Evo šta kaže predanje o postanku ovoga mesta: „ U potesu kokorinu, koji pripada ataru Vlaške, postojalo je selo Kokorin, iz koga je za vreme Kosovske Bitke otišlo osam konjanika, koji su tada izginuli. U pomenutoj borbi posebno se istakla familija Jevtic koja je u bitku otisla Kedijem. Selo je posle opustelo i bilo pusto 200 godina. Posle Kosovskog Boja, na 200 godina, prvi se doseljavaju tri brata: Vladislav (Vlajko), Mladen i Rajko. Došli su sa Kosova i nastanili se u kraju koji se danas zove Šišmanski Kraj. Vlajko tu ostane i po njemu selo dobije ime. Mladen i Rajko krenu dalje, i Mladen osnuje selo Mladenovac, a Rajko Rajkovac. Ne pamti se kako su se ova braća prezivala i od njih danas nema potomaka.
Posle Vlajka u Vlašku dolazi preci Odžakovića (danas Vujićići). I oni su došli sa Kosova i lutajući ovim krajevima naišu na Vlajkovu kuću i tu se zadrže. U isto vreme su došli i preci Rakića koji su se ranije prezivali Risimovići. I oni starinom od Kosova. Iz istoga kraja i u isto vreme su došli i Pejovići, koji su ranije prezivali Ivkovići. Zatim su dolazile i naseljavale se i ostale porodice.
Za Vlašku imamo najstarije pisane podatke tek od početka 18.veka. Na karti iz doba austriske vladavine (1718.-39.g) uneto je ovo selo kao naseljeno mesto pod imenom Vlaska. Od toga doba se Vlaška češče pominje. U aračkim spiskovima iz 1818. i 1822.g u kneževini Vićentijevoj pominje se selo Vlaška koja je 1818.g. imala 51 i 1822.g. 61 kuću. Godine 1846. Vlaška je pripadala srezu kosmajskom i imala je 85 kuća. Po popisu iz 1921.g. ( Državna statistika ) Vlaška je imala 369 kuća sa 2370 stanovnika.
Predak današnjih Jankovića, Todor, koji je trgovao „prekom“ (Banat) prvi je u vlašku doveo učitelja Negovana i u jednoj svojoj kućici osnovao školu. Stara škola je služila do 1905.g. kada je podignuta nova škola.. selo je imalo crkvu brvnaru, koja se 1717.g. srušila i tada sagradili novu crkvu. (podaci krajem 1921 godine).[1][2]
U naselju Vlaška živi 2011 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 40,5 godina (39,8 kod muškaraca i 41,3 kod žena). U naselju ima 793 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,21.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26.dr.B.M. Drobnjaković:Kosmaj i iz „Letopisa“ opštine sela Vlaške, Br.545.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.).Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca