parta
parta (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik parta party dopełniacz party part celownik partě partám biernik partu party wołacz parto party miejscownik partě partách narzędnik partou partami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo parta partaj akuzativo partan partajn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) parta derivaĵo • parta sumo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
parta (język fiński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) broda
- odmiana:
- (1.1) par‧ta (→ wzór odmiany)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) aaroninparta • leukaparta • partakarva • partaveitsi • pukinparta
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
parta (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈpaɾ.ta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
przymiotnik, forma fleksyjna
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od partir
- (3.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od partir
- (3.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od partir
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
parta (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 9.