licencja

wymowa:

IPA: [lʲiˈt͡sɛ̃nt͡sʲja], AS: [lʹicẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. umowa określająca warunki korzystania z jakiegoś dobra, np. patentu albo programu komputerowego; zob. też Licencja (prawo) w Wikipedii

(1.2) zezwolenie, pozwolenie na korzystanie z czegoś, na wykonywanie czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	licencja	licencje
dopełniacz	licencji	licencji / przest. licencyj[1]
celownik	licencji	licencjom
biernik	licencję	licencje
narzędnik	licencją	licencjami
miejscownik	licencji	licencjach
wołacz	licencjo	licencje

przykłady:

(1.2) Zgodnie z ustawą komendant wojewódzki ma prawo cofnąć licencję w momencie, gdy uzna, że osoba straciła wiarygodność do rzetelnego wykonywania zawodu^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) licencja wyłączna / niewyłączna • wolna licencja • udzielać licencji

synonimy:

(1.1) zezwolenie, upoważnienie, koncesja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. licencjonować ndk.

przym. licencyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Lizenz < franc. licence

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) licence, amer. license
• arabski: (1.1-2) إجازة ż
• białoruski: (1.1) ліцэнзія ż; (1.2) ліцэнзія ż
• duński: (1.1) licens w
• esperanto: (1.1) permesilo, licenco
• francuski: (1.1) licence
• interlingua: (1.1) licentia
• islandzki: (1.1) leyfi n, réttindi n
• japoński: (1.1) ライセンス (raisensu)
• niemiecki: (1.1) Lizenz ż
• rosyjski: (1.1) лицензия ż; (1.2) лицензия ż
• szwedzki: (1.1) licens w
• tuvalu: (1.1) laiseni
• ukraiński: (1.1) ліцензія ż; (1.2) ліцензія ż
• węgierski: (1.1) licenc
• włoski: (1.1) licenza ż; (1.2) patente ż

źródła: