Ekumena

Ekumena ili vaseljena (stgrč. οἰκουμένη – "naseljeno", "naseljena zemlja") je izraz koji je u antici označavao tada poznati svet, odnosno Zemlju.

U širem smislu reči ekumena je naseljeni deo kopna, u koju spadaju i teritorije koje su uključene u život, odnosno ljudske aktivnosti.

Ekumena kao izraz se u moderno doba koristi i za Ekumenizam ili Ekumenski pokret, religiozni pokret nastao u 19. veku.

Drugi naziv za vaseljenski sabor može biti ekumenski sabor.

U kulturnoistorijskom kontekstu izraz je prvi put u akademskim krugovima upotrebio Luis Mamford u svom delu "Tehnika i civilizacija" 1934. godine^[1]. Izraz je zatim 1963. popularizovao kanadski istoričar Vilijem H. Meknil delom "Uspon Zapada", u kome rezonuje kako je krajem 18. veka nastala globalna ekumena, omogućena dominacijom evropskih političkih institucija, tehnologije i ekonomskog sistema.

• Tolkinova Srednja zemlja je opisana kao ekvivalent starogrčkoj ekumeni.
• U delu "Oko vremena" Artura Č. Klarka i Stivena Bakstera, Ekumena je pokret koji teži ujedinjenju katoličanstva i islama.

• Anekumena
• Subekumena
• Ekumenizam ili vaseljenizam