substytut

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) coś stosowanego zastępczo

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) praw. osoba upoważniona przez pełnomocnika do zastępowania go

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zamiennik, namiastka, surogat

(2.1) zastępca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. substytucja ż, substytuowanie n

czas. substytuować ndk.

przym. substytucyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. substitutus < łac. substituo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) substitute, succedaneum, ersatz good
• francuski: (1.1) substitut m; (2.1) substitut m
• niemiecki: (1.1) Ersatzmittel n, Surrogat n; (2.1) Unterbevollmächtigter m

źródła: