gleba
gleba (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) powierzchniowa warstwa litosfery wzbogacona w substancje organiczne wskutek procesów glebotwórczych; zob. też gleba w Wikipedii
- (1.2) slang młodzieżowy twarde podłoże, ziemia
- odmiana:
- (1.1) lp gleb|a, ~y, ~ie, ~ę, ~ą, ~ie, ~o; lm ~y, ~, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y; (1.2) lp gleb|a, ~y, ~ie, ~ę, ~ą, ~ie, ~o; blm
- przykłady:
- (1.1) W górach gleby są kiepskie.
- (1.2) ...no i zaliczyłem glebę. → No i upadłem na ziemię.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żyzna gleba, gleba płowa, gleba bielicowa; (1.2) zaliczyć glebę
- antonimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. glebowy; rzecz. gleboznawstwo; czas. przyglebić, glebnąć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) soil
- białoruski: (1.1) глеба ż
- duński: (1.1) jord w
- francuski: (1.1) glèbe ż, sol m
- hiszpański: (1.1) suelo
- islandzki: (1.1) jörð ż
- łaciński: (1.1) terra ż
- niemiecki: (1.1) Boden ż
- portugalski: (1.1) solo m
- rosyjski: (1.1) почва ż, земля ż
- slovio: (1.1) zemivo/земиво
- włoski: (1.1) suolo