, что смерть детей при жизни праведных родителей очень огорчает Бога. Кроме того, так как смерть благочестивых вообще имеет искупительное значение, то глава, заключающая библейский рассказ о смерти сыновей Аарона, читается в день Искупления (Иом-Киппур). Высшую степень идеализации Авиуда и Надава можно увидеть в «Мидраш Танхума» к этому месту, где сказано следующее: «Они умерли при попытке сбросить с себя вещественную оболочку». Что это представление агады весьма древнего происхождения, видно из того, что ещё Филон Александрийский выразился таким образом: «Надаб и Αвиуд, которые приблизились к Богу и отрешились от бренной жизни, чтобы получить бессмертие, были наги; это значит, что они порвали все узы, связывавшие их с человеческими потребностями и страстями». Неясно, откуда заимствовал Филон, что они были наги: в Библии прямо сказано, что родственники вынесли их из святыни «в одеждах». Согласно другой версии, сыновья Аарона были убиты огнем небесным; их тела и одеяния не были уничтожены, чудесный огонь сжег только их души. Рабби Элеазар бен Гирканос и р. Акиба находят их достойными порицания лишь постольку, поскольку они отважились на весьма серьёзный шаг, не посоветовавшись предварительно с Моисеем. Р. Исмаил придерживается того взгляда, что они согрешили тем, что не принесли своей жертвы в установленное время. Это объяснение нашло себе место также в библейском переводе «Пешитто», который прибавляет к словам «огонь чуждый» (אשׁ זרה) слова «не в урочное время». Первоначально это прибавление, без сомнения, носило характер объяснительного толкования, но впоследствии оно было включено в сам текст. Позднейшая агада также порицает сыновей Аарона и упрекает их в слишком большом самомнении. Они остались неженаты потому лишь, что не находили ни одной женщины, достойной их внимания. Следует заметить, что отрицательный взгляд на Надава и Авиуда разделяется также и некоторыми отцами церкви, например, Ефремом Сирином. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- ناداب وأبيهو هما الابنان الأكبران للنبي هارون بحسب سفر الخروج وسفر اللاويين وسفر العدد. وبحسب سفر اللاويين الإصحاح 10، فإنهما قد قدما قربانًا إلى الرب «بنار غريبة ووضعا عليها بخورًا»، فعاقبهما الرب وأرسل عليهما نارًا فأكلتهما. وأن موسى أمر هارون وعائلته بعدم الحداد عليهما. (ar)
- Abihu ist der im Alten Testament erwähnte zweite Sohn Aarons. (de)
- In the biblical books Exodus, Leviticus and Numbers, Nadab (Hebrew: נָדָב, Modern: Nadav, Tiberian: Nāḏāḇ, "generous") and Abihu (Hebrew: אֲבִיהוּא, Modern: Avihu, Tiberian: ’Ǎḇîhū, "my father [is] he") were the two oldest sons of Aaron. According to Leviticus 10, they offered a sacrifice with "foreign fire" before the LORD, disobeying his instructions, and were immediately consumed by God's fire. Moses instructed Aaron and his family not to mourn, although the people at large were permitted. (en)
- Abihou est le deuxième des quatre fils d'Aaron et d'Elishéba, sa femme ; frère de Nadab, Éléazar et Ithamar selon l'Exode (chap. 6 vers. 23) et premier livre des Chroniques (chap.6 vers.3). Ayant joui dans un premier temps des faveurs de Dieu, et de toute la nation pour les perdre ensuite. Il meurt sans descendance selon le Lévitique, pour avoir allumé un feu que Dieu n'a pas ordonné. (fr)
- Abihu (hebr. אביהוא, on jest ojcem) – postać biblijna ze Starego Testamentu (Księga Wyjścia), syn Aarona i Eliszeby. Urodził się w Egipcie, skąd wyszedł z całym narodem izraelskim. Miał trzech braci: Nadaba, Eleazara i Itamara. Ze swym starszym bratem Nadebem i 70 innymi Izraelitami oraz Aaronem i Mojżeszem został wezwany na górę Synaj, gdzie ujrzał wizję Jahwe. Wraz z ojcem i braćmi został wprowadzony na urząd kapłański. Najprawdopodobniej na drugi dzień po tej uroczystości Abihu i jego brat Nadab dopuścili się poważnego wykroczenia, ofiarując niedozwolony ogień i zostali za to zabici przez ogień od Jahwe, a potem ich ciała wyniesiono za obóz. Aaronowi oraz dwom pozostałym braciom Bóg zabronił obchodzić żałobę po swych bliskich, których zgładził spośród zgromadzenia. (pl)
- Segons l'Èxode, Nadab (en hebreu נדב בן-אַהֲרֹן Nadav ben Ahărōn) i Abihú (en hebreu אביהוא בן-אַהֲרֹן Avihu ben Ahărōn) eren fills d'Aaron i la seva muller Elixeba, filla d'Amminadab. Nats a Egipte, visqueren en primera persona els fets de les deu plagues, la sortida d'Egipte i el Pas del Mar Roig. Com la resta del poble, van celebrar i van adorar el Vedell d'Or al peu del Mont Sinaí. Quan va baixar Moisès, es van penedir (com tota la tribu de Leví) i es van posar al seu costat. Aquella nit, els levites van matar tres mil homes israelians. (ca)
- Nadab (bahasa Ibrani: נדב, Modern Nadab Tiberias Nadab ; "murah hati, memberi") dan Abihu (bahasa Ibrani: אביהוא, Modern Abihu Tiberias Abihu ; "Dia (Yahweh) adalah bapaku") masing-masing adalah putra sulung dan putra ke-2 dari Harun, Imam Besar Yahudi pertama, menurut catatan Kitab Keluaran, Kitab Imamat dan Kitab Bilangan dalam Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama di Alkitab Kristen. Ibu mereka bernama Eliseba, saudari dari Nahason bin Aminadab, pemimpin Suku Yehuda. Adik-adik laki-laki mereka bernama Eleazar dan Itamar. Mereka berdua lahir di tanah Mesir dan turut ke luar bersama-sama bangsa Israel di bawah pimpinan Musa, paman mereka. Mereka mempersembahkan korban bau-bauan dengan api asing di hadapan TUHAN, dengan demikian melanggar perintah-Nya, dan seketika mereka dibakar oleh api TUH (in)
- Nadab e Abiu (in ebraico נדב, Nadav, e אביהוא, Abihu) sono i due primi figli di Aronne, il primo sommo sacerdote ebraico, e di sua moglie Elisabetta, e furono tra i primi sacerdoti di Israele (Es6:23;28:1). (it)
- Nadab (Hebreeuws: נדב) en Abihu (Hebreeuws: אביהוא) waren volgens het Bijbelboek Numeri 26:60 respectievelijk de oudste en de tweede zoon van Aäron. Zij werden samen met hun vader, op het aanwijzen van God, aangesteld en gezalfd tot priester. Aäron was de hogepriester. Beide broers waren bestemd om hun vader te assisteren bij de eredienst voor God. Die eredienst was door God aan Mozes beschreven, de plaats waar de dienst moest gebeuren, de kleding van de priesters, wat er moest geofferd worden en hoe dat moest gebeuren, het was allemaal tot in het kleinste detail voorgeschreven. (nl)
- Abiú , também conhecido como Abiáh אֲבִיָה (Hebreu), foi um filho de Aarão. Foi devorado pelas chamas, com seu irmão Nadabe, por ter deitado fogo profano no turíbulo. Aarão, filho de Anrão e Joquebede tomou por mulher Eliseba, filha de Aminadabe; eles tiveram como filhos Nadabe, Abiú, Eleazar e Itamar. Árvore genealógica baseada na Bíblia. (pt)
- Авиуд (др.-евр. אֲבִיהוּא или Абигу, или Авиху; букв. «Господь — мой отец») — персонаж Пятикнижия, один из сыновей Аарона и Элишевы, который со своими братьями, Надабом, Элиезером и Ифамаром, был отделён или назначен самим Богом к священническому служению. Позднейшая агада также порицает сыновей Аарона и упрекает их в слишком большом самомнении. Они остались неженаты потому лишь, что не находили ни одной женщины, достойной их внимания. Следует заметить, что отрицательный взгляд на Надава и Авиуда разделяется также и некоторыми отцами церкви, например, Ефремом Сирином. (ru)
|