formalny

wymowa:

IPA: [fɔrˈmalnɨ], AS: [formalny] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zgodny z pewnymi normami i przepisami, wymagany do utrzymania porządku

(1.2) dotyczący formy

(1.3) nieszczery, wymuszony

(1.4) pot. ścisły, prawdziwy, rzeczywisty^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	formalny		formalna	formalne	formalni	formalne
dopełniacz	formalnego		formalnej	formalnego	formalnych
celownik	formalnemu		formalnej	formalnemu	formalnym
biernik	formalnego	formalny	formalną	formalne	formalnych	formalne
narzędnik	formalnym		formalną	formalnym	formalnymi
miejscownik	formalnym		formalnej	formalnym	formalnych
wołacz	formalny		formalna	formalne	formalni	formalne

przykłady:

(1.1) Republika Sacha to formalna nazwa Jakucji.

(1.2) Biegłość formalna tego twórcy budziła szacunek^[2].

(1.3) Małżeństwo Krzysztofa i Janki to tylko formalny związek — sami przyznają, że pobrali się pod presją rodziców.

składnia:

kolokacje:

(1.2) logika formalna

synonimy:

(1.1) oficjalny, urzędowy, legalny

antonimy:

(1.1) nieformalny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. formalizm m, formalista m, formalista ż, formalistyczność ż, formalistyka ż, formalizacja ż, formalność ż, forma ż, formalistka ż

przym. formalistyczny, formalnoprawny, formowy

przysł. formalnie

czas. formalizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) formal; (1.2) formal
• arabski: (1.1) متكلف (mutakallaf); (1.3) متكلف (mutakallaf)
• białoruski: (1.1) фармальны; (1.2) фармальны
• bułgarski: (1.1) формален; (1.2) формален
• czeski: (1.1) formální
• esperanto: (1.1) formala
• francuski: (1.1) formel
• gudźarati: (1.1) ઔપચારિક (aupacārika)
• japoński: (1.1) フォーマル (foomaru)
• kataloński: (1.1) formal
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

   

źródła: