Pelayo

Pelayo
	Król Asturii
Okres	od 718; do 737
Poprzednik	brak
Następca	Favila
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 690
Data śmierci	737
Ojciec	Fafila
Żona	Gaudiosa
Dzieci	Favila; Ermesinda, żona Alfonsa I
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pelayo, Pelagiusz (zm. 737 w Cangas de Onís) – wizygocki wódz, który zapoczątkował rekonkwistę, pierwszy król Asturii.

Życiorys

Syn wizygockiego księcia Fafili. Był krewnym króla Wizygotów, Roderyka.

Podczas najazdu Maurów na Półwysep Iberyjski służył w królewskiej straży. W 711 r. był uczestnikiem bitwy pod Jerez de la Frontera, podczas której Wizygoci zostali doszczętnie rozbici.

Po upadku państwa wizygockiego w Hiszpanii Pelagiuszowi udało się zebrać resztki armii i schronić w północnej części kraju, skąd kontynuował walkę. Odmówił płacenia trybutu najeźdźcom i zaczął jednoczyć miejscową ludność organizując z niej oddziały zbrojne. W górach Asturii wzniecił powstanie przeciwko muzułmanom, które przerodziło się w wojnę o niepodległość kraju – rekonkwistę. W 718 roku został ogłoszony przez chrześcijan z Galicji królem. Na oswobodzonym terytorium zorganizował państwo z siedzibą władzy w Cangas de Onis.

W 722 (lub 718^[1]) roku na czele swoich oddziałów pokonał w bitwie pod Covadongą Maurów zmuszając ich do opuszczenia Asturii.

Przed śmiercią uczynił swoim następcą syna, Favilę. Pochowany został w kościele Santa Eulalia de Velanio w Cangas^[2].

Rodzina

Około 705 roku poślubił Gaudiosę, z którą miał co najmniej dwójkę dzieci^[2]:

Favila – król Asturii od 737 r. do śmierci w 739 r.
Ermesinda – królowa Asturii, żona Alfonsa I

Przypisy

↑ Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 60. ISBN 83-04-04403-X.
↑ ^a ^b Jaime de Salazar yJ.S. Acha Jaime de Salazar yJ.S., Las Dinastías reales de España en la Edad Media, Madryt: Boletín Oficial del Estado, 2021, s. 46, ISBN 978-84-340-2781-7 [dostęp 2023-12-29] (hiszp.).

Bibliografia

MałgorzataM. Hertmanowicz-Brzoza MałgorzataM., KamilK. Stepan KamilK., Słownik władców świata, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, ISBN 83-7435-077-6, OCLC 749692036 .

[1] Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 60. ISBN 83-04-04403-X.

[:0-2] Jaime de Salazar yJ.S. Acha Jaime de Salazar yJ.S., Las Dinastías reales de España en la Edad Media, Madryt: Boletín Oficial del Estado, 2021, s. 46, ISBN 978-84-340-2781-7 [dostęp 2023-12-29] (hiszp.).

[1]

[2]