potrafić

wymowa:

IPA: [pɔˈtrafʲit͡ɕ], AS: [potrafʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) umieć coś zrobić, wiedzieć, jak coś zrobić

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		potrafić
czas przyszły prosty (pełniący wyjątkowo także funkcję czasu teraźniejszego)[1]		potrafię	potrafisz	potrafi	potrafimy	potraficie	potrafią
czas przeszły	m	potrafiłem	potrafiłeś	potrafił	potrafiliśmy	potrafiliście	potrafili
	ż	potrafiłam	potrafiłaś	potrafiła	potrafiłyśmy	potrafiłyście	potrafiły
	n	potrafiłom	potrafiłoś	potrafiło
tryb rozkazujący		niech potrafię	potraf	niech potrafi	potrafmy	potrafcie	niech potrafią
pozostałe formy czas zaprzeszły m potrafiłem był potrafiłeś był potrafił był potrafiliśmy byli potrafiliście byli potrafili byli ż potrafiłam była potrafiłaś była potrafiła była potrafiłyśmy były potrafiłyście były potrafiły były n potrafiłom było potrafiłoś było potrafiło było forma bezosobowa czasu przeszłego potrafiono tryb przypuszczający m potrafiłbym, byłbym potrafił potrafiłbyś, byłbyś potrafił potrafiłby, byłby potrafił potrafilibyśmy, bylibyśmy potrafili potrafilibyście, bylibyście potrafili potrafiliby, byliby potrafili ż potrafiłabym, byłabym potrafiła potrafiłabyś, byłabyś potrafiła potrafiłaby, byłaby potrafiła potrafiłybyśmy, byłybyśmy potrafiły potrafiłybyście, byłybyście potrafiły potrafiłyby, byłyby potrafiły n potrafiłobym, byłobym potrafiło potrafiłobyś, byłobyś potrafiło potrafiłoby, byłoby potrafiło imiesłów przysłówkowy uprzedni potrafiwszy rzeczownik odczasownikowy potrafienie, niepotrafienie

przykłady:

(1.1) Nie potrafił nawet naprawić cieknącego kranu.

(1.1) Ty po prostu nie potrafisz kłamać.

składnia:

(1.1) potrafić +bezokol.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) umieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• Różnica znaczeniowa między umieć a potrafić: umieć dotyczy głównie wiedzy nabytej teoretycznie, a potrafić – praktycznie
• Czasownik potrafić jest wyjątkiem, gdyż gramatycznie należy do czasowników dokonanych, a jednak jego odmienione postaci typu potrafię, potrafisz, itd. mogą pełnić zarówno funkcję czasu teraźniejszego, jak i przyszłego (współcześnie nie funkcjonuje bowiem forma potrafiać^[2]). Z tego względu niektórzy normatywiści nie aprobują form typu będę potrafić/potrafił oraz imiesłowów czynnych takich jak potrafiący^[1][3].

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: umieć

• angielski: (1.1) can, be able
• arabski: (1.1) استطاع
• czeski: (1.1) dokázat
• esperanto: (1.1) scipovi, scii
• jidysz: (1.1) קענען (kenen)
• łaciński: (1.1) possum, queo
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  
• rosyjski: (1.1) уметь, мочь
• ukraiński: (1.1) вміти, могти

źródła: