[go: up one dir, main page]

wesołość (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[vɛˈsɔwɔɕt͡ɕ], AS[vesou̯ość] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. wesoły nastrój, dobra atmosfera; radość, beztroska
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Anegdota opowiedziana przez Darka wywołała wybuch wesołości.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tryskać wesołością • wesołość kogoś ogarniamłodzieńcza wesołość • wybuch wesołości • ogólna wesołość
synonimy:
(1.1) radość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. weselnik mos, wesołkowatość ż, wesołek m, wesele n
czas. weselić, poweseleć
przym. wesoły, wesołkowaty, wesół
przysł. wesoło
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3] zawiera dopisek: „dziś blm”. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając pełną odmianę, stwierdzają: „zwykle lp”.[4]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „wesołość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „wesołość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „wesołość” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.