Al-Aziz

Abu Mansur Nizar al-Aziz Billah, skraćeno al-Aziz (955–996) (arapski: أبومنصور نزار العزيز بالله‎) bio je peti po redu fatimidski kalif koji je vladao od 975. do smrti.

Na prijestolju je naslijedio svog brata Al-Muizza čiji je sin i nasljednik Abdalah umro prije Al-Muizza. U stupanju na prijestolje mu je pomogao vojskovođa Jawhar as-Siqillija.

Za vrijeme vladavine je nastavio politiku svog brata te nastavio teritorijalnu ekspanziju Fatimidskog Kalifata na sjever i istok. Već na samom početku je 975. osvojio grad Banyas na jugozapadu današnje Sirije; godine 982. je iz Palestine protjerao beduinsko pleme Tayy a 983. je osvojio Damask. Nastojanje da se vlast proširi na sjever, odnosno teritorije Hamdanida je Fatimide dovelo u sukob s Bizantom, koji je prije toga uspio od muslimanskih emira načiniti svoje vazale. Dugi i iscrpljujući sukob dva carstva će biti okončan tek za Al-Azizovih nasljednika.

Na unutrašnjem planu se Al-Aziz istakao kao uspješan i prosvijećen vladar, prije svega zahvaljujući angažiranju darovitog Yaqub ibn Killisa za svog vezira, ali i spremnost da na visoke položaje postavlja ne-muslimane, pa je tako neko vrijeme imao Jevreja kao guvernera Sirije. Također je podržavao kulturu i u Kairu podigao biblioteku sa 200.000 knjiga.

Prema nekim izvorima je u Kinu poslao misiju sa ciljem širenja ismailitske vjere.

Naslijedio ga je sin Al-Hakim bi-Amr Allah.