pipituni

pipituni s m (puru scrittu pupituni)

[pipitùni]

pi | pi | tu | ni

pupituni, pipituni

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû spagnolu aquivalenti "abubita" o "abubilla" o veni forsi dâ palora catalana "palput" usatu ntâ citati di Valencia (Spagna), o putissi dirivari macari dâ palora francisa "houppette" (prununzata "upèt") e ca signìfica "mecciu di capiddi" (zoè "ciuffo" o "ciuffetto" n talianu) o dû pruvinzali "puput".

aceddu, nigghiu, àcula, cignu, pàparu