bania
bania (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gw. (Mazury, Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk i Zaolzie) dynia[1][2][3]
- (1.2) pot. głowa
- (1.3) wschodnioeuropejska łaźnia parowa; zob. też bania (łaźnia) w Wikipedii
- (1.4) gw. więz. wódka
- (1.5) uczn. stud. ocena niedostateczna
- (1.6) naczynie, duża bańka
- (1.7) st.pol. źródło lecznicze
- (1.8) st.pol. kopalnia soli
- (1.9) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie)[4] gniazdo os lub szerszeni
- (1.10) archit. gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) kopuła
- (1.11) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) siarczysty policzek, mocne uderzenie
- (1.12) gw. (Zaolzie)[5] guz
- (1.13) gw. (Bukowina) łazienka[6]
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bania banie dopełniacz bani bani / bań celownik bani baniom biernik banię banie narzędnik banią baniami miejscownik bani baniach wołacz banio banie
- przykłady:
- (1.2) Ale mnie bania boli po wczorajszej balandze.
- (1.4) On jest na bani. → On jest nietrzeźwy.
- (1.5) Niby geniusz, a ma gołe banie.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- na bani • sranie w banię • głowa jak bania, a mózgu nic
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dynia
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa
- źródła:
- ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
- ↑ Mały słownik gwary śląskiej, w: Marek Szołtysek, Górny Śląsk. Przewodnik po regionie, Bielsko-Biała 2005, s. 247-306, ISBN 83-7304-461-2.
- ↑ Zagadki, zapisała A. Satkiewiczówna, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 5/1951, s. 29.
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 29; dostęp: 24 października 2018.
bania (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- (1.1) Òn to mô głowã jak bania. → On to ma głowę jak dynia.
- (1.2) Mô baniã jak wrëk. → Ma głowę jak brukiew.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bania (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- bȧnja
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 282.