Lubuskie Lato Filmowe

• I LLF 1969: Andrzej Wajda – Wszystko na sprzedaż
• II LLF 1970: Kazimierz Kutz – Sól ziemi czarnej
• III LLF 1971: Andrzej Wajda – Brzezina, Krajobraz po bitwie
• IV LLF 1972: Kazimierz Kutz – Perła w koronie
• V LLF 1973: Andrzej Wajda – Wesele
• VI LLF 1974: Krzysztof Zanussi – Iluminacja
• VII LLF 1975: Andrzej Wajda – Ziemia obiecana
• VIII LLF 1976
• IX LLF 1977
• X LLF 1978: Krzysztof Zanussi – Spirala, Feliks Falk – Wodzirej
• XI LLF 1979: Wanda Jakubowska – Ostatni etap
• XII LLF 1980: Jerzy Stuhr – za rolę w filmie Wodzirej
• XIII LLF 1981:
  • Rafał Marszałek, Krzysztof Mętrak i Andrzej Werner za „ich pisarstwo krytyczne, a zwłaszcza za odwagę sądów, nonkonformistyczną postawę oraz obronę autentycznych wartości polskiej sztuki filmowej”.
• 1982: festiwal nie odbył się
• 1983: festiwal nie odbył się
• XIV LLF 1984:
  • Zygmunt Samosiuk za „twórczy wkład w rozwój polskiej sztuki operatorskiej”.
  • Wit Dąbal – Kartka z podróży,
  • Studio im. Karola Irzykowskiego za „zestaw filmów zrealizowanych przez młodych twórców oraz za wypracowanie nowych metod produkcji"
• XV LLF 1985:
  • Stanisław Różewicz „za całokształt dorobku, którego szczególną wartością są walory poznawcze w sferze penetracji psychologicznej współczesnego człowieka”.
  • Henryk Kluba – Słońce wschodzi raz na dzień
  • Jan Kidawa-Błoński – Trzy stopy nad ziemią
• XVI LLF 1986: Witold Leszczyński – Siekierezada, Grzegorz Kędzierski za zdjęcia do filmu Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (w reż. Wojciecha J. Hasa), Andrzej J. Jaroszewicz za zdjęcia do filmu Gra w ślepca (w reż. Dominika Wieczorkowskiego-Rettingera)
• XVII LLF 1987:
• Feliks Falk za „całość twórczości scenopisarskiej i doniosły wkład w jej profesjonalny rozwój”.
• Jan Purzycki za scenariusz do filmu Wielki Szu (w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego)
• Małgorzata Kopernik i Waldemar Krzystek za debiut scenopisarski w filmie „W zawieszeniu” (w reż. Waldemara Krzystka).
• XVIII 1988
• XIX LLF 1989: Ryszard Bugajski – Przesłuchanie, Andrzej Piekutowski – Górnicy '88
• XX LLF 1990: Marcel Łoziński – Las katyński 1945-89
• XXI LLF 1991: Arpadow Sopsits – Strzelnica (Węgry)
• XXII LLF 1992: István Szabó – Kochana Emmo, droga Böbe (Węgry)
• XXIII LLF 1993: Martin Sulik – Wszystko, co lubię (Słowacja)
• XXIV LLF 1994: Kazimierz Kutz – Śmierć jak kromka chleba
• XXV LLF 1995: jury nie przyznało głównej nagrody
• XXVI LLF 1996: Ibolya Fekete – Bolse Vita (Węgry)
• XXVII LLF 1997: Sándor Sára – Oskarżenie
• XXVIII LLF 1998: Sławomir Kryński – Księga wielkich życzeń
• XXIX LLF 1999: Roman Vávra – Co znajdziesz w życie (Czechy)
• XXX LLF 2000: Jan Hřebejk – Pod jednym dachem (Czechy)
• XXXI LLF 2001: Martin Šulík – Pejzaż (Słowacja)
• XXXII LLF 2002: Ibolya Fekete – Chico
• XXXIII LLF 2003: Piotr Trzaskalski – Edi
• XXXIV LLF 2004: Michaela Pavlátová – Niewierne gry (Czechy)
• XXXV LLF 2005: Lajos Koltai – Los utracony (Węgry)
• XXXVI LLF 2006: jury nie przyznało głównej nagrody
• XXXVII LLF 2007: Pawieł Łungin – Wyspa (Rosja)
• 2008: festiwal nie odbył się
• XXXVIII LLF 2009: Valeriya Gai Germanika – Wszyscy umrą, a ja nie (Rosja)
• XXXIX LLF 2010: Paweł Borowski – Zero
• XL LLF 2011: Siergiej Łoznica – Szczęście ty moje
• XLI LLF 2012: Wojciech Smarzowski – Róża
• XLII LLF 2013: Andrzej Jakimowski – Imagine
• XLIII LLF 2014: Krzysztof Krauze – Papusza
• XLIV LLF 2015: Małgorzata Szumowska – Body/Ciało
• XLV LLF 2016: Petr Kazda oraz Tomáš Weinreb – Ja, Olga Hepnarová
• XLVI LLF 2017: Michał Rosa – Szczęście świata
• XLVII LLF 2018: Paweł Pawlikowski – Zimna wojna
• XLVIII LLF 2019: Árpád Bogdán – Genesis
• XLIX LLF 2020: Václav Marhoul – Malowany ptak^[1]
• L LLF 2021: Ivan Ostrochovský – Słudzy^[2]
• LI LLF 2022: Ołeh Sencow – Nosorożec^[3]
• LII LLF 2023: Agnieszka Smoczyńska – The Silent Twins^[4]

Uzasadnienie niektórych nagród pochodzą z protokołu obrad jury.

• Oficjalna strona festiwalu