Cavalier

Un cavalier, an piemontèis antich sivalié (chevalier an fransèis) a l'era na përson-a conferìa d'un tìtol, garantì da un rè o da un vësco. An Euròpa ant l'età ëd mes ël tìtol a l'era dàit ai bajet a caval. Ant l'àuta età ëd mes a j'ero considerà bass-a nobiltà. Ant ël perìod bass ëd l'età, ël rangh a l'era associà a l'ideal ëd cavalerìa. Sovens un cavalier a l'era un vassal ch'a servìa sò sgnor. Jë sgnor as fiusavo dij sò cavalier ch'a j'ero motobin adret ant la guèra a caval. Dal debut ëd l'età moderna ij cavalier a l'han tacà a esse vej për la guèra, tutun ël tìtol ëd cavalier l'é arstàit an quàich paìs dl'Euròpa.