ciuciu
ciuciu s m (puru scrittu ciugiu)
[ciùciu]
ciu | ciu
ciuciu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû spagnolu equivalenti "chocho" cu la prununza ciòcio.
racchiu, cunnu, pacchiu, sticchiu, baccalaru
|
|
|
ciuciu s m (puru scrittu sciusciu o çiuçiu o susciu o suçiu o suciu)
- A li voti scrittu çuçu, hiuhiu, xhiuxhiu, xhuxhu, xiuxiu, xuxu, hjuhju, xhjuxhju, xjuxju, sçiusçiu, e macari suçu, suhiu, suxhiu, suxhu, suxiu, suxu, suhju, suxhju, suxju, susçiu
[ħiùħiu]
ciu | ciu
ciuciu (ma puru la furma "sciusciu" ch'è assai diffusa ntâ littiratura siciliana)
Stu sustantivu sicilianu veni dû verbu sicilianu "ciuciari".
|
|
|