Luj II., car Svetog Rimskog Carstva

Otac Luja II car Lotar I. mu samo godinu dana nakon sklapanja ponižavajućeg mirovnog sporazuma u Verdunu dodjeljuje upravljanje Italijom čiji on kralj postaje 844. godine. To tada ovom ambicioznom 19 godišnjem mladiću nije bilo dovoljno pa odmah po dolasku u Rim pokušava prisiliti papu da ga okruni za cara. Iako je taj pokušaj završio neuspješno njegovo molbe ocu povodom carskog krunisanja bivaju udovoljene 850 godine kada Luj II. postaje mlađi car.

Abdikacija i nedugo potom smrt Lotara I. 855 godine kojom Luj II. postaje neupitni car Svetog Rimskog carstva dovodi do njegovog nezadovoljstva očevom podjelom države koja njemu daruje krunu, a njegovom mlađem bratu Lotaru franačku prestolnicu Aachen. Kratkotrajni rat među braćom završava 858 godine zbog vojne prijetnje vlastitih rođaka Karla II. i Luja Njemačkog koji pokušavaju iskoristit ovaj bratoubilački rat. Tim mirom završava uplitanje Luja u europske poslove pošto se od tada bavi samo obranom Italije od napada Saracena. Jedini izuzetak od toga pravila postaje aneksija Provanse 863 godine nakon smrt svoga brata Karla koji umire bez nasljednika.

Tijekom svoga desetak godina dugog ratovanja radi obrane Italije od arapske invazije Luj II. postiže nekoliko neupitnih vojnih uspjeha. Prvi je kopnena pobjeda iz 866 godine, dok drugi nastupa osvajanjem Barija 871 godine u savezu s Bizantskim carstvom koje potom anektira ovaj grad. Takvom ipak nezadovoljavajućem razvoju događaja pruža pomoć vojvoda od Beneventa koji uplašen jačanjem carske vlasti u južnoj Italiji izdajnički zarobljava svoga cara u kolovozu 871 godine. Nakon puštanja iz zatvoreništa Luj II ponovno pobjeđuje Saracene od kojih oslobađa grad Capua samo da bi nedugo potom umro u svojoj pedesetoj godini.

Kako je u trenutku smrti imao samo kćer njegovom smrću izumire zakonita muška loza Karolinga putem najstarijeg sina Luja I. Lotara I. . Jedini stvarni muški potomak ove loze je bio Hugo sin Lujevog brata Lotara koji je još 869 godine proglašen vanbračnim.

Odluka pape da se za carskog nasljednika Luja II. proglasi Karla II. kralja Francuske rezultira novim neminovnim franačkim građanskim ratom.

Iako danas svi kraljevske kuće u Europi potiču po ženskoj liniji od Karla Velikog potomstvo ovoga cara je daleko nadmašilo sve njegove preostale rođake. Unuk od Ermegard kćerke Luja II., je bio Rudolf II., kralj Burgundije čiji unuk je Oton II. . Njegov praunuk je bio Ladislav I Sveti, kralj Mađarske čiju kćer ženi Ivan II., car Bizanta . Potomak ovoga cara iz XII stoljeća po ženskoj liniji je Ivan IV., car Trapezunta iz XV stoljeća.

Kćer ovoga cara je bila baka Persijskog šaha Ismaila I. čiji potomci su se redovno ženili vladarima carstva Velikog Mogula . S druge strane princeze ovoga carstva su se redovno ženile s raznim vladarima današnje Indokine i Indonezije. Današnji vladar kojemu mu se s stopostotnom sigurnošću može utvrditi da je potomak jednog od tih Mogulskih vjenčanja je Sultan od Bruneja.

 

Luj II., car Svetog Rimskog Carstva na Wikimedijinoj ostavi