Sijagrije

Afranije Sijagrije (lat: Afranius Syagrius, umro 486. ili 487.), poznatiji samo kao Sijagrije, bio je zapadnorimski vojskovođa, poslednji rimski vrhovni zapovednik vojske u Galiji, i nakon propasti Zapadnog rimskog carstva 476. (odnosno 480), kralj Rimljana.

Sijagrije je bio sin Egidija, vrhovnog zapovednika rimske vojske u Galiji (magister militum per Galliam). Posle 461. Egidije je upravljao severnom Galijom iz Soasona pošto se ostatak Galije nalazio pod vlašću varvara.

Sijagrije je kao rimski velikodostojnik upravljao rimskom enklavom u severnoj Galiji od očeve smrti 464. godine. Nosio je titulu vojnog zapovednika tj duksa (dux). U Soasonu je sve do 480. kovao novac sa likovima zapadnorimsih careva. Nakon toga, sudeći po Grguru Turskom, vladao je kao kralj Rimljana. Sijagrije je na kraju doživeo težak poraz od Salijskih Franaka predvođenih kraljem Hlodovehom 486. godine. Pobegao je u Tuluz vizigotskom kralju Alarihu II koji ga je na kraju izručio Francima. Hlodoveh je zatim naredio da se Sijagrije posle mučenja pogubi.

• Encyclopaedia Britannica 1911: Syagrius