Tebuku

Tabuk u bë i famshëm për shoqërimin e tij me betejën e luftuar në vitin 8 hixhri (630 e.r), gjatë periudhës së profetit Muhamed. Që atëherë, ajo mbeti një hyrje e Arabisë Veriore. U vizitua gjithashtu nga një numër udhëtarësh evropianë si Doughty në vitin 1877 (1294 hixhri) dhe Huber në 1884 (1303 hixhri).

Tabuk u bë një qendër e veprimtarisë ushtarake gjatë Luftës së Gjirit 1991 pasi qyteti u përball me kërcënime nga scud dhe sulmet ajrore në Irak.

Rajoni është i pasur me antikitet dhe vende arkeologjike si petroglifët, mbishkrime, kalatë, pallate, mure, rrugë shtegtimi Siro-Egjiptian, dhe mbetjet e linjës hekurudhore Hejaz, stacioni kryesor i të cilit ndodhet në Tabuk.

Kalaja e Tabukut e njohur si As'hab al-Aykah (Arabisht: أَصْـحَـاب الْأَيْـكَـة‎, "Banorët e Ejkes") të cilët janë përmendur në Kuran.^[1][2][3][4] Kështjella daton rreth 3500 p.e.s dhe është restauruar shumë herë; e fundit ishte në vitin 1062 hixhri (1652). Ishte një nga disa kalatë dhe stacionet e ndërtuara përgjatë rrugës së pelegrinazhit sirian për të mirëpritur haxhinjtë. Disa kalatë dhe stacione u ndërtuan përgjatë rrugës nga kufiri jordanez për në Medina për të mirëpritur haxhinjtë. Kalaja përbëhet nga dy kate. Kati i parë përmban një oborr të hapur dhe një numër dhoma, një xhami, një pus dhe një shkallë që çon në kullat e rojeve të përdorura nga rojet. Kalaja konsiderohet si një pikë referimi arkeologjik i rajonit dhe është e hapur për vizitorët.

Xhamia e Profetit e njohur edhe si Xhamia e Pendimit. Fillimisht ajo ishte ndërtuar me baltë dhe ishte e mbuluar me palma trungu. U rivendos në vitin 1062 hixhri (1652). Përfundimisht, rinovimi i plotë i saj u urdhërua nga mbreti i ndjerë Feisal bin Abdulaziz, përgjatë modelit të Xhamisë së Profetit në Medina.

1. ^ Kuran 15:78-79
2. ^ Kuran 26:176–189
3. ^ Kuran 38:13-15
4. ^ Kuran 50:12-14