Pitirim (Wołoczkow)
Pitirim, imię świeckie Pawieł Wołoczkow (ur. 2 lutego 1961 w Niżnym) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Pawieł Wołoczkow Павел Волочков | |
Arcybiskup syktywkarski i komi-zyriański | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1961 |
Arcybiskup syktywkarski i komi-zyriański | |
Okres sprawowania |
od 2016 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1984 |
Diakonat |
23 grudnia 1982 |
Prezbiterat |
1 marca 1987 |
Nominacja biskupia |
8 października 1995 |
Chirotonia biskupia |
19 grudnia 1995 |
Data konsekracji |
19 grudnia 1995 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy |
Juwenaliusz (Pojarkow), Hiob (Tywoniuk), Sergiusz (Fomin), Pantelejmon (Dołganow), Arseniusz (Jepifanow), Innocenty (Wasiljew), Aleksy (Frołow), Sawa (Wołkow), Sergiusz (Sokołow) | ||||||
|
Życiorys
edytujUrodził się w Kraju Krasnodarskim, w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły podstawowej został hipodiakonem arcybiskupa krasnodarskiego i kubańskiego Hermogena (Oriechowa). Po odbyciu służby wojskowej, 23 grudnia 1982 został wyświęcony na diakona z inkardynacją do eparchii archangielskiej i chołmogorskiej. Jako diakon służył przez dwa lata w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Ajkinie. W 1984 złożył wieczyste śluby zakonne i rozpoczął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, w trybie zaocznym. Do 1987 łączył naukę z funkcją diakona w cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Syktywkarze. 1 marca 1987 biskup archangielski i chołmogorski Izydor (Kiriczenko) wyświęcił go na kapłana w cerkwi Wszystkich Świętych w Archangielsku. Hieromnich Pitirim został następnie skierowany do miasta Pieczora, gdzie organizował nową parafię prawosławną oraz żeński monaster Ikony Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby”. Służył następnie w cerkwi w Ajkinie (ponownie), w cerkwi św. Łazarza w Oniedze oraz w cerkwi Wszystkich Świętych w Archangielsku. 20 września 1994 został przełożonym monasteru Trójcy Świętej i św. Stefana Permskiego w Ulianowie, podniesiony do godności ihumena. Kontynuował działalność misyjną na terenie republiki Komi. Od 6 października 1995 archimandryta.
8 października 1995 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa syktywkarskiego i workuckiego. Uroczysta chirotonia miała miejsce 19 grudnia tego samego roku w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie. W 2005 uzyskał tytuł kandydata teologii za pracę dotyczącą najnowszej historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obronioną na Kijowskiej Akademii Duchownej. Odznaczony w 2001 orderem Przyjaźni Narodów.
Jest zdecydowanym przeciwnikiem ruchu ekumenicznego. W artykule opublikowanym na stronie eparchii syktywkarskiej i workuckiej w maju 2010 utożsamił prowadzenie dialogu międzyreligijnego z działalnością masonerii i stwierdził, że jedyną jego formą może być dążenie do nawrócenia chrześcijan innych wyznań na prawosławie[1].
W 2016 jego tytuł uległ zmianie na biskup syktywkarski i komi-zyriański w związku ze zmianą granic eparchii[2]. W tym samym roku hierarcha został podniesiony do godności arcybiskupa.
Przypisy
edytuj- ↑ Епископ Сыктывкарский и Воркутинский РПЦ МП Питирим выступил с открытым обличением экуменизма в своей Церкви
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 16 апреля 2016 годa [online], Патриархия.ru [dostęp 2016-04-16] .