Althofen
Althofen
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 46°52′N 14°28′E / 46.867°N 14.467°E | |
| Država |  Austrija
|
| Savezna zemlja | Koruška |
| Okrug (bezirk) | Sankt Veit an der Glan |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Alexander Benedikt |
| Površina | |
| - Urbano područje | 12.271 km²[1] |
| Visina | 714[2] |
| Stanovništvo (2014.) | |
| - Urbano područje | 4,623[1] |
| - Urbana gustoća | 376.7 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 9330 |
| Pozivni broj | 0 42 62 |
| Službene stranice www.althofen | |
| Karta | |
  Althofen | |
Althofen (slovenski: Stari dvor) je grad na jugu Austrije od 4,623 stanovnika [1], koji administrativno podpada pod Okrug Sankt Veit an der Glan.[2]
Althofen leži na jugu Koruške u dolini rijeke Gurk, tridesetak km sjeverno od Klagenfurta.
Althofen je prvi put dokumentiran 1050. a kao trgovište - 1268. Još za srednjeg vijeka dobio je status grada zbog nalazišta željezne rude kod Hüttenbergera.[2]
Gornji grad je nekoć bio okružen bedemima, sa zamkom opremljenim romaničkim donžon tornjem. Tu se nalazi i gotička parohijska crkva s početka 15. vijeka, restaurirana 1910., barokna crkva Kalvarija iz 17. vijeka, gotičke i renesansne građanske kuće i kužni stup.[2]
U donjem gradu značajna je romanička crkva sa freskama iz 1524. i ranogotička mrtvačnica iz 13. vijeka.[2]
Zapadno od centra Althofena na rijeci Gurk u tadašnjem predgrađu - Treibach, podignuta je još 1606. - visoka peć, koja je prerasla u čeličanu koja je radila od 18. vijeka do 1891.[2]
Nju je Carl Auer von Welsbach 1897. preuredio u elektrokemijski istraživački institut u kojem je eksperimentirao sa pirofornim metalima i proizveo slavnu Auerovu mrežicu. Institut je od 1907. počeo raditi kao kemijska tvornica koja je proizvela prvi upaljač za cigarete.[2]
Današnji Althofen je poznat kao lječilište, zbog ljekovitog blata, tako da ima i do 162,152 posjetioca godišnje, pored tog u gradu radi još uvijek kemijska tvornica - Treibacher Ind. AG i elektrotehnička tvornica.[2].
- Službene stranice Althofena Arhivirano 2016-02-20 na Wayback Machine-u (de)