[go: up one dir, main page]

Ziemia i wolność

dramat wojenny Kena Loacha z 1995

Ziemia i wolność (ang. Land and Freedom) – brytyjsko-hiszpański historyczny dramat wojenny z 1995 roku w reżyserii Kena Loacha.

Ziemia i wolność
Land and Freedom
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

1995

Data premiery

7 kwietnia 1995

Kraj produkcji

Wielka Brytania
Hiszpania
(Niemcy, Włochy)

Język

angielski, hiszpański, kataloński

Czas trwania

109 min

Reżyseria

Ken Loach

Scenariusz

Jim Allen

Główne role

Ian Hart
Rosana Pastor
Suzanne Maddock

Muzyka

George Fenton

Zdjęcia

Barry Ackroyd

Scenografia

Martin Johnson

Kostiumy

Ana Alvargonzález

Montaż

Jonathan Morris

Produkcja

Rebecca O’Brien
Ulrich Felsberg
Gerardo Herrero
Sally Hibbin

Wytwórnia

PolyGram Filmed Entertainment
Road Movies Filmproduktion
Parallax Pictures
Messidor Films

Dystrybucja

Gramercy Pictures

Dwuwarstwowa fabuła odnosi się w prologu i epilogu do wydarzenia współczesnego, lecz w głębokiej retrospekcji sięga do okresu międzywojennego, z właściwą akcją rozgrywającą się w latach hiszpańskiej wojny domowej. Plenery do powstałego w koprodukcji niemieckiej i włoskiej filmu nakręcano w Hiszpanii – głównie na terenie aragońskiej gminy Mirambel, a także w Liverpoolu.

Obraz Loacha, ukazujący losy socjalistycznej grupy bojowej podczas wojny domowej, w 1995 roku uczestniczył w Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, uzyskując 2 nagrody (FIPRESCI oraz tzw. jury ekumenicznego), a prezentowany był także na festiwalach w Locarno, Toronto, Nowym Jorku i w Sztokholmie, zaś w 2014 dodatkowo przedstawiony na festiwalu w Berlinie.

Treść

edytuj

Prolog: porządkując po śmierci swego dziadka Davida jego rzeczy i pamiątki domowe, wnuczka Kim natrafia na listy, zdjęcia i zapiski z czasów jego młodych lat spędzonych w Hiszpanii. Pozostawione dokumenty ujawniają nieznany rozdział jego życia, jakim był udział w tamtejszej wojnie domowej po stronie republikańskiej lewicy.

Retrospekcja: Jesienią 1936 roku David Carr – bezrobotny mieszkaniec robotniczego Liverpoolu, członek partii komunistycznej, porzuca swą narzeczoną Kitty, udając się jako ochotnik do ogarniętej bratobójczą wojną Hiszpanii. Przypadek sprawia, że zaciąga się w szeregi milicji POUM toczącej walki na froncie w Aragonii. Nawiązuje tam znajomości z innymi zagranicznymi ochotnikami, a w jego frontowych przeżyciach pojawia się również wątek miłosny. Po odniesieniu rany i przeniesieniu do katalońskiej Barcelony jest tam świadkiem starć pomiędzy skłóconymi politycznie siłami republikańskiej lewicy. Zdezorientowany przez stalinowską propagandę, przyłącza się do rządowych Brygad Międzynarodowych (tzw. Rusos), uczestnicząc w walkach ulicznych z opozycyjnymi anarchistami z FAI i z dotychczasowymi współtowarzyszami z POUM. W rezultacie, ideowo zniechęcony i politycznie rozczarowany, powraca ostatecznie do dawnego oddziału milicji po to, ażeby być świadkiem jego zarządzonego odgórnie przez stalinowskich komunistów rozwiązania i przymusowego rozbrojenia, podczas którego ginie związana z nim uczuciowo Blanca. Po jej pogrzebie, całkowicie zwiedziony i zagubiony, wątpiąc w dalszy sens lewicowego zrywu przeciw obudzonemu nacjonalizmowi Hiszpanów, zniszczywszy swą partyjną legitymację, powraca do kraju jedynie z pamiątkową garścią hiszpańskiej ziemi.

Obsada

edytuj
  • Ian Hart – David Carr, angielski ochotnik
  • Angela Clarke – Kitty, jego narzeczona
  • Rosana Pastor – Blanca, jego hiszpańska przyjaciółka
  • Eoin McCarthy – Connor Coogan, jego irlandzki towarzysz
  • Marc Martínez – Juan Vidal, dowódca bojowej grupy milicji POUM
  • Icíar Bollaín – Maite, członkini grupy bojowej
  • Tom Gilroy – Lawrence, angielski ochotnik, członek grupy
  • Frédéric Pierrot – Bernard Goujon, francuski ochotnik, członek grupy
  • Jürgen Müller – niemiecki ochotnik, członek grupy
  • Andrés Aladren – członek milicyjnej grupy bojowej
  • Sergi Calleja – członek grupy
  • Raffaele Cantatore – członek grupy
  • Pascal Demolon – członek grupy
  • Paul Laverty – członek grupy
  • Miguel Cabrillana – przewodniczący zebrania w Domu Ludowym
  • Ricard Arilla – rozstrzelany ksiądz
  • Felicio Pellicer – schwytany oficer narodowców
  • Suzanne Maddock – wnuczka Davida Carra

Nagrody i nominacje[1]

edytuj

BAFTA 1996:

  • nominacja w kategorii Nagroda im. Alexandra Kordy dla najwybitniejszego brytyjskiego filmu roku

Cannes 1995:

zwycięstwo w kategoriach:

  • Nagroda główna dla Kena Loacha
  • Nagroda konkursowa dla Kena Loacha

nominacja w kategorii:

  • Udział w konkursie głównym dla Kena Loacha

Cezar (1996):

  • zwycięstwo w kategorii Najlepszy film zagraniczny

Goya (1996):

  • zwycięstwo w kategorii Najlepsza debiutująca aktorka dla Rosany Pastor

Felix – nagroda Europejskiej Akademii Filmowej (1995):

  • zwycięstwo w kategorii Najlepszy europejski film roku

Premio Sant Jordi za Najlepszy film hiszpański (1996)[2]

Ponadto nominacje: w 1996 Włoskiego Zrzeszenia Dziennikarzy Filmowych (w kategorii Najlepszy zagraniczny reżyser) i w 1997 Argentyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych (w kategorii Najlepszy film zagraniczny)[3].

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj