[go: up one dir, main page]

 
koleba (1.1)
 
koleba (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) schronienie w górach, szałas lub zagłębienie skalne[1]
(1.2) górn. kopalniany wagonik-wywrotka[1]
(1.3) archit. cylindryczne sklepienie w pomieszczeniach klasztornych[2]
(1.4) daw. kołyska[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koliba
(1.2) reg. śl. kolyba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolebanie n, kolebka ż, kolebeczka ż, kolebusia ż, kolebowość ż, kolebkowość ż, kolebkowatość ż
czas. kolebać ndk.
przym. kolebkowy, kolebkowaty
przysł. kolebowy, kolebkowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
rum. colibă (chata, szałas), alb. kolibe, z gr. καλύβη (kalýbē)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „koleba” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać  Hasło „koleba-I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „koleba” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.