[go: up one dir, main page]

2. vijek je naziv za vijek, odnosno period koji je započeo 101. a završio 200. godine. Tradicionalno se smatra dijelom Starog vijeka u svjetskoj historiji.

Milenijum: 1. milenijum
Vjekovi: 1. vijek  2. vijek  3. vijek
Decenije: 100-e 110-e 120-e 130-e 140-e
150-e 160-e 170-e 180-e 190-e
Kategorije: RođenjaSmrti
NastanciPrestanci
Istočna hemisfera na početku 2. vijeka.
Istočna hemisfera na kraju 2. vijeka.
101 102 103 104 105 106 107 108 109 110
111 112 113 114 115 116 117 118 119 120
121 122 123 124 125 126 127 128 129 130
131 132 133 134 135 136 137 138 139 140
141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
151 152 153 154 155 156 157 158 159 160
161 162 163 164 165 166 167 168 169 170
171 172 173 174 175 176 177 178 179 180
181 182 183 184 185 186 187 188 189 190
191 192 193 194 195 196 197 198 199 200

Pregled

uredi

2. vijek je u istočnoj hemisferi karakterističan po tome što su tamo uspostavljena svjetska carstva doživjela svoj vojni, ekonomski, politički i kulturni vrhunac, nakon čega su se u njima pojavili trendovi stagnacije i opadanja koje će postepeno dovesti do njihove propasti u kasnijim periodima.

Na zapadu je Rimsko Carstvo uživalo blagodati vladavine Pet dobrih careva. Na samom početku su uspješni vojni pohodi cara Trajana Carstvu trajno pripojili Daciju i privremeno Mezopotamiju, zbog čega je rimska država imala najveći teritorijalni opseg u historiji. Njegovi nasljednici Hadrijan i Antonin Pije su vodili miroljubivu politiku, posvetivši se unutrašnjim reformama; dug period mira, kasnije poznat kao pax romana, omogućio je da u područjima pod rimskom vlašću dođe do tada nezabilježenog razvoja trgovine i ekonomije, a zajedno sa njime i kulture. Prva ozbiljnija kriza je, međutim, došla 160-ih u obliku Antoninske kuge koja je demografski oslabila rimsku državu, učinivši je ranjivom na napade germanskih plemena koji će biti odbijeni tek nakon iscrpljujućih Markomanskih ratova. Nakon što je Marka Aurelija na prijestolju zamijenio njegov tiranski sin Komod, rimska je država ušla u period nestabilnosti koji će krajem vijeka eskalirati u građanske ratove Godine pet careva. Tek će njihov pobjednik Septimije Sever, osnivač nove Severske dinastije Rimu vratiti određenu stabilnost.

Na istoku je Kina pod vlašću dinastije Han nastavila period mira i blagostanja, kao i teritorijalnog širenja prema zapadu, motiviranog željom da se kontrolira unosni Put svile, preko koga se, pak, u samu Kinu iz Indije i Centralne Azije počeo dovoditi i budizam. U takvim uvjetima se Kini nastavlja razvijati kultura i tehnologija, a čemu je dosta pridonijeo izum papira. Međutim, niz slabih i nesposobnih vladara su rezultirali dvorom kojim su počeli dominirati korumpirani eunusi, koji sve više dolaze u sukob sa tradicionalnom konfucijanskom birokracijom. U drugoj polovici vijeka kineski seljaci i pučani postaju žrtvama sve većih poreznih davanja, pa se među njima počinju širiti taoističke sekte i tajna udruženja, od kojih će jedno 184. dići veliki ustanak Žutih turbana. Iako on nije uspio svrgnuti dinastiju, carski autoritet je uzdrman, a ojačan položaj vojske; to će nakon smrti cara Linga 189. dovesti do prevrata, ali i permanentnog građanskog rata između suparničkih regionalnih komandanta koji su se pretvorili u gospodare rata te Kinu bacili u dugi period bezvlašća i krvoprolića.

Događaji i trendovi

uredi

Pronalasci, otkrića, pojave

uredi

Decenije i vijekovi

uredi
Milenijum Vijek
4. pne.: 40. pne. 39. pne. 38. pne. 37. pne. 36. pne. 35. pne. 34. pne. 33. pne. 32. pne. 31. pne.
3. pne.: 30. pne. 29. pne. 28. pne. 27. pne. 26. pne. 25. pne. 24. pne. 23. pne. 22. pne. 21. pne.
2. pne.: 20. pne. 19. pne. 18. pne. 17. pne. 16. pne. 15. pne. 14. pne. 13. pne. 12. pne. 11. pne.
1. pne.: 10. pne. 9. pne. 8. pne. 7. pne. 6. pne. 5. pne. 4. pne. 3. pne. 2. pne. 1. pne.
1.:   1.   2.   3.   4.   5.   6.   7.   8.   9. 10.
2.: 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20.
3.: 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. 29. 30.
4.: 31. 32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40.