[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

Pierre-Auguste Renoir

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Pjer Ogist Renoar)
Pierre-Auguste Renoir
impresionizam
Rođenje25. veljače 1841.
Limoges, Francuska
Smrt3. prosinca 1919.
Cagnes-sur-Mer, Francuska
Opus
Poljeslikarstvo - crtež
PraksaPariz, Palermo, Alžir, Cagnes-sur-Mer
Znamenita djela
Influencija
Od
Potpis

Pjer Ogist Renoar (fr. Pierre-Auguste Renoir *25. februar 1841. -† 3. decembar 1919.), francuski slikar, jedan od najistaknutijih impresionista i najvećih evropskih slikara XIX veka.

Njegov sin Žan Renoar je bio jedan od najpoznatijih francuskih filmskih režisera.

Život i delo

[uredi | uredi kod]

Rodio se 1841. godine u Limožu u siromašnoj porodici krojača koji nije imao sredstava da izdržava porodicu pa je Renoar već kao mali dečak sa 13 godina morao je da traži posao. Radio je u jednoj Pariskoj fabrici porcelana kao slikar porcelana. Kada je prestao da se ručno oslikava porcelan i počeo da se slika mehanički radio je kao slikar zidnih dekoracija i lepeza. 1862. godine se konačno upisuje u školu lepih umetnosti u Parizu. Posećivao je Luvr i tu upoznao dela mnogih slavnih slikara i pokušavao da slika stilom Rubensa. Upoznao se i sa slikarima koji su imali slične ideje o slikarstvu, Alfred Sislija, Frederik Bazila i Klod Monea. Sa njima je odlazio da slika u pleneru. 1864. godine je prvi put izlagao ali nije doživeo uspeh.

Između 1865. i 1870. godine Renoar često nije imao ni za boje. Scenska priroda ga je inspirisala za sliku Diana koja je bila napravljena tehnikom realiste Kurbea. Zimi 1867. stanovao je kod prijatelja Bazila u njegovom ateljeu i slikao portrete slikara i njegovih prijatelja.

1868. godine je sarađivao sa Klodom Moneom i u kafani koju su zajednički posećivali se trudio da zahvati kafanski život i atmosferu njihovog obljubljenog mesta i sastajališta pariskog društva i naslikao slike iz kafnskog života po kojima je takođe poznat.

Posle vojske 1871. godine se vraća u Pariz. Zahvaljujući poznanstvu sa Durand Ruelom koji je bio trgovac i kolekcionar slika i koji je odkupio veliki broj Renoarovih slika mogao je da sebi dozvoli veliki atelje u kome je radio. Na salonu 1873. godine je imao prvi uspeh ali kada je izložio na prvoj zajedničkoj impresionističkoj izložbi uspeh je izostao. U to doba je počeo da razrađuje svoj osobiti stil zbog koga je mnogo osuđivan i u kome je stvorio veliki broj svojih dela. Oženio se 1879. godine i slikao slike iz života između kojih i portret svoga deteta i njihove dadilje.

Slikao je portrete i na tome mnogo zarađivao ali tada nije stvorio ništa novoga ali je stvorio u to doba i nekoliko od svojih najvećih dela.

1881. je odputovao u Alžir i tražio je nove inspiracije za svoje slike. Ugledao se na Engrea i naslikao sliku Veliko kupanje žena. Tokom sledećih 10 godina razvijao je svoj vlastiti stil u slikarstvu iako je imao probleme sa reumatizmom koji mu je delom onemogućevao kretenje desne ruke pa je slikao kistom koji je bio vezan za šaku.

Autoportret iz godine 1910.
Bal na Mulin de la Galete

Sa tim kako je bolest napredovala bio je prinuđen da koristi kolica i nije mogao da slika klasična platna. U kasnoj fazi se zanimao za skulpturu ali zbog svoje bolesti nije mogao da realizuje svoje predloge i jedino je realizovao svojeručno bistu svoga najmlađeg sina 1908. godine.

Pred kraj svoga života 1919. godine je posetio Luvr da bi video svoja dela koja su bila među starim majstorima slikarstva. Slavni i poznati umetnik August Pjer Renoar umro je 3. decembra 1919. godine u francuskom gradiću Kanj sir Mer.

Izbor dela

[uredi | uredi kod]

Mala galerija njegovih slika

[uredi | uredi kod]

Literatura

[uredi | uredi kod]
  1. Dejiny umenia, Michael V, Altpatov, Martin 1976.
  2. Umění, Hendrik Willem van Lon, Praha 1939.
  3. Tvorivosť, tvar a farba M.C. Prette a A. Capaldo, Martin 1976.
  4. Impresionizmus, Maurice Seillaz, Bratislava, 1956.
  5. Svet umenia, IKAR, Bratislava 2002.
  6. Spozname umenie R. Dickensova a M. Griffildova, B. Bystrica 2004.
  7. Dejiny umenia, Mladé letá Bratislava 2001.
  8. Svetové dejiny umenia, B.F. Groslier, Larusse, Praha 1996.
  9. cz Wikipedia

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]