egocentryk

wymowa:

IPA: [ˌɛɡɔˈt͡sɛ̃ntrɨk], AS: [egocẽntryk], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nie biorąca pod uwagę czyichś opinii, uważająca, że „świat kręci się wokół niej”

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	egocentryk	egocentrycy
dopełniacz	egocentryka	egocentryków
celownik	egocentrykowi	egocentrykom
biernik	egocentryka	egocentryków
narzędnik	egocentrykiem	egocentrykami
miejscownik	egocentryku	egocentrykach
wołacz	egocentryku	egocentrycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egocentryzm m

forma żeńska egocentryczka ż

przym. egocentryczny

przysł. egocentrycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. egocentric^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) egocentric
• białoruski: (1.1) эгацэнтрык m, эгацэнтрыст m
• bułgarski: (1.1) егоцентрик m
• duński: (1.1) egocentriker w
• francuski: (1.1) égocentrique
• hiszpański: (1.1) egocéntrico
• nowogrecki: (1.1) εγωκεντρικός
• rosyjski: (1.1) эгоцентрист m
• ukraiński: (1.1) егоцентрик m
• włoski: (1.1) egocentrico m

źródła: