beszamel

 

wymowa:

IPA: [bɛˈʃãmɛl], AS: [bešãmel], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. gęsty sos przyrządzany z masła, mąki, jajek i mleka lub śmietany; zob. też beszamel w Wikipedii

odmiana:

(1.1) ^[1]

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	beszamel
dopełniacz	beszamelu
celownik	beszamelowi
biernik	beszamel
narzędnik	beszamelem
miejscownik	beszamelu
wołacz	beszamelu

przykłady:

(1.1) Steward dodał za dużo gałki muszkatołowej do beszamelu i wszystko zepsuł.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kalafior / pory / ryba / schab / zapiekanka pod beszamelem • zapiekanka z beszamelem

synonimy:

(1.1) sos beszamelowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. beszamelowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. béchamel^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) béchamel sauce
• baskijski: (1.1) bexamel
• duński: (1.1) bechamel w, bechamelsauce w, bechamelsovs w
• francuski: (1.1) béchamel m, béchamelle ż
• hiszpański: (1.1) besamel ż
• kataloński: (1.1) beixamel ż
• niemiecki: (1.1) Béchamelsoße ż
• nowogrecki: (1.1) μπεσαμέλ ż
• słowacki: (1.1) bešamel m

źródła: