but

But

I m.sh. - Vozë e madhe druri, që shërben për të mbajtur verë, djathë, turshi etj. Butet e verës (e vajit). Dy bute djathë.

• Prish bute e bën kënaçe prish një punë të rëndësishme ose një gjë të mirë për të bërë diçka tjetër më të vogël a pa ndonjë vlerë të madhe; prish bucela e bën kënaçe.

II m.sh. -

1. anat. Pjesa e butë në çaçkën e kokës te fëmijët e porsalindur; çaçka e kokës, maja e kokës. Buti i kokës. I ra në but.
2. Tul nga kofsha e bagëtisë së therur. But derri (viçi).^[1]

I.

• butebërës
• butexhi