kůň

 

 

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) zool. koń

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) sport. koń

(2.2) szach. koń

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kůň	koně / koni / koňové
dopełniacz	koně	koní / koňů
celownik	koni / koňovi	koním / koňům
biernik	koně	koně
wołacz	koni	koně / koni / koňové
miejscownik	koni / koňovi	koních
narzędnik	koněm	koni / koňmi

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kůň	koně
dopełniacz	koně	koní / koňů
celownik	koni / koňovi	koním / koňům
biernik	koně	koně
wołacz	koni	koně
miejscownik	koni / koňovi	koních
narzędnik	koněm	koni / koňmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) jezdec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koňák m, konina ż, konírna ż, koník, koníček

przym. koňský

przysł. koňmo

związki frazeologiczne:

bílý kůň • být na koni • čekat na prince na bílém koni • černý kůň • dřít jako kůň • trojský kůň

etymologia:

uwagi:

źródła: