ziołolecznictwo

wymowa:

IPA: [ˌʑɔwɔlɛt͡ʃʲˈɲit͡stfɔ], AS: [źou̯olečʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. dział medycyny i farmakologii zajmujący się wytwarzaniem leków ziołowych oraz ich stosowaniem w profilaktyce i terapii chorób; zob. też ziołolecznictwo w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ziołolecznictwo
dopełniacz	ziołolecznictwa
celownik	ziołolecznictwu
biernik	ziołolecznictwo
narzędnik	ziołolecznictwem
miejscownik	ziołolecznictwie
wołacz	ziołolecznictwo

przykłady:

(1.1) Zakonnicy trudnili się ziołolecznictwem, gdyż takie były wymogi epoki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fitoterapia, fitofarmakologia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zioło + lecznictwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) herbalism, botanical medicine, medical herbalism, herbal medicine, herbology, phytotherapy
• chorwacki: (1.1) travarstvo n
• czeski: (1.1) fytoterapie ż
• francuski: (1.1) phytothérapie ż
• hindi: (1.1) जड़ी-बूटी चिकित्सा
• hiszpański: (1.1) fitoterapia ż
• japoński: (1.1) 薬草(やくそう)
• koreański: (1.1) 약용식물
• litewski: (1.1) žolininkystė
• nowogrecki: (1.1) βοτανοθεραπεία ż, φυτοθεραπεία ż
• perski: (1.1) گیاهان دارویی
• serbski: (1.1) траварство n
• słowacki: (1.1) fytoterapia ż
• szwedzki: (1.1) fytoterapi w
• tajski: (1.1) ยาสมุนไพร
• turecki: (1.1) herboloji
• węgierski: (1.1) gyógynövény
• włoski: (1.1) erboristeria ż

źródła: