panika

wymowa:

IPA: [ˈpãɲika], AS: [pãńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. na 3 syl.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nagły, nierzadko bezpodstawny strach, przerażenie (często dotyczy grup ludzi, tłumu)^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	panika	paniki
dopełniacz	paniki	panik
celownik	panice	panikom
biernik	panikę	paniki
narzędnik	paniką	panikami
miejscownik	panice	panikach
wołacz	paniko	paniki

przykłady:

(1.1) Wybuch spowodował panikę wśród publiczności obecnej na defiladzie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) panika na giełdzie • szerzyć / wywołać panikę • ulegać / ulec panice • uciekać w panice

synonimy:

(1.1) popłoch

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) strach

hiponimy:

(1.1) run

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Pan mos, panikarz mos, panikara ż, panikarka ż, panikowanie n

czas. panikować ndk., spanikować dk.

przym. paniczny, panikarski, spanikowany

przysł. panicznie, panikarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. panique^[2] < gr. πανικός^[3] → paniczny, czyli dotyczący Pana, bożka z greckiej mitologii, którego krzyk miał wprawiać ludzi w nagły, bezpodstawny i zaraźliwy strach

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) panic
• białoruski: (1.1) паніка ż
• bułgarski: (1.1) паника ż
• chorwacki: (1.1) panika ż
• czeski: (1.1) panika ż
• duński: (1.1) panik w
• esperanto: (1.1) paniko
• francuski: (1.1) panique ż
• hiszpański: (1.1) pánico m
• interlingua: (1.1) panico
• kataloński: (1.1) pànic m
• litewski: (1.1) panika
• łotewski: (1.1) panika ż
• niemiecki: (1.1) Stampede ż
• nowogrecki: (1.1) πανικός m
• słowacki: (1.1) panika ż
• ukraiński: (1.1) паніка ż
• węgierski: (1.1) pánik
• włoski: (1.1) panico m

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /pǎnika/

podział przy przenoszeniu wyrazu: pa•ni•ka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	panika	paniky
dopełniacz	paniky	panik
celownik	panice	panikám
biernik	paniku	paniky
wołacz	paniko	paniky
miejscownik	panice	panikách
narzędnik	panikou	panikami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. panikář, panikářka, panikářství

czas. panikařit

przym. panický

przysł. panicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz litewski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) panika^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. panikár m, panikárka ż, panikárstvo n

czas. panikáriť ndk., spanikáriť dk.

przym. panický, panikársky

przysł. panicky, panikársky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: