[go: up one dir, main page]

Jump to content

tradhti

Nga Wiktionary
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

TRADHTI f.

  • 1. Veprimtari armiqësore, që kryhet kundër atdheut, popullit etj., duke u bashkuar me armikun, duke bashkëpunuar me të ose duke bërë punën e tij; qëndrim prej tradhtari i dikujt, që kryen veprimtari spiunazhi kundër popullit a vendit të vet, nxjerr me dashje të fshehta të rëndësishme, arratiset në një vend tjetër etj.; largimi si tradhtar nga parimet e idetë nga një çështje e madhe; shkelje e betimit. Tradhti e lartë. Tradhti e hapur. Tradhti ndaj atdheut (ndaj popullit). Zbuluan (dënuan) tradhtinë.
  • 2. Shkelja e besës a e fjalës së dhënë; prerja në besë. Tradhtia ndaj mikut.
  • 3. Qëndrim jobesnik, shkelje e besës a e besnikërisë bashkëshortore (për bashkëshortët a të dashurit). Tradhtia ndaj burrit (ndaj gruas).