[go: up one dir, main page]

Prijeđi na sadržaj

Armenska umjetnost

Izvor: Wikipedija
Samostan Noravank kod Jeghegnadzora iz 13. vijeka

Armenska umjetnost je umjetnička produkcija naroda Armenaca i umjetnost na području države Armenije.

Prahistorijska i starovjekovna umjetnost

[uredi | uredi kod]
Rimski hram u Garniju iz 1.-3. v.

Na području današnje Armenije i Gruzije je nastalo mnogo originalnih umjetničkih djela koja imaju odlike naroda koji su dugo vremena vladali ovim područjem – Perzijancima i Rimljanima, te popraćena bizantskom umjetnošću koiné iz 5. vijeka.

Staroarmenska umjetnost

[uredi | uredi kod]
Crkva sv. Ripisme u Ečmijadzinu iz 618. god.
Katedrala u Aniju arhitekta Trdata iz 1001., Turska
Slavni hačkar iz samostana Gošavank iz 1291. god. umjetnika Poghosa.

Armenci su bili prvi narod koji je kršćanstvo proglasio državnom religijom (koncem 3. vijeka), čak prije Rimskog Carstva, nakon čega je uslijedilo dugo bogato i sretno razdoblje do mongolske provale u 13. vijeku. U to vrijeme je nastalo mnogo originalnih građevina jedne arhitekture koja se neovisno razvija, posebice oko 10. vijeka.

Zahvaljujući naprednoj građevinskoj tehnici, posebno uporabi betona za podizanje kupola i svodova poduprtih kamenim zidovima, nastali su mnogi značajni spomenici koji su uspjeli preživjeti čak i potrese i ratna razaranja. Armenski su graditelji prije svih primijenili tlocrt koji je podrazumjevao središnju kupolu nad četvrtastom osnovom. Model koji su kasnije mnogi ponavljali (bizantska umjetnost, islamska umjetnost i arhitektura, i dr.). Kupolu, podignutu na kružnom ili mnogokutnom tamburu, često podupiru četiri četvrtasta stupa koji su također smješteni u nutrašnjosti i nadsvođeni lukovima i nišama. Tlocrti nekih građevina prilično su složeni; npr. u crkvama s tlocrtom u obliku grčkog križa krakovi kadšto završavaju apsidom,a između krakova se nalaze kutne niše.

Širom Armenije, ali i sjevernog Irana, zapadne Turske, Gruzije i istočnog Azerbejdžana, susrećemo crkve s pravokutnim i monogokutnim tloctom, kao i crkve s kupolom, a ima i utvrđenih samostanskih kompleksa (kao što su čarobne ruševine Anija, stare armenske prijestolnice).

Ukrasi su većinom isklesani u kamenu, katkada su to intarzije izvedene u stilu koji objedinjuje perzijske, arapske, sirijske i bizantske elemente. Armenska je arhitektura ostavila trajan utjecaj na kasnije stilove u kavkaskom području. Tako su brojni zaštićeni UNESCO-vi spomenici svjetske baštine u Armeniji:

A na pristupnoj listi zaštićenih spomenika nalaze se:

Poseban oblik staroarmenske skulpture predstavljaju velike nadgrobne kamene stele s uklesanim križem u plitkom reljefu, ali s bogatom ornamentalnom dekoracijom – tzv. hačkari. Oni su se očuvali i tokom mongolske i turske okupacije, duboko u 19. vijek.

Bilješke

[uredi | uredi kod]

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Jean-Michel Thierry, Armenian Art, 1989., New York: Harry N. Abrams. ISBN 0-8109-0625-2

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]