wagonik

 

 

 

wymowa:

IPA: [vaˈɡɔ̃ɲik], AS: [vagõńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: wagon

(1.2) mały wagon, np. miniatura lub zabawka

(1.3) gondola kolejki linowej

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wagonik	wagoniki
dopełniacz	wagonika	wagoników
celownik	wagonikowi	wagonikom
biernik	wagonik	wagoniki
narzędnik	wagonikiem	wagonikami
miejscownik	wagoniku	wagonikach
wołacz	wagoniku	wagoniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagonówka ż, wagon m, wagonownia ż

przym. wagonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wagon

• białoruski: (1.1) вагончык m; (1.2) вагончык m
• bułgarski: (1.1) вагонче n

źródła: