fakt
fakt (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) to, co miało lub ma miejsce w rzeczywistości; zob. też fakt w Wikipedii
wykrzyknik
- (2.1) sygnalizuje, iż zgadzamy się z informacjami wypowiadanymi przez drugą stronę lub odpowiadamy twierdząco na zadawane przez drugą stronę pytania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fakt fakty dopełniacz faktu faktów celownik faktowi faktom biernik fakt fakty narzędnik faktem faktami miejscownik fakcie faktach wołacz fakcie fakty - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Musisz mi najpierw podać jakieś fakty.
- (2.1) Najpierw należy wlać wodę do czajnika, a dopiero potem należy go włączyć. No fakt! Masz rację.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faktoid mrz, fakcik mrz, faktyczność ż, kontrfaktualizm m
- przym. faktyczny, kontrfaktyczny, kontrfaktualny
- przysł. faktycznie, kontrfaktycznie
- wykrz. faktycznie
- związki frazeologiczne:
- uprzedzać fakty • stawiać kogoś przed faktem dokonanym • nagi fakt • goły fakt • niezbity fakt • suchy fakt • na faktach
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) feit
- angielski: (1.1) fact; (2.1) yeah
- arabski: (1.1) واقع, حقيقة
- białoruski: (1.1) факт m
- bułgarski: (1.1) факт m
- chorwacki: (1.1) činjenica ż
- duński: (1.1) faktum n
- esperanto: (1.1) fakto
- fiński: (1.1) tosiasia
- francuski: (1.1) fait m
- galicyjski: (1.1) feito m
- hiszpański: (1.1) hecho m
- islandzki: (1.1) staðreynd
- jidysz: (1.1) פֿאַקט m (fakt)
- litewski: (1.1) faktas m
- malajski: (1.1) butir
- niemiecki: (1.1) Tatsache ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) fato m
- rosyjski: (1.1) факт m
- slovio: (1.1) (fakt) (факт)
- słowacki: (1.1) fakt m
- słoweński: (1.1) dejstvo
- szwedzki: (1.1) faktum
- turecki: (1.1) gerçek
- ukraiński: (1.1) факт m
- węgierski: (1.1) tény
- wietnamski: (1.1) thực tế
- włoski: (1.1) fatto m
- źródła:
fakt (język czeski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) fakt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fakt fakty dopełniacz faktu faktů celownik faktu faktům biernik fakt fakty wołacz fakte fakty miejscownik faktu faktech narzędnik faktem fakty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
fakt (język estoński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fakt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) tõsiasi, tegelikkus, tegu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. faktilisus
- przym. faktiiv
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- факт
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fakt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
fakt (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) fakt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
fakt (język turkmeński)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fakt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: