The Temptress
| The Temptress | |
|---|---|
 Greta Garbo, Armand Kaliz i Antonio Moreno na promotivnoj fotografiji 1926. | |
| Režija | Fred Niblo |
| Producent | Irving Thalberg |
| Scenario | Dorothy Farnum |
| Predložak | La Tierra de Todos; autor: Vicente Blasco Ibáñez |
| Uloge | Greta Garbo Antonio Moreno Lionel Barrymore |
| Muzika | Michael Picton |
| Fotografija | William H. Daniels Tony Gaudio |
| Montaža | Lloyd Nosler |
| Distribucija | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Datum(i) premijere | 10. 10. 1926
|
| Trajanje | 117 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | nijemi film engleski međutitlovi |
| Budžet | 669,000 $ (proc.) |
The Temptress (sh. Zavodnica) je američki crno-bijeli nijemi film snimljen 1926. u režiji Freda Nibloa. Predstavlja adaptaciju romana La Tierra de Todos španskog književnika Vicentea Blascoa Ibáñeza, a po žanru predstavlja kombinaciju melodrame i pustolovnog filma. Naslovni lik, koji tumači Greta Garbo, je Elena, žena koja zavodi muškarce i dovodi ih do financijske propasti i krvoprolića. Radnja prikazuje kako se argentinski inženjer, čiji lik tumači Antonio Moreno, zaljubi u nju tokom maskenbala u Parizu, a nakon čega u pitanje dolazi projekt brane u njegovoj domovini. Snimanje filma je pratio niz problema; režija je ispočetka bila povjerena švedskom sineastu Mauritzu Stilleru koji je bio mentor Grete Garbo i doveo je u Hollywood. Međutim, njegovo slabo poznavanje engleskog ali i stalni sukobi sa filmskom ekipom su doveli do otezanja snimanja i drastičnog prekoračenja budžeta; producent Irving Thalberg mu je, usprkos negodovanja Grete Garbo, dao otkaz i zamijenio ga Nibloom kao provjerenim domaćim kadrom. Tokom snimanja se teško razbolila i umrla sestra Grete Garbo, ali joj producenti nisu dozvolili da se vrati natrag u Švedsku. Zbog toga je The Temptress za Gretu Garbo, prema kasnijim svjedočanstvima, bilo najtraumatičnije iskustvo tokom filmske karijere. Film je na kraju imao dobru gledanost, ali je jedva pokrio troškove. Louis B. Mayer je, pak, bio nezadovoljan deprimirajućom završnom scenom filma, da je naredio da se dosnimi alternativa sa hepi endom; kino-dvoranama su isporučivane dvije različite verzije s opcijom prikazivanja u skladu s procjenom o ukusu publike.
