årstid

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pora roku

odmiana:

(1.1) en årstid, årstiden, årstider, årstiderne

przykłady:

(1.1) Året bliver typisk inddelt i fire årstider: forår, sommer, efterår og vinter. → Rok dzieli się zazwyczaj na cztery pory roku – wiosnę, lato, jesień i zimę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. år + -s- + tid

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [ˈoːʂtiːd]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) pora roku

odmiana:

(1.1) en årstid, årstiden, årstider, årstidene lub ei årstid, årstida, årstider, årstidene^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) nbk. år + -s- + tid < niem. Jahreszeit^[1]

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pora roku

odmiana:

(1.1) ei årstid, årstida, årstider, årstidene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) nn. år + -s- + tid < niem. Jahreszeit

uwagi:

zobacz też: årstid • vår • sommar • sumar • haust • vinter

źródła:

  Hasło „årstid” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pora roku^[1]

odmiana:

(1.1) en årstid, årstiden, årstider, årstiderna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. år + tid → rok + czas

uwagi:

źródła: